ایرنا: 'ريموند قسيس' شاعر مسيحي لبناني كه پيش از اين نيز از قصد خود براي سرودن قصيده‌اي در مدح سيدالشهدا خبر داده بود، اين قصيده را به پايان رساند.
حجه الاسلام 'محمد رضا زائري' كارشناس مسايل اسلام و مسيحيت روز جمعه با اعلام اين خبر به خبرنگار ايرنا در بيروت گفت: اين اثر به زودي و در آستانه ماه محرم به چاپ مي‌رسد.
وي افزود: ريموند قسيس كه ده‌ها سال پيش كتابي در مدح امير‌مؤمنان (ع) و وصف برخي از خطبه‌هاي نهج البلاغه منتشر كرده بود، قصيده خود را در حدود 120 بيت، با قافيه سين كه بسيار قافيه سختي است سروده و در مقدمه اين شعر به قصيده سينيه مشهور بحتُري و استقبال احمد شوقي از آن اشاره كرده است.
زائري ادامه داد: اين شاعر مسيحي كه در زحله واقع در شرق لبنان ساكن و به تدريس مشغول است، اشعاري به زبان‌هاي فرانسوي و عربي دارد و تا كنون چندين اثر از او منتشر شده است.
قصيده سينيه او در موضوع كربلا و شهادت امام حسين عليه‌السلام با اين بيت آغاز مي‌شود:
يا حسينَ الفداء ... تفديك نفسي
أنت نوري المُضيء يضحي و يمسي
اي حسين ، اي فدايي حق جانم به فداي تو ...
تو در هر صبح و شام نور درخشان مني.
وي گفت: اين قصيده علاوه بر مدح و توصيفات شاعرانه و تصويرسازي‌هاي متنوع ادبي به بيان مراحلي از قيام سالار شهيدان مي‌پردازد و در آن اسامي شخصيت‌ها و نيز مكان‌هاي تاريخي مسير كاروان كربلا به چشم مي‌خورد.
اين پژوهشگر ايراني ادامه داد: نكته‌اي كه بسيار جالب توجه است،اشاره قسيس به شهداي مسيحي نهضت عاشورا همچون 'وهب نصراني' و سفير روم در مجلس يزيد است و اينكه در بيتي از سروده خود به مقايسه سر مطهر سيدالشهدا و سر بريده حضرت يحيي كه مورد تقديس مسيحيان است، مي‌پردازد.
زائري افرود: اين اديب لبناني در ضمن اين شعر، به هدف عزاداري بر امام حسين و سرّ زنده نگه داشتن اين حادثه اشاره مي‌كند و مي‌گويد: ما براي اين ياد كربلا را هر سال تجديد مي‌كنيم كه چنين حادثه‌اي دوباره براي بشريت رخ ندهد.
وي كه در مقاطعي از اين قصيده با شور و حرارتي خاص از زينب كبري سلام الله عليها ياد كرده است، مي‌گويد: من قاطعانه و با كمال عقيده باور دارم كه اگر كسي از [امام] حسين بسرايد و چيزي بنويسد اما از [حضرت] زينب ياد نكند، گويي اصلا چيزي ننوشته است.
قسيس با استفاده از برخي اشعار منسوب به بانوي كربلا و زبان حال ايشان در ابيات 82 تا 85 اين قصيده مي‌گويد:
زينبٌ أنت أختُه خــيرَ أختٍ
لطمت وجهَها و صاحَت : لتَعسي
عندما شاهدَته رأسَ حسينٍ
أنشدَت شــعرَها تُشـــير بخَمس
' يا هلالاً لمّــــا استتمّ كمالاً
' أنهت الحربُ ناجذيها بضرس
' ما توهّمتُ يا شقيقَ فؤادي
' كان هذا ما حقّق اليومَ أمسي
اي زينب تو خواهرش هستي، بهترين خواهر كه بر سر و روي خود زد و فرياد بركشيد كه: واي بر من، هنگامي كه سر برادر را ديد شروع به سرودن نمود در حاليكه به او اشاره مي‌كرد: اي هلال ماه من كه نگذاشتند كامل شوي و جنگ به حياتش خاتمه داد، اي پاره جگرم گمان نمي‌كردم آنچه از ديروز براي امروزم مقدّرشده اين صحنه باشد.
قسيس كه در آغاز اين كتاب رواياتي از پيامبر اكرم در وصف مقام سالار شهيدان را نيز ذكر كرده و در لابلاي ابيات نيز بارها از ارادت خود به مقام امام حسين سخن گفته است، قصيده خود را با اين ابيات به پايان مي‌رساند:
هذه بعضُ سيرةٍ لحسينٍ
هي ذكري تبقي كأشرفِ درسٍ
...
صاحِ هذي كتبتُها بدمائي
عن شهيدٍ لم يروهِ فيضُ نقسٍ
اينها بخشي از ماجراي حسين بود كه چون والاترين درس باقي خواهد ماند ... اين كلمات را به خون خود نوشته ام از شهيدي كه با قلم و مركب نمي توان از او نگاشت.
اين قصيده پس از اضافه شدن مقدمه يكي از شخصيت‌هاي فرهنگي و علمي لبنان به زودي و در آستانه ماه محرّم به صورت مستقل به چاپ خواهد رسيد .همچنين كتاب او در مدح امام علي (ع) نيز كه يك بار 30 سال پيش چاپ شده است، مجددا با اضافات و اصلاحات منتشر خواهد گرديد.
