زنان افغان يونيفورم پليس مي پوشند

خبرگزاری فرانسه در گزارشی به قلم دافنه بنواDaphne Benoit از قندهار نوشت:‌ در قلب زادگاه گروه طالبان،‌یعنی در قندهار،‌ به رغم عرف رایج در منطقه و توصیه های خانوادگی،‌ دو زن،‌ به نام های ماگولا Magola و فرزانه،‌ تصمیم گرفته اند پلیس شوند و سلاح به دست گیرند.

انها جزء زنانی هستند که برقع را کنار گذاشته و به عنوان نیروی پلیس افغانستان یونیفورم بر تن کرده اند.

ماگولا که در یک پایگاه متعلق به نیروهای سازمان پیمان اتلانتیک شمالی (ناتو)‌ اموزش می بیند در حالی که یونیفورم ابی رنگ پلیس بر تن دارد می گوید "والدین من دوست نداشتند من این کار را انتخاب کنم،‌ اما من خوشحالم که می توانم به کشورم خدمت کنم." البته ماگولا و فرزانه اسامی واقعی این دو زن نیست.

افغانستان کشوری است که در ان عقاید و باورهای دینی بسیار قوی است و سنت محافظه کارانه حاکم بر این کشور مانع از ان می شود که زنان کار کنند.

از میان حدود هزار نفر که در استان قندهار برای عضویت در نیروی پلیس ثبت نام کرده اند تنها بیست نفر زن هستند. ماگولا در دوران حکومت طالبان (در فاصله سال های هزار ونهصد و نود وشش تا دو هزار و یک میلادی)‌ شوهرش را از دست داد.

او اعتراف کرد به دستمزدی که از این کار می گیرد برای تامین معاش خانواده اش نیازمند است.

او دوازده بچه دارد و شش نفر انها هنوز با وی زندگی می کنند.

زنان در قندهار برقع می پوشند،‌ اما افسران پلیس در این منطقه در هنگام کار و ماموریت برقع نمی پوشند.

انها روسری یا کلاه بر سر دارند و یونیفورم می پوشند.

این افسران پلیس به انجام اموری روی می اورند که مردان پلیس نمی توانند به انجام انها مبادرت ورزند.

افسران زن پلیس در افغانستان وظیفه دارند زنان را قبل از اجرای عملیات در یک منطقه خاص از محل عملیات خارج کنند.

فرزانه می گوید "هنگامی که پلیس می خواهد محلی را بازرسی کند،‌ ابتدا ما (پلیس های زن)‌وارد عمل خواهیم شد.

ما باید به در خانه های مورد نظر برویم و علت حضور نیروهای پلیس را برای انها توضیح دهیم.

بعد از ان زنان را از محل خارج می کنیم تا نیروهای پلیس بتوانند کار خود را انجام دهند." با این حال، زنان پلیس در افغانستان با خطرهای بزرگ و زیادی نیز روبرو هستند،‌زیرا شورشیان افغانستان همواره به نیروهای پلیس و ارتش این کشور حمله می کنند.

نیروهای ناتو تلاش می کنند نیروهای پلیس بیشتری را اموزش دهند.

این اقدام در راستای مقابله با شورشیان در افغانستان صورت می گیرد.

ماگولا و فرزانه نه تنها با تهدید و خطر جانی روبرو هستند،‌ با مخالفت های خانواده خود نیز در انتخاب این شغل و حرفه مواجه شده اند.

فرزانه می گوید "یکی از برادرانم در یکی از زندان ها کار می کند.

وی از من خواسته است کار با پلیس را قطع کنم.

اما من به وی گفتم که تا زمانی که بمیرم این کار را ادامه خواهم داد." این زن افغان می گوید "در دوره حکومت طالبان اوضاع بسیار سخت بود و زنان نمی توانستند از خانه خارج شوند.

انها زنان را با باتوم کتک می زدند."