اوباما و خواب‏هاى بى‏تعبير

مطبوعات آمريكا اين روزها تحت عنوان حدس و گمان، مطالبى را درباره پيش‏نويس قطعنامه‏اى كه آمريكا و انگليس و فرانسه قرار است براى تحريم ايران در موضوع فعاليت‏هاى هسته‏اى تنظيم نمايند و در شوراى امنيت سازمان ملل به تصويب برسانند، چاپ مى‏كنند. محورهاى عمده اين مطالب به عنوان محتواى قطعنامه پيشنهادى اينها هستند:

1ـ تحريم صادرات نفت ايران
2ـ جلوگيرى از واردات سوخت به ايران
3ـ ضربه زدن به نيروهاى مسلح ايران
4ـ مشخص كردن راه‏هاى اعمال زور عليه ايران

كاملاً روشن است كه چاپ اين مطالب در مطبوعات آمريكا، تدارك يك جنگ روانى عليه ايران باهدف وادار كردن مسئولان جمهورى اسلامى به عقب‏نشينى در برابر خواسته‏هاى غيرقانونى آمريكاست. در اين مرحله، هدف اينست كه ايران با توسل به مذاكرات پنهان با آمريكائى‏ها به آنها وعده كوتاه آمدن از مواضع خود را بدهد تا از اين طريق ساكنان كاخ سفيد بتوانند زمان بيشترى براى فراهم ساختن شرايط مناسب جهت دنبال كردن اهداف خود به دست بياورند.

يكى از محورهاى شرايط مناسب از نظر آمريكائى‏ها راضى كردن روسيه و چين است كه احتمال مى‏رود قطعنامه پيشنهادهاى آمريكا و انگليس و فرانسه را وتو كنند. تلاش آمريكا اكنون اينست كه جلوى وتو شدن قطعنامه پيشنهادى را بگيرد تا بتواند تأييد شوراى امنيت سازمان ملل را براى ضربه زدن به ايران به دست بياورد.

با قطع نظر از اينكه روسيه و چين با قطعنامه مورد نظر آمريكا، انگليس و فرانسه عليه ايران چه برخوردى خواهند كرد، اصولاً طرح جديد آمريكا براى وادار ساختن ايران به عقب‏نشينى مانند طرح‏هاى گذشته اين كشور، محكوم به شكست است. جالب است كه اين روزها در آستانه پنجم ارديبهشت، سالگرد شكست مفتضحانه نظامى آمريكا در طبس قرار داريم. اين، يك نمونه روشن از ناكامى آمريكا در برخورد خصمانه با ايران است كه مدت‏ها مسئولان آن كشور را دچار سرگيجه كرده بود. درست است كه آنچه در طبس رخ داد، يك امداد غيبى و كمك الهى به ايران و سيلى زدن به متجاوزان آمريكائى بود، اما ملت ايران در صحنه‏هاى ديگر نيز با اتكاء به ايمان خود توانست آمريكائى‏ها را دچار شكست و ناكامى نمايد كه خنثى كردن كودتاها، پيروزى در جنگ تحميلى، تسخير لانه جاسوسى آمريكا در تهران، مقابله پيروز با تحريم‏ها، بى‏اثر ساختن فشارهاى سياسى، به شكست كشاندن جنگ نرم كه بيش از 10 سال است با دلارهاى آمريكائى طراحى مى‏شود و به اجرا در مى‏آيد و انواع جنگ‏هاى روانى و تبليغاتى و حيله‏گرى‏هاى سياسى از جمله آنهاست. بى‏ترديد، تهديد اتمى اوباما عليه ايران نيز در چارچوب جنگ روانى جديد آمريكا قرار دارد كما اينكه اظهارات مكرر فرماندهان ارشد نظامى اين كشور در منطقه و در خود آمريكا مبنى بر آمادگى براى حمله نظامى به ايران نيز بخشى از همين طرح است.

نكته سئوال‏برانگيزى كه در اين ماجرا وجود دارد اينست كه چرا مسئولان كنونى آمريكا آنهمه تجربه را كنار گذاشته‏اند و 31 سال ناكامى سياست قلدرمابانه و زورگويانه در برابر ملت ايران را راهنماى عمل خود براى آينده قرار نمى‏دهند؟

تنها توجيهى كه مى‏تواند تاحدودى پاسخ اين سئوال به حساب آيد اينست كه ساكنان جديد كاخ سفيد تاريخ كشور خود را نميخوانند و يا دچار فراموشى شده‏اند. اگر اين توجيه را كنار بگذاريم، راه ديگرى براى پاسخ دادن به اين سئوال مهم باقى نميماند. زيرا دولتمردان آمريكائى در 31 سال گذشته گزينه‏هاى مختلف را براى مقابله با ملت ايران آزموده و عملاً با شكست مواجه شده‏اند و تكرار آنهمه تجربه ناموفق نمى‏تواند كار انسان‏هائى باشد كه بر مسند حاكميت يك كشور بزرگ تكيه زده‏اند.

از تجربيات گذشته نيز اگر صرفنظر كنيم، شرايط امروز ملت ايران بگونه‏ايست كه در افتادن با اين ملت فقط نوعى بازى با آتش مى‏تواند باشد. ايران، امروز با پشتوانه‏اى عظيم از آنچه در جنگ به دست آورده، صنايع دفاعى پيشرفته، رشد فكرى و آگاهى سياسى مردم، پيشرفت‏هاى علمى ستودنى و مهمتر از همه ايمان قوى و روحيه بالاى معنوى، همچون پولادى آب ديده در برابر هر ضربه‏اى مقاوم و استوار است و هر دشمنى را از هر اقدامى پشيمان خواهد كرد. ملت ايران، تحريم‏ها را زياد تجربه كرده، حمله نظامى را پشت سر گذاشته، فشارهاى اقتصادى را به هيچ گرفته و در برابر تبليغات فريبنده دشمنان هوشيارى فوق‏العاده‏اى از خود نشان داده و با تكيه بر اين تجربيات موفق، اكنون نيز در برابر هر توطئه و فشار و حمله‏اى با تمام توان خواهد ايستاد و همانگونه كه رهبر معظم انقلاب در بيانات روز چهارشنبه گفته‏اند "تهديد كنندگان را به زانو در خواهد آورد".

دل خوش كردن آمريكا به نفت عربستان و كويت و شيرهاى نفت عراق كه در اختيار اشغالگران آمريكائى است براى جبران كمبود نفت درصورت تحريم صادرات نفت ايران نيز دل بستن به سراب است. مردم ايران، در 8 سال جنگ تحميلى علاوه بر نفت و دلارهاى نفتى عربستان و كويت و عراق، حتى معجزه ژنرال‏ها و مزدوران نظامى و بوق‏هاى تبليغاتى همه‏ى شيوخ عرب و مصر و بعضى كشورهاى شمال آفريقا را نيز ديده و از پس همه‏ى آنها باضافه آواكس‏هاى شما آمريكائى‏ها و سوپراتانداردهاى فرانسوى‏ها و سلاح‏هاى شيميائى ديگر كشورهاى اروپائى و انواع ميگ‏هاى پيشرفته شوروى سابق برآمده است.

به دعواهاى سياسى جارى در ايران نيز دل خوش كردن، غير از جهالت دولتمردان آمريكائى چيز ديگرى نيست. ايرانى‏ها، اعم از توده مردم و خواص، هنگامى كه با دشمن خارجى، آنهم دشمنى همچون آمريكا كه امام خمينى او را "ام‏الفساد قرن" ناميده و عنوان "شيطان بزرگ" را بر او نهاده، مواجه شوند، متحد و يكپارچه به صحنه خواهند آمد و منافع عمومى و مصالح كشور را بر هر چيز ديگرى ترجيح خواهند داد. اينهم از جهالت دولتمردان آمريكائى است كه به اظهارات و نوشته‏هاى چند تازه‏كار سياسى عليه بزرگان نظام و انقلاب دل خوش مى‏كنند و به تصور اينكه از آب گل‏آلود مى‏توانند ماهى مقصود خود را بگيرند، به جنگ روانى عليه ايران روى مى‏آورند. استوانه‏هاى نظام جمهورى اسلامى، حفاظت از اين نظام را در هر شرايطى بر خود واجب مى‏دانند و به شما دولتمردان كم تجربه آمريكائى كه هنوز آنها را نشناخته‏ايد ميخندند. شما آقاى اوباما، مطمئن باشيد كه خواب‏هايتان درباره ايران بى‏تعبير است و در صورت تعرض به ايران، درمانده‏تر از سلف خود بوش كه در باتلاق افغانستان و عراق دست و پا زد از كرده خود پشيمان خواهيد شد.