| |
گروه بین الملل: در این مقاله تحلیلی، نویسنده به یکی از بحثبرانگیزترین موضوعات صنعت خودرو در سالهای اخیر میپردازد: چرا با وجود فشارهای سیاسی، زیستمحیطی و رسانهای، موتورهای درونسوز هنوز زنده ماندهاند و حتی در برخی بازارها دوباره مورد توجه قرار گرفتهاند.
به گزارش خبرخودرو، برخلاف پیشبینیهایی که از «مرگ قطعی» موتور بنزینی تا پایان دهه ۲۰۲۰ صحبت میکردند، واقعیت بازار تصویر پیچیدهتری را نشان میدهد.
در متن اشاره میشود که خودروسازان بزرگ، از جمله برندهای اروپایی و آمریکایی، در حال بازنگری برنامههای تمامبرقی خود هستند.
کاهش سرعت رشد فروش خودروهای برقی، افزایش هزینه باتریها و مشکلات زیرساخت شارژ، باعث شده مدیران صنعت به این نتیجه برسند که گذار کامل به EV نه سریع و نه یکدست خواهد بود. در بسیاری از کشورها، مصرفکنندگان هنوز به موتورهای بنزینی و هیبریدی اعتماد بیشتری دارند، مخصوصاً در مناطق فاقد شبکه شارژ گسترده یا برای کاربریهای طولانیمدت و بینشهری.
نویسنده همچنین به نقش سیاستگذاری اشاره میکند. قوانین سختگیرانه آلایندگی در اروپا و آمریکا، اگرچه فشار زیادی بر موتورهای سنتی وارد کرده، اما همزمان با عقبنشینیهای مقطعی دولتها همراه بوده است. این عقبنشینیها به خودروسازان اجازه میدهد با سرمایهگذاری روی موتورهای بنزینی کممصرفتر، فناوریهای هیبریدی و سوختهای جایگزین، عمر این پیشرانهها را تمدید کنند.
در جمعبندی، مقاله تأکید میکند آینده صنعت خودرو «یا بنزینی یا برقی» نیست. بلکه ترکیبی از فناوریهاست که بسته به بازار، زیرساخت و توان خرید مشتریان، کنار هم ادامه مسیر میدهند. موتور بنزینی شاید دیگر پادشاه بیرقیب نباشد، اما هنوز هم بهسادگی تاجش را تحویل نداده است.