کد خبر: ۱۱۸۳۶۶
تاریخ انتشار: ۰۹:۰۵ - ۰۸ شهريور ۱۳۸۹
نمره بيستي كه علي سعيدلو به عملكرد يك ساله اش در سازمان تربيت بدني داد ، واكنش هاي زيادي به دنبال داشت.مصطفي هاشمي طبا ، رئيس سازمان تربيت دبني در دولت دوم هاشمي رفسنجاني و دولت اول سيد محمد خاتمي معتقد است ارزيابي مديران فعلي اين سازمان از عملكردشان مبنايي روشن و مشخص ندارد.در گفت و گو با ايلنا او از آينده ورزش ايران و مشكلات مديريتي اش مي گويد.

آقاي هاشمي طبا احتمالا حرفهاي آقاي سعيدلو درباره عملكرد يك سال گذشته سازمان تربيت بدني را خوانده ايد .به نظر شما ارزيابي ايشان چه اندازه واقع بينانه است ؟

به نظر من بررسي و گزارش دادن براي يك كار ، بايد با توجه به برنامه هايي كه از قبل ارائه شده انجام شود.يعني ما برنامه اي را مشخص كنيم و بعد از مثلا يك سال ، دو سال يا چهار سال ببينيم از نقطه اي كه بوده ايم به كجا رسيده ايم.

وگرنه اين جور حرف زدن بيشتر به قصه گويي شبيه است تا يك گزارش مستند.به ملا نصرالدين گفتند وسط كجاست گفت همين جا.بعدش هم گفت اگر قبول نداريد برويد متر كنيد.

حال وقتي ايشان مي گويند ما 50 برابر پنجاه سال گذشته اماكن ورزشي درست كرده ايم ، آدم چاره اي ندارد جز اينكه بگويد درست است.نمي شود فهميد كه اين حرفها چقدر دقيق است يا نيست.
دوم اينكه وقتي مي خواهيم در مورد كاري حرف بزنيم بايد محورها را مشخص كنيم.مثلا فرض كنيد در محور ورزش همگاني. ورزش همگاني خيلي خوب است ما هم خيلي كار كرده ايم.اما بايد مشخص شود كه ورزش همگاني از نظر سازمان تربيت بدني يعني چه.يعني اينكه عده اي مي روند پاركها ورزش مي كند؟ آيا ورزش همگاني اين است؟

معنا بايد معلوم شود بعد گفته شود در اين محور با اين تعريف چه اتفاقي افتاده است.
آقاي سعيدلو بيشتر از كارهايي كه به زعم ايشان انجام شده حرف مي زنند ، اما بالاخره كارهايي هم بوده كه بايد انجام مي شده و به دلايلي نشده است.

بله همين طور است.من مثال مي زنم.ما نتوانستيم بازيهاي همبستگي كشورهاي اسلامي را برگزار كنيم.به نظر من اين اتفاق در حيثيت سياسي – ورزشي ما در كشورهاي مسلمان اثر منفي گذاشته است.يا تعطيلي فدراسيون اسلامي ورزش هاي زنان.
اين هم تاثير منفي خواهد داشت.
به هرحال بنده مي گويم وقتي گزارش مي دهيم بايد با جزييات دقيقتر و تعريفي روشن همراه باشد.
يعني شما معتقديد گزارشي كه مديران سازمان تربيت بدني از عملكردشان مي دهند و نمره اي كه به خودشان داده اند ،همه واقعيت نيست ؟

حرف من اين است كه اين چيزي كه آقاي سعيدلو گفته اند يك گزارش مناسب و دقيق نيست.آدم مي تواند حرف زياد بزند ،ولي مهم اين است كه حرفهايش مستند و مستدل بگويد.نمره را هم كسي ديگر بايد بدهد نه خود آدم.
قبول داريد كه يك سال زمان كافي براي ارزيابي توانايي هاي يك مدير نيست ...
بله واقعا يك سال خيلي زود است براي قضاوت.

اما در همين يك سال اتفاقات مهمي در سازمان تربيت بدني افتاده است.تغييرات مديريتي دوره آقاي سعيدلو دو بخش بوده .ايشان از انتصاباتشان دفاع كرده اند و در مورد انتخابات فدراسيون ها هم به گونه اي حرف زده اند كه گويي تاثيري در آن نداشته اند.

قبل از اين هم گفته بودند اين ايراد اساسنامه فدراسيون ها را مي پذيرند كه كار را به گونه اي پيش مي برد كه معمولا سرپرست هاي تعيين شده از سوي سازمان تربيت بدني ، در انتخابات رئيس فدراسيون مي شوند.هم ايشان و هم آقاي علي آبادي ، رئيس سابق سازمان تربيت بدني به نوعي توپ را به زمين آقاي مهرعليزاده مي اندازند كه در دوره مديريشان بندي را به اساسنامه اضافه كردند كه توانايي و استقلال را از مجمع گرفت.

اما به نظر شما اگر واقعا مديران فعلي با اين بند و اين اساسنامه مشكلي داشته باشند ، تغيير دادن آن كار دشواري است ؟

يك مصوبه ساده هيات دولت مي خواهد .كاري ندارد.اين اتفاقا يكي از همان محورهايي است كه بنده مي گويم بايد تعريفش كنيم.اگر ما اعلام نكنيم كه در محور امور اداري و انتصابات چه برنامه اي داريم ، ناچاريم بگوييم هر كاري كه كرده ايم خوب است.ما بايد موضع خودمان را در مورد بركناري روساي فدراسيون ها ‏، انتخاب سرپرستها و انتخابات در مجامع اعلام كنيم.

به صورت كلي شما معتقديد كه روندي تازه در ورزش ايران ديده مي شود؟آيا چشم انداز آينده را با اين تغييرات و با اين شيوه مديريت روشن مي بينيد ؟

تاثير مديريت بالاي سازمان تربيت بدني در نتايج به دست آمده 20 درصد بيشتر نمي تواند باشد.ما شيوه جديدي از مديريت در ورزش ايران نمي بينيم.اينكه بهتر شده يا بدتر كاري ندارم.معتقدم اتفاقي نيفتاده.از اين گذشته توانايي مديران ما – همه ما – اين قدر نيست كه بتوانند تغيير شگفت انگيز ايجاد كند.روندي وجود دارد و در نهايت با تغيير مديران نهايتا 20 درصد بالا يا پايين مي شود.

آقاي سعيدلو در ملاقات با سفير چين مدعي شده اند كه تا 15 سال آينده ورزش ايران مي تواند با ورزش چين كه بيشترين مدال ها را در بازيهاي آسيايي و المپيك مي گيرد ، رقابت كند.

يقينا اين طور نخواهد بود.چون ما در آموزش و پرورش زيرساختهايي مناسب براي ورزش قهرماني نداريم.در اين شرايط هر چقدر هم پول داخل ورزش بريزيم نتيجه اي نخواهيم گرفت.الان 30 سال از پيروزي انقلاب گذشته ، 15 سال آينده هم فكر نمي كنم با اين روند اتفاق خاصي بيافتد.مگر اينكه درورزش دانش آموزي و دانشجويي تغيير اساسي ايجاد شود كه البته بعيد مي دانم.

البته به تازگي اتفاقات مثبتي در ورزش دانش آموزي افتاده.شما به اين ها هم خوشبين نيستيد ؟
حرفهاي خوبي مي زنند ولي فكر نمي كنم به نتيجه اي برسد.مثلا مي گويند بايد دانش آموزان شنا ياد بگيرند.خب چگونه ؟ كجا ؟ با كدام امكانات ؟

ظاهرا مي خواهند با استخرها ي مختلف قرارداد ببندند.
قراداد بستن كه دردي را دوا نمي كند.در كشورهاي پيشرفته مدارس خودشان استخر دارند.ساعتهاي مناسب به ورزش دانش آموزي اختصاص مي دهند.اينكه بچه برود شنا ياد بگيرد كه فايده اي ندارد.اين تازه اول كار است.من خودم حاضرم با دو يا نهايتا سه جلسه به يك نفر شنا كردن را ياد بدهم.ولي اين كه كافي نيست.
نظر شما
نام:
ایمیل:
* نظر:
طراحی و تولید: "ایران سامانه"