|
ناطق نوری در خاطرات 19 خرداد 1362 خود نوشته است:
آقای ناطق نوری وزیر کشور، وقت گرفته بود که درباره بنیاد جنگزدگان [در مجلس] صحبت کند. جمعیاز نمایندگان تصمیم داشتند، به عنوان اعتراض به مصاحبه ایشان ـ که توهین به مجلس تلقی شدهبود ـ هنگام ورود ایشان، جلسه را ترک کنند. منعشان کردم؛ پذیرفتند و ماندند، ولی خیلی تند وموهن برخورد میکردند. آقای ناطق نوری هم کوتاه میآمد؛ گرچه حرفهایش را زد،(۱۷۱) ولی باملاحظه. کنترل مجلس، بسیار دشوار بود؛ به خیر گذشت.
مقداری از وقتم را صرف مسأله تعیین محل برگزاری اولین اجلاسیه [مجلس]خبرگان [رهبری]کردم. قمیها اصرار دارند که در قم باشد؛ شورای نگهبان به خاطر ملاحظات امنیتی، مخالفبرگزاری آن در قم است و اعلان کرده در تهران باشد. سپاه هم امنیت را تضمین نمیکند. امام همگفتهاند، اگر امنیت در قم نیست، در تهران برگزار شود. خطر بمباران است.
عصر، گروهی از نمایندگان که جلسهای در حاشیه مجلس دارند، آمدند. دو ساعت صحبتکردیم. از قدرت گرفتن راستگرایان، بازاریان، [جامعه] مدرسین [حوزه علمیه] قم و... نگرانبودند و برای برکناری وزرای آن طبقه، مخصوصا آقایان [حبیبالله]عسکراولادی و [احمد]توکلی،تلاش میکنند و جریان فشار بر [علی اکبر ناطق نوری] وزیر کشور و وزیر بازرگانی هم، زیر سرهمینها است. برای جلب حمایت من، تلاش میکردند؛ از تندروی برحذرشان داشتم و اطمیناندادم که خطری نیست.
در جلسه شورای مرکزی حزب [جمهوری اسلامی] شرکت کردم. نخست وزیر، با اجازه کتبیامام، بعضی از عناصر وزارت بازرگانی از جمله رئیس سازمان غله(۱۷۲) را برکنار کرده و آقایعسکراولادی [وزیر بازرگانی]، سخت ناراضی است