پاسخ به چند حاشیه درباره «نوفل لوشاتو»

خبرگزاری مهر: مدیر تماشاخانه نوفل لوشاتو با اشاره به شرایطی که باعث شد این تماشاخانه تعطیل شود درباره گلایه برخی هنرمندان نسبت به دریافت نکردن طلبشان از وی توضیحاتی ارائه داد.

داود نامور مدیر تماشاخانه نوفل‌لوشاتو در گفتگو با ما درباره دلایل تعطیلی این سالن و راه‌اندازی تماشاخانه‌ای جدید گفت: برای افتتاح تماشاخانه جدیدی که در دست ساخت دارم بیش از سه میلیارد تومان هزینه کرده‌ام و از برج ۹ سال قبل وارد پروسه راه‌اندازی و ساخت و ساز این مکان شده‌ام و تمام تلاشم نیز این بوده است که مجموعه‌ای استاندارد و با کیفیت را به جمع تماشاخانه‌های خصوصی اضافه کنم بنابراین شایعاتی مبنی‌بر اینکه تماشاخانه نوفل‌لوشاتو را برای این تعطیل کردم چون می‌خواستم سالنی دیگر راه‌اندازی کنم کم‌لطفی و بی‌انصافی دوستان است.

وی ادامه داد: در حالی که من از برج ۹ سال قبل به دنبال راه‌اندازی سالن جدید بودم و این مکان را اجازه کردم تا به مجموعه دیگرم یعنی تماشاخانه نوفل‌لوشاتو کمک کند. چون ۲ سالن در نوفل‌لوشاتو داشتیم و هدف این بود که سالن دیگری با رویکرد و عملکردی متفاوت راه اندازی شود که مکمل نوفل‌لوشاتو باشد اما متأسفانه اسفندماه با بحران کرونا و تعطیلی فعالیت‌های فرهنگی و هنری روبرو شدیم که ادامه دار شد و در نهایت تا تیرماه به طول انجامید.

نامور درباره مشکلاتی که منجر به تعطیلی نوفل‌لوشاتو شد، توضیح داد: با تعطیلی تماشاخانه نوفل‌لوشاتو، مالک ساختمان به ما گفت چون سالن تعطیل بوده و در این مدت کار نکردید پس لازم نیست کرایه ماهی ۹۳ میلیون تومان را پرداخت کنید. ما هم خوشحال شدیم از اینکه صاحب خانه بی‌انصاف نیست و شرایط را درک می‌کند. اما زمانی که فعالیت تماشاخانه‌ها از سر گرفته شد صاحب خانه اعلام کرد که ۵۰۰ میلیون تومان باید به وی بابت اجاره این چند ماه تعطیلی پرداخت کنیم از همین رو ما در نهایت مجبور شدیم ملک را تحویل بدهیم چون توان پرداخت اجاره‌بها را نداشتیم.

وی یادآور شد: بعد از تعطیلی تماشاخانه در اسفندماه من تا ماه بهمن حقوق همه پرسنل را پرداخت کردم و حتی برایشان وام ۲ میلیون تومانی بلاعوض گرفتم اما زمانی که این تعطیلی به طول انجامید به آن‌ها اعلام کردم که اگر جای دیگری موقعیت کار برایشان فراهم است می‌توانند آنجا مشغول شوند چون وضعیت تماشاخانه مشخص نیست اما در نهایت نوفل‌لوشاتو به ورشکستگی رسید و ما مجبور شدیم آنجا را تعطیل کنیم. من نیاز به مظلوم‌نمایی ندارم چون مجبور به تعطیلی نوفل‌لوشاتو شدم و راه اندازی تماشاخانه جدید هم ارتباطی به بسته شدن این سالن ندارد.

نامور بیان کرد: تیرماه که اعلام شد تماشاخانه‌ها می‌توانند فعالیتشان را آغاز کنند ما هم تماشاخانه را بازکردیم اما هیچ گروه حرفه‌ای تمایل نداشت در این وضعیت اجرا برود در حالی که من با بیش از ۱۲ گروه نمایشی از برج ۱۲ سال قبل تا برج ۴ قرارداد داشتم اما هیچکدام از این گروه‌ها را برای اجرا تحت فشار نگذاشتم که البته چند گروه هم خودشان مشتاق بودند که اجرا بروند. در این شرایط چک‌های اکثر گروه‌ها را تا امروز به آنها پس دادم که البته هنوز چک برخی از دوستان نزد من مانده است که این مبالغ را هم تسویه خواهم کرد.

وی درباره گلایه تهیه‌کننده و کارگردان نمایش «اپرای ۹۰» مبنی‌بر پس ندادن هزینه ۲۰ اجرایی که لغو شده است، توضیح داد: نمایش «اپرای ۹۰» جزو نمایش‌هایی بود که چند اجرا در اسفند ماه داشت اما ادامه اجرایش به دلیل بحران کرونا لغو شد. تهیه کننده هزینه کامل ۳۰ شب اجرا را به من پرداخت کرده بود و من هم آن را بابت اجاره ملک خرج کرده بودم. من خودم دانش آموخته تئاتر هستم و متوجه‌ام که گروه با زحمت و تلاش نمایشی را برای روی صحنه بردن آماده می‌کنند اما با شرایط پیش آمده من نیز در تنگنا قرار گرفته بودم. برای حل مشکل این دوستان چند بار با تهیه کننده و کارگردان جلسه گذاشتیم و در نهایت به ۳ پیشنهاد رسیدیم.

مدیر تماشاخانه نوفل‌لوشاتو یادآور شد: به دوستان اعلام کردم که وضعیت مالی‌ام در این شرایط مناسب نیست و پیشنهاد دادم که به جای ۲۰ اجرا ۳۰ اجرا بروند اما تهیه‌کننده اعلام کرد که جمع کردن دوباره گروه برایش امکان‌پذیر نیست. پیشنهاد بعدی که خودشان مطرح کردند این بود که نمایش دیگری را که کم‌بازیگرتر از قبلی باشد جایگزین آن کار اجرا کنند تا پروتکل‌های بهداشتی نیز رعایت شود که در نهایت آن پیشنهاد هم به سرانجام نرسید. پیشنهاد سوم را که من مطرح کردم این بود که حاضر هستم هزینه ۲۰ اجرای باقی مانده را که ۳۰ میلیون تومان بود، پرداخت کنم اما اگر اداره کل هنرهای نمایشی خسارتی به گروه‌های متضرر پرداخت کرد آن را نگیرند یا اینکه کل خسارتشان را از اداره کل بخواهند نه از من که در نهایت آقای عبدالله زاده به من گفت که ترجیح می‌دهند خسارتشان را از اداره کل هنرهای نمایشی بگیرند. ما این جلسه را خردادماه داشتیم اما طبق گفته خودشان گویا زمان پرداخت خسارتی که قرار است اداره کل به گروه‌ها پرداخت کند هنوز مشخص نیست و در نهایت به آنها پیشنهاد می‌کنند که ادامه اجرایشان را از سر بگیرند.

وی تصریح کرد: بعد از سه ماه دوستان به من پیامک دادند و مجدداً پیگیر طلبشان شدند و گفتند اگر پول ما را نمی‌دهی به شکل دیگری پیگیری کنیم و من هم پاسخ دادم هر طور صلاح می‌دانید. البته قبول دارم که ممکن است تند برخورد کرده باشم چون در شرایط سختی قرار دارم اما بعد از آن ما هیچ برخوردی با هم نداشتیم و من حتی برای افتتاح کافه تماشاخانه جدید نیز کارگردان و بقیه گروه را دعوت کردم. این‌طور نبوده که من تعمدا تلفن آنها را جواب ندهم چون این روزها درگیر ساخت و ساز و افتتاح سالن جدید هستم اما محلی که هر روز در آن حضور دارم و دفتر کارم مشخص است پس دوستان می‌توانستند برای دیدن من به دفترم مراجعه کنند.

نامور با اشاره به تلاش برای پرداخت بدهی گروه‌های نمایشی عنوان کرد: مقصر هیچکدام از این اتفاقات من و گروه‌های نمایشی نیستیم پس باید برای حل مشکلاتمان با یکدیگر تعامل کنیم که هیچ طرفی زیان نبیند. سالن نمایش را که من تعطیل نکرده‌ام، دولت تعطیل کرده است پس من هم در این جریان ضرر دیدم. من به دوستان حق می‌دهم چون در جریان ضرر و زیان مالی شان قرار دارم اما در مصاحبه‌ای که آقای عبدالله زاده داشت کمی بی انصافی کرد و حداقل بهتر بود درباره ۳ پیشنهادی که برای برون رفت از این مشکل بین ما مطرح شد، هم صحبت می‌کرد.

وی در پایان صحبت‌هایش گفت: من به هرکسی بدهکار باشم حتماً بدهی‌ام را تقدیم می‌کنم و حاضر هستم با تمام گروه‌هایی که احساس می‌کنند در این شرایط متضرر شده‌اند، همکاری کنم از همین رو طبق صحبت‌هایی که با برخی از گروه‌هایی که اجرایشان در نوفل‌لوشاتو کنسل شده، داشته‌ام قرار است گروه‌ها در تماشاخانه جدید اجرا داشته باشند. تلاش من این بوده که در طول این سال‌ها از هنرمندان و اهالی تئاتر حمایت کنم و فضایی امن برای گروه‌های نمایشی فراهم کنم. امیدوارم این سوءتفاهم نیز با گفتگو و تعامل برطرف شود.