| |
- مهار آتش سوزی انبار ضایعات مدیران خودرو در بم
- تیگو ۹ ٬ پرچمدار جدید چری ٬ رونمایی شد
- ارائه خدمات به مشتریان با ربات «مورنین»
- خدمات ویژه امدادخودرو سایپا همزمان با تعطیلات عید سعید فطر
- رشد ۲۰ درصدی تولید در ایران خودرو همراه با کاهش ۱۲ درصدی هزینه تمامشده محصولات/ ارتقای کیفیت برای مشتریان ملموس می‌شود
- دیدار مدیرعامل سایپایدک با کارکنان سایپایدک، امداد خودرو و همراه خودرو
- برنامه افزایش ظرفیت تولید روزانه پارس در سال جدید
- ادامه محدودیتها و ممنوعیتهای ترافیکی نوروزی در جادههای مازندران
- نیسان کیکس مدل 2025 سرانجام به نسخه چهار چرخ محرک تبدیل شد
- ادامه فراخوان متقاضیان محصول پارس پس از تعطیلات نوروزی
- کیفیت خدمات و تیراژ قطعات یدکی سایپا افزایش می یابد
- تاکید مدیرعامل ایرانخودرو بر ارایه محصول و خدمات باکیفیت به مشتریان
- در خدمات پس از فروش باید نگاه تحولی و عملکرد جهادی داشته باشیم
- زمان آغاز مرحله سوم طرح کالابرگ الکترونیک
سرقت مجسمه‌های شهر تهران از تعطیلات نوروز آغاز شد، اما تا زمان سرقت ششمین و بعد هفتمین و هشتمین مجسمه شهری، هیچ مسئولی در این باره سخنی نگفت.
آذر مهاجر: تاکنون هشت مجسمه شهری از نقاط مختلف شهر تهران به سرقت رفته‌اند.
از آنجا که این مجسمه‌ها در مکانهای عمومی و پر رفت وآمد قرار دارند و سرقت آنها در بازه زمانی یک ماهه یعنی از تعطیلات نوروز تاکنون صورت گرفته، این ابهام ایجاد می‌شود که چرا مسئولین امر در مقابل چنین اقدام عجیب و مشکوکی تاکنون سکوت کرده و هیچ اقدامی نکرده‌اند.
مسئول نگهداری مجسمه‌ها
از آنجا که همه مجسمه‌های به سرقت رفته، مجسمه‌های شهری هستند، طبعتا این سازمان زیبای سازی شهرداری تهران است که در نگهداری از آنها کوتاهی کرده و باید در این باره اقدامی موثر انجام دهد.
موسوی رئیس اداره حجم سازمان زیباسازی شهرداری تهران ضمن اشاره به این نکته که برای پیگیری مسئله، طرح شکایتی به مسئولان قضایی خواهند داشت، می‌گوید: «محافظت از این مجسمه‌ها به عهده مسؤولان هر منطقه و پلیس پارک، نگهبانان و پیمانکارانی است که محافظت از این اموال را بر عهده دارند. سازمان زیباسازی شهرداری تهران پس از آن که مجسمه‌ای ساخته و آماده نصب می‌شود، آن را به مسؤولان همان منطقه تحویل می‌دهد و محافظت از این آثار بر عهده مسؤولان آن منطقه است.
با توجه به اظهارات موسوی اینطور به نظر می‌رسد علت اصلی به سرقت رفتن این مجسمه‌ها، جنس برنزی آنها باشد که مورد طمع سارقان قرار گرفته است.
سکوت مرکز هنرهای تجسمی
یکی از نهادهای مرتبط با امر مجسمه سازی و البته بزرگترین مجموعه دولتی در این زمینه مرکز هنرهای تجسمی است، اما به گفته شاهرخ دیلمقانی هنرمند مجسمه ساز و مسئول رشته مجسمه در مرکز هنرهای تجسمی، خبر به سرقت رفتن هشت مجسمه شهری را به تازگی از مطبوعات و رسانه‌ها شنیده‌اند.
دیلمقانی درباره اقدام احتمالی این مرکز می‌گوید: «من نیز این خبر را از رسانه‌ها شنیده‌ام و از کم و کیف این اتفاق خبری ندارم. بنابراین هر تصمیم در این باره موکول خواهد شد به جلسه مسئولین امر در مرکز هنرهای تجسمی.»
بنابراین مرکز هنرهای تجسمی پس از یک ماه از شروع سرقتها، با حضور محمود شالویی رئیس مرکز هنرهای تجسمی وزارت ارشاد و دیلمقانی و دیگر مسئولین جلسه‌ای خواهد داشت تا تصمیم نهایی این مرکز یا بیانه آن را در ارتباط با به سرقت رفتن هشت مجسمه شهری اعلام کند.
تعجب هنرمند مجسمه ساز
حمید شانس هنرمند مجسمه ساز که «صنیع خاتم» در پارک ملت و مجسمه «شریعتی» در پارک دکتر شریعتی از آثار به سرقت رفته اوست درباره این سرقتها و چگونگی رخدادنشان اظهار تعجب می‌کند و می‌گوید: «برای من هم دزدیده شدن این همه مجسمه آن هم از فضاهای شهری عجیب است. البته پایه مجسمه شریعتی مدتی بود که لق شده بود اما بر اساس پیگیری‌‌های من قرار بر این شده‌بود که مسئولان این عیب را برطرف کنند. با این حال دزدیده شدن این همه مجسمه و آن هم با این شرایط کار ساده‌ای نبوده و باید چگونگی آن بررسی شود.»
او درباره احتمال طمع دزدان به برنز این مجسمه‌ها گفت: «این احتمال وجود دارد که سارقان به خاطر برنز این مجسمه‌ها را دزدیده باشند، چرا که خبرهایی در مورد دزدیده شدن کابل‌های برنزی برق، پلاک‌های برنجی و مواردی از این دست را شنیده بودیم. اما در مورد مجسمه این مسئله کمی عجیب است. چون این مجسمه‌ها در فضاهای عمومی قرار دارند و سرقت‌شان آنقدر آسان نیست که به فروش بزنز مجسمه‌ها بیارزد.»
به گفته شانس، سرقت این مجسمه‌ها با توجه به وزن آنها و مکان و شرایطی که در آن قرار دارند، نیاز به زمان کافی، برنامه‌ریزی دقیق، امکانات مناسب و ... داشته و بنابراین نمی‌توان گفت سارقان این مجسمه‌ها همانهایی هستند که سیمهای برق را می‌دزدیده اند.
شانس درمورد دلایل
این هنرمند مجسمه در مورد مجسمه‌اش در پارک ملت تهران می‌گوید: «این مجسه با نگهبانی پارک کمتر از صدمتر فاصله داشت و چون خودم آن را نصب کرده بودم می‌دانم که برای برداشتن آن با یاید با برق و فرز مجسمه را بریده باشند و یا به کمک یک وسیله نقلیه سنگین آن را از داخل سنگ بیرون کشیده باشند که هر دو این موارد به این سادگی‌ها میسر نیست.»
او ضمن اظهار تعجب از سکوت مسئولان امر در این باره، گفت: «عجیب است که تاکنون نهادهای مسئول در این باره سکوت کرده‌اند، اما امیدوارم دست کم برای سایر مجسمه‌های شهری فکری بشود.
درخواست انجمن مجسمه‌سازان
به گفته رئیس انجمن مجسمه‌سازان، این انجمن به عنوان نهادی غیر دولتی قدرت اجرایی برای پیگری سرقت مجسمه‌های شهری را ندارد، اما امیدوار است هرچه زودتر این امر توسط مسئولان ذی‌ربط پیگیری شود.
طاهر شیخ الحکمایی در باره اقدامات این انجمن می‌گوید: «متاسفانه انجمن قدرت اجرایی برای اینکه مستقیم وارد عمل شود، در اختیار ندارد اما مسئولان و اعضای این انجمن مانند همه هنردوستان کشورمان، از این اتفاق متاسف هستند. ما تنها کاری که می‌توانیم انجام بدهیم این است که به کمک رسانه‌ها و مطبوعات درخواستمان را برای رسیدگی به این امر اعلام کنیم و پیگیر باشیم.
شیخ‌الحکمایی ضمن اظهار تعجب از به سرقت رفتن مجسمه‌هایی که وزن زیادی دارند و در مکانهای عمومی نصب شده بودند، می‌گوید: «شاید اگر مسئولین زودتر این سرقتها را پی گیری می‌کردند، این امید وجود داشت که مجسمه‌ها برگردانده شوند و حداقل با یک بازسازی در مکان قبلی نصب شوند اما شاید حالا باید در ریخته‌گری‌ها به دنبال آنها بود.»
او به عنوان نماینده مجسمه سازان کشور در یک نهاد غیردولتی از مسئولان می‌خواهد هر چه سریعتر این مسئله را پیگیری کنند. شیخ‌الحکمایی می‌گوید: «هر نهادی که مسئول نگهداری این آثار بوده از جمله سازمان زیباسازی شهر تهران، شهرداری مناطق یا بخش خصوصی باید تحقیق و بررسی درباره علت و چگ.نگی به سرقت رفتن این مجسمه‌ها را آغاز کند.»
به اعتقاد او از آنجایی که آثار به سرقت رفته بسیار ارزشمند هستند این احتمال وجود دارد که سارقان به خاطر جنس برنزی مجسمه‌ها، آنها را ندزیده باشند. وی همچنین از مسئولان امر درخواست می‌کند که برای نگهداری از ساییر آثار هنری واقع در فضای شهر تلاش کنند و با دقت بیشتری از آنها مراقبت کنند.
علت
در هر صورت دلیل این سکوت تا به حال هرچه که بوده، از این پس لازم است نهادهای مسئول دست به کار شوند چرا که به گفته شیخ الحکمایی این اتفاق ممکن است جبران‌ناپذیر باشد و نتوان هرگز این مجسمه‌ها را دوباره به شهر و صاحبان اصلی آنها یعنی شهروندان بازگرداند.
