ذهن‌خوانی به کمک الگوریتم‌های کامپیوتری

محققان به 10 داوطلب، سه فیلم کوتاه را نشان دادند که هر یک زنانی را نشان می‌داد که به یکی از امور روزمره زندگی مشغول بودند. بعضی از این فیلم‌های کوتاه شامل نوشیدن قهوه در لیوان‌های یک‌بار مصرف و سپس دور انداختن آن یا حتی به صندوق پست انداختن یک نامه بود.

پس از آن داوطلبان هریک از فیلمها را در حالی که داخل یک دستگاه اف.ام.آر.آی قرار داشتند، به خاطر می‌آوردند و هم‌زمان فعالیت‌های مغزی آنها بر پایه تغییرات جریان خون در مغز فرد اندازه‌گیری می‌شد. این اطلاعات به الگوریتم کامپیوتری اجازه می‌داد الگوی فعالیت مغزی را مطالعه کند و سپس صرفا بر پایه الگوها به پیش‌بینی بپردازد.

محققان دانشگاه کالج لندن در ولکام تراست سنتر که به تصویر‌سازی عصبی توسط مغز می‌پردازند، در این پروژه بیشتر روی منطقه هیپوکامپ تمرکز کرده بودند، چرا که به نظر می‌رسید این منطقه از مغز نقش تعیین‌کننده‌ای در ثبت و ضبط حافظه رویدادی داشته باشد. در تمام شرکت‌کنندگان سه منطقه از هیپوکامپ به صورت مداوم و در تمامی این مراحل سهیم بودند، اما نقش دقیق هر یک از آنها هنوز مشخص نشده است.

این اصلا خوب نیست که احتمالا چنین کامپیوترهایی نمی‌توانند پیش‌بینی کنند که بینندگان فیلم‌های کوتاه اسکار دارند به کدام‌یک از این فیلم‌ها فکر می‌کنند؟ اما باز هم فیلم‌های کوتاه بر خلاف فیلم‌های علمی‌تخیلی برنده این جایزه حداقل نقاط عطفی دارند که به وضوح برای تماشاچیان قابل تشخیص هستند، همین هم غنیمت است.