‌علت اصلي مرگ و مير کودکان چيني

گروهی بین المللی از دانشمندان اعلام کردند علت اصلی مرگ و میر کودکان چینی ، ذات الریه است. به گزارش خبرگزاری یونایتدپرس از ادینبورگ در اسکاتلند ، مطالعه محققان نشان می دهد ذات الریه یا پنومونی ، هفده درصد از موارد مرگ ومیر کودکان زیر پنج ساله چینی را سبب می شود. گروهی بین المللی از دانشمندان تحت سرپرستی دانشمندان دانشگاه ادینبورگ اسکاتلند دریافتند شمار کودکان چینی که پیش از رسیدن به سن پنج سالگی می میرند از سال هزار و نهصد و نود تا کنون تا هفتاد درصد کاهش یافته و از شش و نیم درصد به یک ممیز نه دهم درصد رسیده است. این محققان می گویند بررسی آنان برای یافتن علت مرگ و میر کودکان چینی نشان می دهد عواملی همچون افزایش سطح سلامت ، آموزش عمومی ، افزایش رفاه عمومی و سیاست خانواده تک فرزندی ، بر کاهش میزان مرگ و میر کودکان این کشور تاثیر مثبتی گذاشته است. دکتر هری کمپل از دانشگاه ادینبورگ گفت در دهه های گذشته ، چین به عنوان جعبه سیاه جامعه جهانی شناخته می شد و از ارائه اطلاعات مربوط به مشکلات تندرستی به خصوص در باره کودکان و نوجوانان خودداری می کرد. وی افزود ما در چند سال اخیر تلاش کردیم مشکلات بهداشتی این کشور را به صورت آماری ارائه کنیم. به گفته این دانشمندان ، اکنون تحقیقات پزشکی که در چین انجام می گیرد از سطح کیفی بالایی برخوردار است. نتایج بررسی این محققان در شماره اخیر نشریه معتبر لانست منتشر شده است. به التهاب بافت ریه که یک یا دو طرف قفسه سینه را درگیر می‌کند و معمولا بر اثر عفونت ایجاد می‌شود پنومونی یا عفونت ریه گفته می‌شود.

عفونت ریه ممکن است بر اثر ارگانیسم های مختلفی شامل ویروس‌ها، باکتری‌ها، قارچ‌ها و انگل‌ها ایجاد شود.

علاوه بر عفونت‌ها، ممکن است بر اثر استنشاق مواد شیمیایی مانند بخارهای سمی ‌نیز التهاب ریه ایجاد شود.

در موارد نادری ممکن است التهاب ریه در اثر استشاق مواد حساسیت‌زا ایجاد شود.

ممکن است مواجهه با موادی که در محیط کار یا محیط های دیگر وجود دارند باعث ایجاد التهاب در بافت ریه شود.

مثلا در برخی کشاورزان در اثر تنفس گرد و غبار غلات کپک زده ممکن است التهاب ریه روی دهد.

عفونت ریه بیماری شایعی است و در سال یک درصد افراد بالغ را گرفتار می‌کند و هرساله برخی از این افراد می‌میرند.

این بیماری به خصوص در افراد مسن و کودکان کم سن خطرناک است.

علت ایجاد عفونت ریه در نیمی‌از موارد باکتری ها هستند.

در بیشتر موارد نوعی استرپتوکوک مسئول عفونت باکتریایی ریه است.

بر اثر تنفس میکرو ارگانیسمها ممکن است بیماری ایجاد شود.

در موارد نادری ممکن است منبع عفونت ریه در نقطه‌ی دیگری از بدن باشد و از طریق جریان خون منجر به عفونت ریه‌ها شود.

اگر به هر علتی مثلا بر اثر استفراغ، بخشی از محتویات معده وارد ریه‌ها شود نیز موجب التهاب ریه‌ها می‌شود، چون ارگانیسمها از این طریق وارد ریه‌ها می‌شوند.

علائم عفونت باکتریایی به صورت ناگهانی شروع می‌شوند.

علائم ناگهانی به صورت تب و لرز، درد قفسه سینه، و سرفه بروز می‌کنند.

گاهی ممکن است فرد مبتلا بسیار بد حال باشد.

سرفه در ابتدا ممکن است خشک باشد اما یک تا دو روز بعد سرفه همراه با خلط می‌شود.

خلط معمولا زرد رنگ است و ممکن است رگه‌های خونی داشته باشد یا نارنجی رنگ باشد.

تنفس بیمار سریع و سطحی می‌شود و ممکن است بیمار به نفس نفس زدن بیفتد.

در موارد شدید اکسیژن رسانی مناسب کاهش می‌یابد و ممکن است علائم کمبود اکسیژن در فرد بروز کند.