حاجي اين يادداشت را بخوان!

سردبير روزنامه سیاست روز نوشت:

«بايد به گونه‌اي عمل کرد که رفتار هر حاجي ايراني نشان دهنده رفتار صحيح فردي ـ عبادي، اجتماعي و سياسي حج و مظهر همدلي و وحدت امت اسلامي باشد.»

اين جمله، سخن رهبر معظم انقلاب است که صبح ديروز در ديدار مسئولان و کارگزاران حج مطرح شد.

همه ساله رهبر معظم انقلاب در آستانه آغاز حج تمتع با کارگزاران حج ملاقات و نظرات خود را در اين خصوص مطرح مي‌کنند. جمله بالا تنها بخش کوتاهي از سخنان اخير ايشان است اما اين جمله از چند منظر مهم و قابل تامل است.

طي ساليان گذشته هر از چند گاهي خبري مبني بر دستگيري و يا بازداشت چند تن از حجاج ايراني به اتهام حمل مواد مخدر منتشر مي‌شود هر چند در يکي دو سال گذشته نيروي انتظامي تمام هم و تلاش خود را بر آن داشته است تا حجاج حامل مواد مخدر قبل از خروج از فرودگاه مهرآباد شناسايي و از سفر حج محروم شوند، ولي بالاخره تلاش براي حمل اين ماده افيوني گاهي کارساز مي‌شود عده‌اي در سفر به خانه خدا هم اين ماده خانمانسوز را يدک مي‌کشند.

نکته قابل تامل اينجاست که در عربستان حتي به همراه داشتن قرص استامينوفن کدئين‌دار نيز مواد مخدر محسوب مي‌شود و موجبات بازداشت حامل را فراهم مي‌کند و يا در موردي خاص فردي به خاطر حمل ريشه شيرين بيان بازداشت شده و مدتي در زندان عربستان بوده است.

اين که رهبر معظم انقلاب همواره دغدغه حج را دارند و بر شکوهمند برگزار شدن آن تاکيد مي‌کنند بر کسي پوشيده نيست و اين ديدارها نيز مويد همين موضوع است.

حال سوال اينجاست که در تحقق اين انتظارات و فرمايشات چه کرده‌ايم؟

اين که يک حاجي (که البته در موارد کمي اتفاق مي‌افتد) با خود مواد مخدر ـ آن هم با توجيه مصرف خودش در ايام حج ـ حمل مي‌کند چه توجيهي دارد؟

آيا اصلا اين فرد بايد بتواند به حج برود آن هم حج تمتع که همواره از آن به عنوان يک مراسم عبادي ـ سياسي ياد شده است. آيا فردي که معتاد است و نتوانسته بر هواي نفس خود غلبه کند، مي‌تواند نماينده مناسبي براي جمهوري اسلامي ايران در مراسم حج باشد؟

اين پرسش‌ها تنها مربوط به بخش اول جمله ارزشمند مقام معظم رهبري است؛ رفتار صحيح فردي. اين که تب سياحت بر زيارت فزوني مي‌يابد و بازارهاي مکه و مدينه مملو از هموطنان مي‌شود تا اجناسي دلخواه خود را خريداري کنند، درد ديگري است که باز در همين بخش اول نهفته است.

شايد همين دغدغه و حجم بالاي خريد حجاج در اين سفر معنوي باعث شده است تا رهبر معظم انقلاب به حجاج توصيه کنند که زائران ايراني با کاهش هزينه حج از برادران و خواهران پاکستاني غمگساري کنند.

واقعيت اين است که حج فرصتي براي همدلي و وحدت امت اسلامي است، چقدر از اين فرصت گرانبها براي تحقق اين مهم بهره برده‌ايم؟

چرا پس از مدت‌هاي مديدي که تعداد زيادي از حجاج عربستان در موسم حج متعلق به ايران است نتوانسته‌ايم با يک ديپلماسي فعال از توهين به حجاج ايراني جلوگيري کنيم؟ قبول که مسائل سياسي بسيار پيچيده است اما تجربه 30 ساله پس از انقلاب به ما اين نکته را گوشزد نمي‌کند که بايد حجاج آموزش‌هاي بسيار زيادي براي اين سفر مهم ببينند و در واقع براي اين سفر، داراي شرايط خاصي باشند و سپس به اين سفر بروند.

امروزه رفتن به خيلي از کشورها و گرفتن ويزا تابع شرايط خاص است، آيا بهتر نيست براي حجاج شرايط خاصي در نظر بگيريم که هر کس توانست آنها را به دست آورد، به حج تمتع مشرف شود؟