نقدکتاب خاطرات جلال طالباني در تهران

«بررسي روابط ايران و عراق در تاريخ معاصر» و همچنين نقد و بررسي «کتاب خاطرات جلال طالباني» رئيس جمهور عراق با حضور شخصيت هاي دانشگاهي و محققين تاريخ معاصر در محل كتابخانه ملي ايران برگزار شد.

به گزارش خبرنگار تابناک، جلسه سخنراني و پرسش و پاسخ « بررسي روابط ايران و عراق در تاريخ معاصر» و همچنين نقد «کتاب خاطرات جلال طالباني» رئيس جمهور عراق نوشته و تحقيق دکتر «عرفان قانعي فرد»، با حضور شخصيت هاي برجسته دانشگاهي و محققين تاريخ معاصر در ساعت 10 صبح امروز دوشنبه (10 خردادماه) امسال، در محل سازمان اسناد و كتابخانه ملي ايران برگزار شد.

اين نشست كه با رياست دکتر «اسعد اردلان» استاد حقوق بين الملل بخش مطالعات وزارت امور خارجه به عنوان رئيس جلسه اداره شد در ابتدا «علي گلالي» به نمايندگي از سفارت كشور عراق و بجاي «محمد مجيد اليشخ» سفير عراق در ايران به ايراد سخنراني پرداخت و در ميان سخنانش به پيوندهاي تاريخي، فرهنگي و اجتماعي بين ايران و عراق اشاره نمود.

وي گفت: وقتي ما عراقي ها به ايران مي آييم احساس زندگي در ميهن خود مي كنيم و برخورد دولت ايران با مردم عراق جدا از ساير همسايگان بوده و اين خاطره اي خوب براي مردم اين كشور است.
«علي گلالي» در ادامه به نقش جلال طالباني رئيس جمهور عراق ميام دو كشور اشاره كرد و گفت: نقش طالباني در پيوند ميان دو ملت حائز اهميت است و در 50 سال گذشته فعاليت گسترده در سياست عراق داشته است و تأثير شگرفي در اين علايق ميان ملت هاي ايران و عراق داشته است.
نماينده سفارت كشور عراق در اين نشست در پايان سخنانش گفت: بعد از سقوط صدام
در سال 2003 جلال طالباني براي روابط با جمهوري اسلامي ايران و همسايگي با اين كشور بيشتر از ساير كشورها اهميت ويژه اي قائل شد و رئيس جمهور عراق بر تمام فشارهاي داخلي فائق آمده و هم اكنون روابط ايران و عراق در سطح بسيار گسترده اي است كه خاطرات ناگوار و اسفبار زمان صدام را از بين مي برد.
در ادامه اين نشست دكتر صادق زيبا كلام استاد علوم سياسي دانشگاه تهران، پژوهشگر و تحليلگر سياسي در مورد «بررسي روابط ايران و عراق تا قرارداد 1975» و در ابتداي سخنانش اشاره اي تاريخي به اين موضوع نمود و به اختلافات ايران با دولت عثماني پرداخت.
وي همچنين گفت: در ميان دو كشور ايران و عراق كليد قضيه «شط العرب» است، من معتقدم نام خليج فارس، خليج فارس است به هيچ شيوه اي تغيير نخواهد كرد و همچنين نام «شط العرب»، «شط العرب» است و تغيير نام آن چيز خاصي را عوض نخواهد كرد و تغيير نام «شط العرب» روي ملاحظات سياسي همان قدر غلط است كه تغيير نام خليج فارس.
رژيم شاه در آن زمان از اكراد حمايت نمود و سلاح و تجهيزات نظامي در اختيار آنان قرار داد و در مقابل نيز صدام به مخالفان رژيم شاه در بغداد كمك نمود. و در اين بين اولين جرقه درگيري و شعله را صدام در «شط العرب» ميان دو كشور كشيد.
يك چيزي را بايستي با نهايت شرم بگويم كه ما دو كشور ايران و عراق 1400 سال است نتوانستيم قادسيه را فراموش كنيم. و بايستي سعي كنيم كه آن را فراموش كنيم.
در سال 1353 ايران و عراق تار مويي با جنگ فاصله داشتند. الجزايري ها و ديگران پادرمياني كردند و قرارداد 1975 بين دو كشور امضا شد و خط تالووگ ملاك قرار گرفت. و شط العرب بين ايران و عراق ملاك قرار مي-گيرد، به نظر من عراق تحت فشار، قرارداد 1975 را قبول كرد.
قرار داد 1975 به جاي چانه زني از اعمال فشار استفاده شد.
بعد از پيروزي انقلاب اسلامي ارتش نيرومند ايران از بين رفته بود و عراق به نظرش رسيد كه بهترين زمان ممكن براي فسخ قرارداد 1975، بعد از پيروزي انقلاب اسلامي است. عراق اين را متوجه نشد كه اين انقلاب مردمي است و براي آن مبارزه مي كنند و همه داوطلب شدند و به جبهه رفتند و مردم ايران ارتش عراق را در اين جنگ شكست داد.من معتقدم كه مسأله «شط العرب» هنوز بين دو كشور ايران و عراق حل نشده است و گاه گاهي مسئولين عراق به آن اشاره مي كنند و خواهان حل اين مسأله هستند.
در ادامه دكتر «جلال جلالي زاده» استاد الهيات دانشگاه تهران و نماينده سابق مردم سنندج در مجلس شوراي اسلامي در مورد «نقش طالباني در روابط ايران و عراق» گفت: ايراني ها و عراقي ها داراي نقاط مشترك زيادي هستند شخصت طالباني براي ما كردها داراي فراز و نشيب فراواني است و انساني است مثل تمام انسان هاي ديگر. از 15 سالگي وارد دنياي سياست شده اند و در منطقه حساس كردستان و خاورميانه به ايفاي نقش پرداخت.
وقتي در مورد طالباني صحبت كرديم نمي توانيم به نقش كردها اشاره نكنيم. طالباني با توجه به ديدگاه ها و تلاش هايي كه در اين مدت كشيده اند مي تواند به عنوان يك شخصيت در منطقه خاورميانه حائز اهميت باشد.
امروز جلال طالباني مي تواند به عنوان يك شخصيت برجسته تأثير خاصي بين روابط ايران و عراق
داشته باشد. و اكنون طالباني شخصيت مورد اعتمادي است و در سطح بين المللي نيز جايگاه قابل قبولي دارد.از مهمترين كارهاي جلال طالباني مي توان به اين موارد اشاره كرد: امنيت در روابط بين ايران و عراق و خاورميانه آرام و امن. و همچنين وجود طالباني به عنوان رئيس جمهور در عراق بسيار لازم و ضروري است
در ادامه جلسه «بررسي روابط ايران و عراق در تاريخ معاصر» دكتر «فياض زاهد» استاد تاريخ دانشگاه آزاد و روزنامه نگار در مورد «تأثير قرارداد 1975 تا آغاز جنگ تحميلي» به ايراد سخنراني پرداخت و گفت: اهميت قراراد 1975 نمي توان از ياد برد اما وجود جنگ باعث سوء استفاده كشور عراق واقع شد.
در بخش ديگري از اين جلسه نيز دكتر «عرفان قانعي فرد» محقق تاريخ معاصر و مؤلف کتاب خاطرات «جلال طالباني» رئيس جمهور عراق در مورد « چالش هاي تحقيق درباره تاريخ معاصر عراق » به ايراد سخنراني پرداخت.
وي گفت كه :‌در تاريخ معاصر به وي‍ژه قوميت شناسي مشكلات زيادي وجود دارند و به سختي مي توان در ان فضاي روستايي و عشايري حرف جديد داشت زيرا هنوز تعصب هاي زيادي در اين باره وجود دارند و هنوز بعضي از رهبران سياسي نمي خواهند نقدهاي صريح را بشنوند و نوعي بت مقدس در اين باره محافظت مي شود و كار كردن در اين باره براي محقق بومي اهل منطقه سخت است. وي در ادامه به بعضي مطلق باوري در سخنان دكتر زيباكلام اشاره كرد و ان را در كار تاريخ مقبول ندانست و فرصت طلبي سياسي خواند. در ادامه اشاره داشت كه در اين كتاب شايد بعضي سخنان براي نخستين بار از ارشيوهاي امريكا و لندن و روسيه و بعث و ساواك بيرون كشيده شده و نقل قول بسياري از چهره هاي سياسي و تاريخي جهان امده است و شايد براي نسل هاي بعدي مقبول باشد و اغاز حركتي جديد باشد و اما متعصب هاي خشك انديش انرا انحراف مي دانند. اما نسل جوان كم كم همه خاطرات و تحقيق ها را خواهد خواند و از سفارشي نويسي و مصلحت ها خواهد گريخت.

در ادامه جلسه «مرتضي رسولي» محقق تاريخ معاصر و عضو مؤسسه مطالعات تاريخ معاصر ايران مطلب «ضرورت تحقيق تاريخ شفاهي قوميت ها» را ارسال داشته بود. وي به دليل فوت مادرشان نتوانستند كه در اين جلسه حضور پيدا كنند.