ایسنا: ژاله علو گفت: يك هنرمند هيچوقت نبايد غصهي گذران زندگياش را بخورد و متأسفانه در كشور ما حد هنرمندان هيچگاه رعايت نميشود.
اين بازيگر قديمي سينما كه به همراه محمدعلي كشاورز، مرتضي احمدي و نادر گلچين در نشست رونمايي ديويدي مراسم بزرگداشت پيشكسوتان هنر ايران (شب ستارهها)، سخن ميگفت، نيازهاي يك جامعه متفكر و پيشرفته را توجه به هنرمندان دانست و ادامه داد:توجه كردن به كسي كه سالهاي سال زحمت كشيده است، بسيار مهم است. اما متأسفانه ما كمتر محبت ميبينيم و بايد مركزي براي حمايت از هنرمندان پيشكسوت وجود داشته باشد.
وي يادآور شد:بعد از 62 سال كار در سينما، دوبله، راديو، تلويزيون و تئاتر تنها به خدمت كردن براي مردم دلخوش هستم و جز اين چيزي نصيبم نشده است و آنچه كه جمع كرديم محبت مردم است.
در ادامه محمدعلي كشاورز هم با بيان اينكه خداوند انسانهاي مخصوصاش را بسيار دوست دارد، اظهار داشت: هنرمندان جايگاه والايي دارند، به خصوص آنهايي كه به انسانيت اعتقاد داشته باشند و درواقع بايد انسان بود و بعد يك هنرمند.
وي افزود: هميشه به جوانها توصيه كردهام به دنبال كار بازيگري نيايند و معتقدم اين كار در اين زمانه هيچ آبرويي ندارد و سينما، تئاتر و تلويزيون فقط روابط شده است.
كشاورز با بيان اينكه؛ كلاسهاي بازيگري يكي از مشكلات اساسي امروز شده است،تصريح كرد:افراد به عشق رسيدن به شهرت وارد آنجا ميشوند، درحاليكه شهرت لذتي ندارد بلكه احترام گذاشتن به مردم مهم است و درحال حاضر هم كه شغل ما آبرو ندارد و جوانها بهتر است به دنبال يك شغل آبرومند بروند.
وي هنر تئاتر را بسيار مهم برشمرد و گفت: اگر مملكتي تئاتر نداشته باشد، سينما و هيچ هنر ديگري ندارد و اگر بخواهيم سينما اوج بگيرد بايد تئاتر را تقويت كنيم.
مرتضي احمدي هم به سابقه شروع كار هنرياش از سال 39 با پيش پردهخواني اشاره كرد و گفت: آن موقع حُرمت ما پيش مردم بسيار بيشتر بود و احترام زيادي داشتيم. درحال حاضر من بيشتر مشغول نوشتن كتاب هستم و روي ضربالمثلهاي تهران كار ميكنم و معتقدم نسل گذشته چيزي براي ما نگذاشته است و ما بايد هرچه ميدانيم روي كاغذ بياوريم تا حتي اگر چاپ هم نشد،براي نسل بعد بماند.
وي ادامه داد: امروز بازيكنان فوتبال دستمزدهاي ميلياردي ميگيرند، درحاليكه سالهاي زيادي نميتوانند فوتبال بازي كنند. اما امثال محمدعلي كشاورز كه تا صدسال ميتواند براي جامعهاش مفيد باشد دستمزدش با يك بازيكن قابل قياس نيست.
احمدي افزود: ظاهرا وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي متعلق به هنرمندان است، اما خود من 14 سال است كه پايم را آنجا نگذاشتهام و اگر سانسور حذف شود بسياري از مشكلات حل شده و هنرمندان آشتي ميكنند.
ژاله علو نسبت به تنزل پيداكردن زبان فارسي گلايه كرد و گفت: متأسفانه زبان فارسي ما به حدي تنزل پيدا كرده كه تبديل به گفتار لمپني شده است، اين زبان را بايد به طور درست ادامه و اشاعه داد و نگذاشت از آن زيبايي و ابهتاش كاسته شود.
وي درباره فعاليت بازيگرياش با بيان اينكه از اين حرفه خسته شده است، اظهار داشت: كارها براي ما كه به نظم عادت كردهايم بسيار نامنظم شده و الآن ترجيح ميدهم بيشتر مطالعه كنم و در راديو كارگرداني كنم. ضمن اينكه اشعار بزرگان را در قالب سيدي ضبط ميكنم. بازيگري دقت و بررسي ميخواهد و با شتاب نميشود آن را كار كرد.
ژاله علو از زندهياد حميده خيرآبادي به عنوان پديدهي شيرين فيلمها ياد كرد و افزود:او مهربان، دوست خوب و هنرمندي بينظير بود كه نظير كارهايش ديگر نخواهد آمد و آثار ماندگاري براي ما به يادگار گذاشته است و ايكاش در بودنش قدرش را ميدانستيم، الآن نيز قدر كساني كه كنار ما هستند را بدانيم.
محمدعلي كشاورز هم با بيان اينكه ياد و نام نادره هميشه جاويد خواهد ماند،اظهار داشت: بسيار متأسف شدم كه اين هنرمند را بيسروصدا به خاك سپردند. او چندروز قبل از فوتاش در 26 فروردين به مناسبت تولدم به خانهام آمد و از قبري سخن گفت كه در سال 62 در بهشت زهرا (س) آن را خريده بوده و ميگفت ميخواهد آن را بفروشد تا بعد از مرگش در كنار فرزندانش در قطعه هنرمندان به خاك سپرده شود كه متأسفانه اينگونه نشد. بايد توجه داشت كه هنرمند وقتي ميميرد ديگر جسماش متعلق به خودش نيست و مردم حق دارند كه او را بدرقه كنند. به خصوص نادره كه مردم ايران بسيار دوستش داشتند و براي من سوال است كه چرا تلويزيون به ايشان نپرداخت.
در اين نشست قنبري مدير شركت فرهنگي-هنري «ترنم ني» با اشاره به مراسم «شب ستارهها» كه در تيرماه 87 برگزار شد، هدف از برگزاري آن و عرضه نسخه ديويدي آن را ثبت شناسنامهاي خواند كه به آن نياز بوده است و گفت: در سه دهه اخير كمتر به هنرمندان پيشكسوت پرداخته شده تا آنها كنار هم جمع شوند و تريبون آزادي در اختيار داشته باشند و بتوانند حرف دلشان را بزنند و مردم نيز با آنها ارتباط برقرار كنند. ما نسبت به آيندگان ديني نداريم و خوشحالم كه در همين حد ادا كرديم.