فارس: "داريوش"، جواني 27 ساله كه ظاهرش چيزي بيش از اين را نشان مي دهد با موهايي كم پشت و قهوه اي رنگ و اندامي لاغر، از يك ماه قبل تاكنون هر روز در گوشه اي ازشهر اراك زير برق آفتاب، بارش شديد باران و تگرگ ميهمان خيابان ها و پارك ها است.
، پنج شنبه شب گذشته به هنگام بارش باران و كاهش شديد دماي هوا هيچ كس فكر نمي كرد روز جمعه بار ديگر داريوش طلوع آفتاب را ببيند اما تقدير سرنوشت ديگري را براي او رقم زده بود. گويا از بين اين همه دستگاه هاي اجرايي و مسئولان، اين خانه كوچك و در و ديوار او بود كه تا صبح از وي در برابر باد و باران محافظت مي كرد. خانه اي كه خانه نبود اما براي داريوش مأمن و پناهگاهي با ارزش به حساب مي آمد. خانه اي كه با پاهاي شكسته و بي جانش و با استفاده از چند تكه مقوا، يكي دو پتوي كهنه و پلاستيك هاي بزرگي كه از ترس بردن باد دور تا دور آن را زير گل و لاي زمين فرو كرده بود براي خود ساخته بود.
او از درخت كنار دستش به عنوان چوب لباسي خانه بي در و پيكرش استفاده كرده و كت كهنه و رنگ و رو رفته خود را بر روي آن آويزان كرده بود. هر ماشيني كه از كنارش مي گذشت نيش ترمزي مي زد و او را مي نگريست اما نمي دانست او كيست و اينجا چه مي كند، برخي افراد به چشم مسافر عبوري و برخي ديگر به چشم يك انسان نيازمند به او مي نگريستند غافل ار اين كه او از چه بيماري كشنده اي در رنج است.
كودكان دبستان امام مهدي و دانش آموزان مدارس راهنمايي و دبيرستان دخترانه مهديه در دو روزي كه داريوش ميهمان مسير مدرسه آنها بود با ترس و گاه با ابراز دلسوزي و محبت از كنار او مي گذشتند و بدون اطلاع از ابتلاي او به بيماري ايدز و هپاتيت به وي نزديك شده و تغذيه مدرسه خود را به او مي دادند. خانواده ها نيز در اين ميان با دلهره و اضطراب در اين ايام فرزندانشان را به مدرسه مي رساندند.
فراهاني يكي از والدين دانش آموزان مدرسه ابتدايي امام مهدي شهر اراك در گفت وگو با خبرنگار ما با اظهار تأسف خود از وضعيت اين بيمار گفت: پس از آن كه اين فرد توسط يك خودروي اداره بهزيستي به بيرون انداخته شد به گمان اين كه تصادفي است با 110 تماس گرفتم اما وقتي مأموران نيروي انتظامي در محل حاضر شدند، اظهار داشتند: وي مبتلا به ايدز است و چون هيچ يك از ارگان ها مسئوليت او را قبول نمي كنند، حدود يك ماه است كه در خيابان هاي شهر اراك آواره است.
وي افزود: واقعاً جاي تأسف است از بين اين همه دستگاه اجرايي در استان هيچ كس حاضر نيست به وضعيت اين بيمار رسيدگي كند فردي كه به دليل ابتلا به يك بيماري خطرناك مي تواند مشكلات فراواني را در جامعه به وجود آورد و خود عامل انتقال بيماري است.
فراهاني گفت: مشاهده اين صحنه ها اثرات روحي رواني فراواني را براي افراد يك جامعه در پي خواهد داشت به طوري كه همسر من به دليل داشتن بيماري اعصاب پس از ديدن اين فرد دچار ناراحتي بسيار زيادي شده است.
وي افزود: عدم توجه مسئولان استان و شهرستان به اين مسئله بيانگر اين است كه مردم بايد براي حل مشكلات شهري و منطقه اي خود نيز به مسئولان كشوري و رياست محترم جمهوري مراجعه كنند.
خانم رفيعي از اهالي شهرك بهشتي نيز در گفت وگو با خبرنگار ما گفت: ما در جامعه اي اسلامي زندگي مي كنيم كه كمك به هم نوع در دستورات ديني آن قرار دارد.
وي با بيان اين كه وجود يك چنين مسائلي در جامعه اصل خدمتگزاري مسئولان را زير سؤال مي برد گفت: مسئو لان خدمتگزار تمامي اقشار مختلف جامعه هستند حال مي خواهد يك فرد بيمار ايدزي باشد يا يك فرد سالم.
وي با اشاره به آسيب پذيري روحيه ساير بيماران مبتلا به اين قبيل بيماري ها در جامعه گفت: اين گونه برخوردها در جامعه باعث مي شود تا اگر فردي به يك چنين بيماري هم مبتلا شود، هرگز نسبت به معرفي خود به مراكز بهداشتي و درماني اقدام نكرده و با حضور آزادانه خود در سطح شهر امنيت بهداشتي جامعه را به خطر اندازد.
خزاعلي نيز گفت: انتظار مي رفت حداقل پس از بي توجهي مسئولان بهزيستي و شهرداري، استانداري وارد عمل شده و اين مسئله را سر و سامان دهد كه متاسفانه اين ارگان نيز مثل ساير ارگان ها هيچ اقدامي نكرد.
عليرضا زادشير مدير دبستان امام مهدي اراك نيز در گفت و گو با خبرنگار ما گفت: حضور اين فرد طي مدت دو روز در مسير رفت و آمد دانش آموزان نگراني فراواني را بين خانواده ها و اوليا مدرسه ايجاد كرد.
وي بااشاره به شكايت والدين مبني بر تهديد دانش آموزان از سوي اين فرد به وسيله چاقو گفت: جاي تأسف است يك بيمار مبتلا به ايدز و هپاتيت اين گونه در شهر رها شود.
زادشير خاطر نشان كرد: اين اقدام دستگاهاي اجرايي در دولت دكتر احمدي نژاد كه عدالت محوري و مهرورزي را در دستور كار خود دارند قابل قبول نيست. هر چند گمان مي رود استاندار استان مركزي از اين مسئله اطلاعي ندارد در غير اين صورت ظرف مدت كوتاهي نسبت به رفع اين مشكل اقدام مي كردند.
مديركل بهزيستي استان مركزي نيز در گفت وگو با خبرنگار ما اظهار داشت: سازمان بهزيستي تنها وظيفه نگهدار ي4 دسته از بيماران و اقشار را دارد كه اين 4 دسته شامل سالمندان، كودكان بي سرپرست، معلولان و بيماران رواني مزمن هستند.
وي با بيان اين كه بهزيستي هيچ گونه وظيفه اي در قبال نگهداري بيماران مبتلا به ايدز ندارد گفت: در قانون نيز به صراحت اعلام شده حتي اگر يكي از مددجويان تحت پوشش بهزيستي در مراكز نگهداري اين سازمان مبتلا به بيماري هاي ايدز، سل، هپاتيت و وبا شدند نسبت به انتقال آنها به مراكز درماني و بهداشتي سريعاً بايد اقدام شود اين درحالي است كه اين بيمار حتي جزو مددجويان بهزيستي نيز نيست.
وي گفت: كدام عقل سليم به ما اجازه مي دهد با اسكان يك بيمار مبتلا به ايدز كه داراي مشكلات اخلاقي نيز هست در كنار بيماران مزمن رواني، كودكان بي سرپرست و يا سالمندان زمينه ابتلا اين افراد را نيز به بيماري ايدز فراهم كنيم؟
وي خاطر نشان كرد: علي رغم آنكه بهزيستي هيچ گونه وظيفه اي در قبال اين بيمار نداشت تنها به خاطر همكاري با مجموعه استان به مدت يك ماه و 15 روز اين بيمار در ساختمان اداري سازمان بهزيستي و مركز شهيد بهشتي اين سازمان نگهداري شد كه به دليل اعتصاب همكاران و امضا طوماري توسط آنها به خاطر حضور اين فرد در محل كار آنها بيمار فوق به خارج از بهزيستي انتقال داده شد.
در حالي كه هنوز كار تهيه گزارش خبرنگاران ما در بهزيستي به اتمام نرسيده بود، داريوش به وسيله يك دستگاه ماشين جمع آوري زباله از سوي شهرداري به جلوي درب سازمان بهزيستي انتقال داده شد.
اين كه اين اقدام تا چه حد كرامت انساني يك مسلمان را در جامعه اسلامي زير سوال برده است و باعث تحمل عذاب كشنده از سوي اين بيمار به خاطر دردي كه در ناحيه كمر و پاها داشت شد را بايد از مسئولاني پرسيد كه طي يك ماه اخير در حل اين مشكل ناتوان مانده اند.
در گفت و گويي كه خبرنگار ما با داريوش انجام داد در حالي كه از وضعيت اسفناك خود به شدت خسته بود گفت: پدرم در زندان است و مادرم نيز پس از طلاق از او با مرد ديگري ازدواج كرده است.
وي كه معتاد است علت ابتلا به هپاتيت و ايدز را تزريق مواد مخدر عنوان كرد و گفت: حال كه هيچ يك از مسئولان استان نتونسته اند براي من و امثال من كاري انجام دهند از رئيس جمهور مي خواهم تا براي افراد بيچاره و بيمار كشور كاري انجام دهد.
معلوم نيست اين بار مسئولان بهزيستي داريوش را به كجا انتقال مي دهند ولي چيزي كه به نظر مي رسد اين است كه مسئولان تنها درصدد رفع مسئوليت در برخورد با اين گونه موارد هستند.
