پایان جنگ اوکراین نزدیک است؟

زطی هفته‌های منتهی به تحولات میدانی اخیر در شرق اوکراین، بسیاری از مقامات ارشد ناتو نسبت به شرایط پیچیده کنونی در جنگ هشدار داده و زلنسکی نیز شکست در این آوردگاه را قابل پیش بینی دانسته بود. به نظر می رسد هر اندازه زمان سپری می شود، آتلانتیکی‌ها به نقطه نهایی «شکست» نزدیک تر می شوند.

به گزارش ایسنا، منابع غربی از تصرف شهر راهبردی و بسیار مهم خارکیف توسط روسیه خبر می دهند. قبل از آن، بسیاری از استراتژیست های غربی متفق القول بودند که از دست رفتن دومین شهر بزرگ اوکراین (که در شرق این کشور قرار دارد) مترادف با از دست رفتن میدان به ضرر کی یف و ناتو تلقی می شود. طی هفته های منتهی به تحولات میدانی اخیر در شرق اوکراین، بسیاری از مقامات ارشد ناتو نسبت به شرایط پیچیده کنونی در جنگ هشدار داده و زلنسکی نیز شکست در این آوردگاه را قابل پیش بینی دانسته بود. به نظر می رسد هر اندازه زمان سپری می شود، آتلانتیکی ها به نقطه نهایی "شکست"نزدیک تر می شوند.

در ماه های ابتدایی جنگ اوکراین، افرادی مانند هنری کسینجر استراتژیست مشهور حوزه سیاست خارجی آمریکا در خصوص استمرار این نبرد و تاثیر سوء آن بر حوزه امنیت و سیاست خارجی واشنگتن و اروپا هشدار داد. این هشدار، از نگاهی کاملا رئالیستی و بر اساس یک محاسبه دقیق از سوی کسینجر به کاخ سفید مخابره شد. با این حال بایدن و همراهانش ترجیح دادند به جای تن دادن به واقعیات جاری در اوکراین و نظام بین الملل، بر روی استمرار بازی خطرناکی که در محیط پیرامونی روسیه آغاز کرده بودند، متمرکز شده و چینش میز مذاکرات صلح میان کی یف و مسکو را خط قرمز خود تلقی نمایند. همین رویکرد مخرب منجر به تشدید عمق و دامنه میدان نبرد شد.

طی ماه های اخیر و متعاقب  تصرف باخموت و آودیوکا در شرق اوکراین، بحران جنگ وارد مرحله تازه ای شد .تنفس مصنوعی کشورهای آمریکا، آلمان، فرانسه و انگلیس به دولت زلنسکی و ارتش شکست خورده این کشور نیز راه به جایی نبرد. هم اکنون اوکراین تبدیل به نماد شکست دیگری برای غرب در نظام بین الملل شده و هر اندازه زمان سپری می شود، قدرت مانور روسیه در تنظیم متن و فرامتن نبرد افزایش می یابد.

استراتژی غرب مبنی بر ایجاد یک گره کور راهبردی در محیط پیرامونی روسیه، بیش از پیش به چالش کشیده شده و روایتگری معکوس رسانه ای غرب از حقایق جنگ اوکراین نیز چیزی را در واقعیت تغییر نمی دهد. جنگ اوکراین نماد بحرانی است که آتلانتیکی ها با اصرار بر گسترش ناتو به شرق آن را خلق کردند؛ اما اکنون قدرت مدیریت چنین بحران خطرناک و خودساخته ای را از دست داده اند. ابعاد پسینی جنگ اوکراین به مراتب پیچیده تر از ابعاد کنونی آن بوده و آینده ناتو را تحت تاثیر قرار می دهد.

در این معادله، اصلی ترین شکست خورده و بازنده ماجرا زلنسکی و غربگرایانی هستند که تصور بازی مطلق در زمین ناتو و اتحادیه اروپا را تبدیل به یک واقعیت تلخ برای کشورشان کردند. هم اکنون اوکراینی ها نه عضویت در اتحادیه اروپا و ناتو را دست یافتنی می دانند و نه بازگشت زودهنگام به دوران قبل از جنگ را! بدون شک تا سالها، از اوکراین به عنوان یک کشور بحران زده و زمین بازی غرب و روسیه یاد خواهد شد. کشوری که استقلال خود را فدای قمار راهبردی در دو سوی آتلانتیک کرد....

حنیف غفاری، کارشناس بین الملل