صنعت خودرو و انتظار تحول جهشی

امروزه تغییر مهم ترین عامل موثر در مدیریت كسب و كار موفق محسوب می شود. سازمان ها و افراد شاغل در آنها بایدنگرش مثبتی نسبت به مساله تغییر داشته باشند تا از این طریق توان رقابتی خود در بازارهای تهاجمی امروزی را حفظ كنند. عدم توجه به یك روند در حال تغییر ممكن است بسیار پرهزینه باشد.

گزاف نيست اگر گفته شود همه چيز، جز تغيير، ثابت است. تغيير اصل اجتناب ناپذير هستي است که در زمانه ما نمودهاي سريع و شنابناک خود را در عرصه هاي گوناگون فردي، سازماني و اجتماعي به رخ کشيده است. چنين است که اگر انساني يا سازماني يا اجتماعي، تغييرات را پيش بيني نکند و به تناسب آن به راه نيفتد، از راه باز مي ماند و از صحنه رقابت کنار مي رود.

آنچه در سازمان ها امروز به قطعيت رسيده آن است که تفکر کنترلي کارايي خود را از دست داده است. حتي در مواردي نيز که سهم تغيير در اثرگذاري تحولات فردي و سازماني و اجتماعي شديد و عظيم باشد، بهبودهاي ناچيز و اصلاحات ظاهري و کم عمق پاسخگوي نيازهاي وضعيت جديد نخواهد بود.

اينجاست که بايد از بيرون جعبه به آن نگاه شود و ظرفيت هاي شهودي انسان در کار آيد و حوزه هاي کسب و کار دگرگون شود و به جاي تغييرات تدريجي، تغييراتي از نوع جهشي روي دهد. اين تحول جهشي (breakthrough) نياز به رهبري و زمينه سازي دارد.

به زمانی برمی گردیم كه مدیران اجرایی شركتهای بزرگ، به دنبال یك هدف ساده برای خود و سازمانهایشان بودند: ثبات. سهامداران نیز خواهان كسب منفعت، كمی بیشتر از میزان پیش بینی شده، بودند. از آنجایی كه تعداد زیادی از بازارها تعطیل و یا توسعه نیافته بودند، رهبران فقط می توانستند براساس چارچوبی كه اصلاحات ناچیزی را به همراه داشت عمل كنند. قیمتها تحت كنترل بود، مردم دارای امنیت شغلی بودند و درنتیجه روند زندگی خوب و مطلوب بود.

اما امروزه شفافیت بازار، نیروی انسانی پویا، رونق سرمایه جهانی و ارتباطات سریع موجب گردیده است تا سناریوی قدیمی رضایت‌بخش با نگاه دقیق تری موردبررسی قرار گیرد. امروزه اكثر صنایع و تقریبا" تمامی شركتها – از غولهای صنعتی تا خرده پاهای تجاری – بر روی هدف مشترك مدیریت یعنی «تغییر» كه در گذشته به كلی از آن پرهیز می شد، تمركز كرده اند.

برنامه تغییر، بیشترین مدیران اجرایی را با یك كشمكش ناآشنا و غریب مواجه كرده است. در اكثر برنامه های تغییر و تبدیل در شركتهای بزرگ، معمولا" مدیران و مشاورانشان همه توجه خود را به اتخاذ بهترین تدابیر و سیاستها معطوف می كنند، درحالی كه به منظور كسب موفقیت، لازم است كه به بعد انسانی تغییر مدیریت – مطابق با فرهنگ سازمان، ارزشها و رفتارهای اعضای سازمان – نیز توجه كنند. طرحها و برنامه ها به خودی خود ارزشی ندارند. ارزش آنها ازطریق عكس العمل مشترك هزاران و شاید دهها هزار كارمندی مشخص می شود كه مسئول طراحی، اجرا و زندگی در محیط تغییر یافته، هستند.

درست با همین نگاه است که تغییر در سطوح مدیریتی صنعت خودرو معنی پیدا می کند و بزرگترین بنگاه خودروساز کشور پس از یک دوره ایستا به تحول جهشی فرا خوانده می شود.