طناب دار صدام چند گره داشت؟

خبرآنلاین: پس از اعدام صدام آنچه بیش از هرچیز مردم عراق را شگفت زده کرده است، فرایندی است که در جهان عرب ودر میان روشنفکران عرب گرا جهت اسطوره سازی از صدام آغاز شده است. این جریان را به حق می توان " پروژه اسطوره سازی در زمانه قحط الرجال" نامید.

درواقع اعدام صدام تحت اشغال نیروهای امریکایی وشکل اعدام وی روشنفکران عرب را به این سمت سوق داده تا با توجه به خلأ موجود در جهان عرب جهت ارائه الگوهای مناسب برای مقاومت بویژه در میان عرب گرایان، از صدام به عنوان قهرمان ضد اشغالگری یاد کنند.

استفاده عباراتی چون "شهید حج اکبر" یا "قربانی عید قربان" (با توجه به اعدام او در شب عید قربان) نشان از چنین تمایلاتی دارد. یکی از شگردهای این جریان انتشار جزئیات خود خوانده ایست که گه گاه و به انحاء مختلف درباره شیوه اعدام صدام منتشر می سازند. درواقع روند نشر این جزئیات از فردای اعدام صدام در وبلاگهای عربی آغاز شد وشایعات بیشماری در این باره نوشته وگفته شد، مثلا اینکه نیروهای ایرانی قصد ربودن صدام را داشتند تا وی را در ایران اعدام کنند.

همچنین درباره افراد حاضر در اتاق اعدام صدام نیز رطب ویابس زیادی به هم بافته شد، اما تمام اینها فقط در وبلاگها بود. اما اخیرا کسانی با لقب دکتر وبا عناوینی چون کارشناس مسائل استراتژیک ومسائل امنیتی در جهان عرب همین شایعات را یک کاسه کرده وبه عنوان روایت جزئیات اعدام صدام منتشر می سازند.

دراین میان نوشته های یکی ازوکلای مدافع صدام با نام خلیل الدلیمی در این باب حتی صدای رغد دختر صدام وحزب بعث را درآورده است. یکی از نکات جالب روایت جدیدی که توسط شخصی با نام دکتر سمیر محمود قدیح کارشناس امور امنیتی واستراتژیک! نقل می شود تعداد گره های طناب دار صدام است. در این روایت پس از توصیف تراژیک جزئیات روز آخر صدام می خوانیم: طناب دار صدام را یک سرباز اسرائیلی با 39 گره آماده کرده بود، واین تعداد گره به انتقام 39 موشکی که صدام در سال 1991 به سوی تل آویو شکیک کرده بود، آماده شد. نامگذاری خیابان ها در جهان عرب به نام صدام (مانند خیابانی در کرک شهری در اردن) وساختن مجسمه های بزرگ وی (مانند مجسمه ای که قرار بود قذافی در شهر بنغازی الجزایر افتتاح کند) در شهرهای عربی از دیگر شگردهای "اسطوره سازی در قحط الرجال" می باشند.

در این میان آنچه نادیده گرفته می شود درد ورنج مردم عراق وایران وکویت است که به هیچ انگاشته شده است. از این دردها در جهان عرب یا سخنی به میان نمی آید ویا اینکه برای آن توجیهاتی می تراشند. به عنوان نمونه عبد الحلیم قندیل یکی ازنویسندگان برجسته مصری که تصادفا شبکه العالم خودمان درباره مسائل آمریکا با او مصاحبه های زیادی انجام می دهد در مقاله ای که چندی پیش در روزنامه القدس العربی نوشته بود، به سبعیت صدام اشاره می کند ومی نویسد: صدام در طول حیات خود دیکتاتوری منحصر به فرد بود، اما شهید از دنیا رفت. وی ادامه می دهد: چه بسا پنج دقیقه آخر صدام موجب آمرزش تمام گناهان او شود. وی در ادامه به تطهیر صدام می پردازد ومی گوید: صدام یک فرد خونخوار استثنایی درعراق نیست بلکه فرهنگ خونخواری در عراق امری نهادینه است، وصدام تنها یکی از خونخواران عراق است، به همین خاطر او یک عراق تمام عیار است!