فرودگاه مهرآباد به خارج از شهر می‌رود؟

در پایتخت و به فاصله چند متری، مردم در محله‌هایی زندگی می‌کنند که هر روز شاهد پرواز پرنده‌های غول‌پیکر آهنین بر فراز خانه‌هایشان هستند. این فاصله آنچنان کم است که می‌توانند با مسافران داخل هواپیما برای لحظاتی حشر و نشر کنند!

به گزارش ایسنا، روزنامه همشهری نوشت: «توسعه شهری و باز هم مشکل همسایگی‌های نامبارک. حدود ۸۴ سال که از ساخت فرودگاه مهرآباد در منطقه ۹ می‌گذرد و قریب به بیش از ۵۰ سال همجواری با آن، ضمن ایجاد دردسرهایی برای شهروندان، مانند نشست و برخاست سالانه بیش از ۱۰۰ هزار هواپیما در این فرودگاه زندگی را برای مردم سخت کرده است. علاوه بر آلودگی صوتی، ساکنان محدوده این فرودگاه (محله‌های فتح، مهرآباد، ۳۰متری جی و ...) با آلاینده‌هایی چون منواکسیدکربن، اکسیدهای نیتروژن و هیدروکربن‌ها، دست‌وپنجه نرم می‌کنند و سلامتشان تهدید می‌شود. استفاده از اتوبوس و تاکسی‌های فرسوده در پایانه‌های فرودگاه هم در تشدید آلاینده‌ها، بی‌تأثیر نیستند. همه این موارد تکه‌های پازل مشکلاتی هستند که حل آنها نیاز به تدابیری دارد تا در کوتاه‌مدت، نتایج آن سبب رضایتمندی شهروندان شود.

در این میان دیروز خبرگزاری ایرنا در گزارشی پس از گذشت چندین سال دوباره بحث انتقال فرودگاه مهرآباد به خارج از شهر تهران را پیش کشید. در بخشی از این گزارش، علیرضا زاکانی، شهردار پایتخت، به ایرنا گفت: «طرح انتقال فرودگاه مهرآباد از سوی شهرداری تهران در حال بررسی است. برای انتقال فرودگاه هنوز با هیچ نهادی وارد مذاکره نشدیم اما پس از بررسی های لازم با نهادهای مربوطه، وارد مذاکره خواهیم شد. موضوع ترافیک و شنیده‌شدن صدای هواپیما، از مشکلات جدی شهروندان این منطقه است که مدیریت شهری تلاش دارد تا در حد توان خود، این مشکلات را برطرف کند.»

به هر ترتیب در پایتخت و به فاصله چند متری، مردم در محله‌هایی زندگی می‌کنند که هر روز شاهد پرواز پرنده‌های غول‌پیکر آهنین بر فراز خانه‌هایشان هستند. این فاصله آنچنان کم است که می‌توانند با مسافران داخل هواپیما برای لحظاتی حشر و نشر کنند. بر اساس گزارش شرکت کنترل کیفیت هوای تهران به‌ طور میانگین روزانه حدود ۴۵۰ تا ۵۰۰ هزار کیلوگرم CO2 (گاز گلخانه‌ای دی‌اکسیدکربن)، ۱۵۰۰کیلوگرم CO (منواکسید کربن)، ۱۹۰ تا ۲۰۰ کیلوگرم HC (هیدروکربن‌ها) و ۱۷۰۰ تا ۱۸۰۰ کیلوگرم NOX (اکسیدهای نیتروژن) در فرودگاه مهرآباد منتشر می‌شود که جمع و تفریق این اعداد نشان می‌دهد ماهانه حدود ۱۰۰ تن آلاینده اعم از دی‌اکسیدکربن، اکسیدهای نیتروژن و هیدروکربن توسط این فرودگاه در هوای پایتخت منتشر می‌شود که همسایه‌ها از این میزان آلایندگی بی‌بهره نیستند.

صدای بلند پرنده‌های آهنین

آلودگی صوتی فرودگاه مهرآباد دو برابر بیش از سایر مکان‌هاست. در روز آلودگی صوتی به ۵۵ تا ۷۷ دسی‌بل می‌رسد که پنج تا ۲۷ برابر، بیش از حد استاندارد برای واحدهای مسکونی است و شب‌ها هم به ۴۵ تا ۷۰ دسی‌بل یعنی پنج تا ۳۰ دسی‌بل بیش از حد مجاز می‌رسد. گرچه این آمارها مربوط به سال‌های اخیر است و به‌ دلیل اعمال محدودیت از سوی سایت فرودگاه مهرآباد در دسترسی به ترازهای صوتی و آلودگی هوا به آن استناد شده است اما نمی‌توان تأثیر این آلاینده روی سلامت جسم و روان شهروندان را انکار کرد. امروز اهالی محله‌های اکباتان، هاشمی، استاد معین، دکتر هوشیار، مهرآباد و ... که با باند فرودگاه ۲۵۰ تا ۵۰۰ متر فاصله دارند، درگیر عارضه‌هایی چون افت شنوایی، وزوز گوش، اختلال در کیفیت خواب، مشکلات قلبی و عروقی و ... هستند.

محدودیت‌هایی که مشکل‌گشا نبودند

وجود این حجم از آلایندگی برای انتقال فرودگاه مهرآباد کافی است اما نبود فضای مناسب و اعتبارات لازم و ... مانع از این کار شده است. در چنین شرایطی، توقف پروازهای شبانه تنها راهکاری بود که در راستای کاهش آلودگی صوتی، در دستور کار قرار گرفت. ساعت‌های اوج پرواز در این فرودگاه روزها هشت تا ۹ و شب‌ها ۲۱ تا ۲۲ است. بنابراین تصمیم بر آن شد تا پروازهای ۲۳:۵۵ تا ۵:۱۵ بامداد متوقف شود که ظاهرا این کار عملیاتی هم شد اما به‌ دلیل تأخیر پروازها، عملا محقق نشد و تأثیری هم در کاهش آلودگی‌های صوتی شبانه نداشت.

حل مشکل با بهره‌گرفتن از تجارب موفق

فرودگاه هیثرو در غرب شهر لندن با ۱۷۰۰ پرواز در روز، میزان آلایندگی منواکسیدکربنش، یک‌سوم فرودگاه مهرآباد است یا در فرودگاه چانگی سنگاپور استفاده از پوشش گیاهی متفاوت و طراحی‌های زیبا در خلق فضاهای باغی، آن را به یک مکان گردشگری زیبا تبدیل کرده است.

مدیریت شهری پیگیر مطالبات شهروندان

سیدرحیم مرتضوی، شهردار منطقه ۹ گفت: «فرودگاه مهرآباد بیش از نیمی از مساحت منطقه را اشغال و آلودگی‌های صوتی و محیطی و مشکلاتی برای ساکنان غرب تهران ایجاد کرده که پیگیر رفع آنها هستیم. علاوه بر آن احقاق حقوق شهروندان و اخذ مطالبات شهرداری از مجموعه فرودگاهی در راستای ارائه خدمات به مردم را هم در دستور کار داریم. در چشم‌انداز آینده شهر تهران تلاش می‌شود تا فرودگاه دیگر در مرکز شهر جایی نداشته باشد و انتقال این فرودگاه هم یکی از مطالبات جدی شهروندان است؛ گرچه انجام این کار سخت و دشوار به‌ نظر می‌رسد ولی با توجه به مخاطراتی که می‌تواند در طولانی‌مدت روی سلامت مردم داشته باشد، وجود آن در میان بافت مسکونی توجیهی ندارد و حتماً باید به حاشیه شهر منتقل شود؛ کاری که در صورت انجام، توسعه شهری در غرب تهران فراهم خواهد شد.»