«یک جایی» ساخته «سوفیا کوپولا» شیر طلاي ونيز را از آن خود کرد.
به گزارش ایلنا رویترز نوشت: داستان این فیلم که از نگاهی درونسازمانی روایت میشود، درباره یک بازیگر مرد هالیوودی است که به دلیل نوشیدن الکل و مصرف مواد مخدر و روابط بیبند و بار، دچار افسردگی و دلمردگی میشود.
کوپولای ایتالیایی تبار که به عنوان یک کارگردان آمریکایی شناخته میشود، درحالی برنده جایزه شیر طلای ونیز شد که فیلم او در بین تماشاگران حاضر در جشنواره واکنشهای ضد و نقیضی را به دنبال داشته است.
کوپولا داستان شخصی به نام «جانی مارکو» را روایت میکند که روزهای عمرش را یا در هتلهای پنج ستاره میگذراند، یا سوار ماشینهای مدل بالا میگذراند یا روابط نامشروع دارد، ولی همچنین گرفتار تنهایی و خستگی و بیحوصلگی و مزاحمتهای رسانههای گروهی است. مارکو که نقش او را «استیون دورف» بازی میکند، وقتی دختر 11 سالهاش ناگهان تصمیم میگیرد با او زندگی کند، در دیدگاهش تغییر ایجاد میکند.
سوفیا که دختر فرانسیس فورد کوپولا است و پیش ازاين برای نوشتن فیلمنامه «گمشده در ترجمه» برنده یک اسکار شده، داستان این فیلم را تا حدودی براساس تجاربی که خودش در زمان کودکی داشته، نوشته است.
سوفیا در زمان کودکی به همراه پدرش از یک هتل به هتل دیگر میرفته است. سوفیا کوپولا در هنگام دریافت تندیس شیر طلا گفت: "پدر بابت تمام چیزهایی که به من آموختی از تو متشکرم."
جایزه بهترین کارگردان هم به «الکس دلا ایگلیسیا»ی اسپانیایی برای کارگردانی فیلم «آخرین سیرک» رسید.این فیلم ترسناک که داستان آن استعارهای از ایپانیای فاشیست است، با واکنش دوگانه منتقدان مواجه شده بود.
شصت و هفتمین دوره جشنواره فیلم ونیز درحالی به پایان رسید که نحوهي اهدای جوایز بحث و حدیثهایی را موجب شده است.
رسانههای ایتالیایی این سؤال را مطرح کردهاند که آیا کوئنتین تارنتینو که از دوستان نزدیک کوپولا و همین طور «هلمن» است، در انتخابهای خود پارتی بازی کرده است! خود تارانتینو هرگونه شایعهاي در ارتباط با پارتی بازی را به شدت رد کرد.
برندگان شصت و هفتمین دوره:
شیر طلا برای «یک جایی» ساخته سوفیا کوپولا
شیر نقرهای بهترین کارگردانی برای الکس دو لا ایگلیسیا
جایزه ویژه هیأت داوری برای «کشتار اصلی» وینسنت گالو
بهترین بازیگر زن: آریان لی بید برای Attenberg
جایزه مارچلو ماسترویانی برای بهترین بازیگر جوان مرد یا زن: میلا کیونیس (قوی سیاه)
بهترین فیلمنامه: الکس دلا ایگلیسیا
شیر ویژه برای مجموع آثار: مونته هلمن