یهودی سازی سیستم آموزشی فلسطینی‌ها در قدس اشغالی

با بسته‌ شدن مدارس آژانس آنروا، اعمال فشار برای جایگزینی کامل برنامه درسی فلسطینی، جابه‌جایی مدیران و معلمان و قطع حمایت مالی از مدارس محلی توسط رژیم اشغالگر، سال تحصیلی جدید در قدس اشغالی با موج تازه‌ای از اقدامات رژیم صهیونیستی برای «یهودی‌سازی سیستم آموزشی» آغاز شده است؛ اقدامی که فعالان آن را بخشی از طرح سازمان‌یافته برای تضعیف هویت ملی فلسطینیان می‌دانند.

به گزارش ایسنا، مقامات اشغالگر صهیونیستی در سال جاری با حذف مدارس آژانس امداد و کاریابی برای فلسطینی‌ها (آنروا) و فشار بر مدارس اوقاف و خصوصی فلسطینی، زمینه تازه‌ای برای هجوم به نظام آموزشی بومی در قدس اشغالی ایجاد کرده‌اند. این اقدامات شامل الزام برخی مدارس خصوصی تحت حمایت تل‌آویو به تدریس واحدهای درسی از «منابع درسی رژیم صهیونیستی» و تحمیل کامل برنامه موسوم به «البجروت» در مدارس شهرداری، به جای محتوای ملی فلسطینی است.

بر اساس گزارش‌ها، در آغاز سال تحصیلی ۲۰۲۴–۲۰۲۵، معلمان و مدیرانی از بیرون قدس، با گرایش‌های همسو با طرح‌های یهودی‌سازی، به مدارس مناطق حساس مانند شهرک سلوان فرستاده شده‌اند. همچنین حمایت مالی از مدارس خصوصی فلسطینی و وابسته به اوقاف قطع شده و حتی افزایش کلاس‌های آنها ممنوع شده است.

«رمضان طه»، رئیس شورای اولیای امور دانش‌آموزان شهرک سلوان می‌گوید این سیاست‌ها با تغییر ترکیب مدیران مدارس (از جمله انتصاب مدیران غیرمسلمان در مدارس مسلمان) و انتقال آموزگاران از مناطق اشغالی ۱۹۴۸ دنبال می‌شود. او از کاهش آگاهی عمومی نسبت به خطرات برنامه «البجروت» انتقاد کرده و یادآور شد که نبود مشوق‌های واقعی فلسطینی یکی از دلایل رشد روند پذیرش این برنامه در میان دانش‌آموزان است.

گزارش سازمان حقوق بشری صهیونیستی «عیر عمیم» نشان می‌دهد که تعداد دانش‌آموزان فلسطینیِ پیرو مواد درسی رژیم اشغالگر در قدس به ۲۲ هزار و ۹۶۶ نفر رسیده که ۲۷ درصد از آنها گروه سنی ۶ تا ۱۷ سال را تشکیل می‌دهند. هرچند منابع صهیونیستی این رقم را تا ۴۸ درصد اعلام کرده‌اند، فعالان فلسطینی آن را اغراق‌آمیز می‌دانند.

«عبدالقادر الحسینی»، رئیس مؤسسه حمایتی «فیصل الحسینی»، طرحی تا سال ۲۰۲۸ را تشریح کرد که هدفش حذف کامل مواد درسی فلسطینی و تحریف محتوای موجود است.

وی هشدار داد که نسخه «البجروت» در مدارس قدس به عمد طراحی شده تا فارغ‌التحصیلان فلسطینی را در موقعیت‌های حاشیه‌ای، دور از مراکز تصمیم‌گیری قرار دهد و فاصله بزرگی میان امکانات آموزشی یهودیان و عرب‌های ساکن داخل و دانش‌آموزان قدس ایجاد کند.

او همچنین با اشاره به فشارهای مالی سنگین بر مدارس (مانند مالیات «أرنونا» که گاهی بیش از درآمد مدرسه است) می‌گوید این سیاست‌ها ابزاری برای تضعیف و کنترل جامعه فلسطینی هستند.

الحسینی و طه بر لزوم تشکیل کارزارهای رسانه‌ای، فعال‌سازی شوراهای اولیا، بازسازی اتحادیه‌های معلمان و اقدام حقوقی و دیپلماتیک مشترک میان نهادهای رسمی فلسطینی برای مقابله با این روند تأکید کردند.

«زیاد الشمالی»، رئیس کمیته اولیای مدارس قدس هم، در بیانیه‌ای جداگانه این حمله آموزشی را بخشی از اقدامات کلان رژیم اشغالگر، از حملات به مسجدالاقصی تا تخریب منازل دانست که هدفش تسلط بر ساختارهای حیاتی قدس است. او هشدار داد که نبود گزینه‌های جایگزین، خانواده‌ها را ناچار به ارسال فرزندانشان به مدارس صهیونیستی کرده و این امر هویت ملی را تهدید می‌کند.

اول سپتامبر، همزمان با آغاز سال تحصیلی، هزاران دانش‌آموز در مدارس شهرک سلوان و رأس‌العامود در اعتراض به تصمیم‌های شهرداری و وزارت معارف رژیم صهیونیستی که مسیر تحمیل مناهج اشغالگر را هموار می‌کند، در اعتصاب شرکت کردند.