استاندارد یورو 2 به مدت دو سال تمدید شود

1- مدتها است بحث ارتقاء استاندارد آلایندگی خودروها از یورو 2 به یورو 3 رسانه ای شده است.
2- مصوبه 27/4/84 هیئت محترم دولت این اقدام را از اول سال 89 برای خودروسازان اجباری نموده است.

3- اما در بند 3 همان مصوبه وزارت نفت را موظف کرده نسبت به تامین و توزیع سراسری سوخت استاندارد یورو 3 ، شش ماه قبل از تاریخ تعیین شده اقدام نماید.

" وزارت نفت موظف است بنزین مطابق با استاندارد های مذکور را حداقل شش ماه قبل از جدول زمان بندی فوق تامین و به میزان کافی در جایگاه های کل کشور توزیع کند. در صورتیکه وزارت نفت قادر به اجرای این امر نگردد متناسب با تاخیر در عرضه بنزین، زمان الزام تطابق با استاندارد به همان میزان به تعویق خواهد افتاد."

تصویب کنندگان به این امر توجه داشته اند که هزینه کردن برای تولید خودروی یورو 3 بدون آنکه سوخت یورو 3 فراهم باشد، دورریختن منابع مالی/ ارزی است.

4- گزارش شرکت بازرسی کیفیت و استاندارد ایران که به عنوان موسسه آکردیته مورد وثوق سازمان حفاظت محیط زیست عمل می نماید، نشان می دهد در صورت استفاده موتورهای یورو 3 از بنزین معمولی ( اکتان 87):

اولاً- مصرف سوخت و میزان آلایندگی بیشتر می شود که این امر مغایراهداف دولت محترم ، مخصوصاً سازمان حفاظت محیط زیست و ستاد مدیریت حمل و نقل و سوخت می باشد.

ثانیاً- آزمایشات نشان می دهد که موتور به نحوی آسیب می بیند که حتی در صورت استفاده از بنزین استاندارد( اکتان 95)، مصرف موتور کاهش نیافته و کماکان میزان مصرف بیشتر خواهد بود . به عبارت دیگر تا آخر عمر مفید خودرو( 10 تا 20 سال آینده) مصرف کماکان بیشتر خواهد ماند

5- برای بررسی تبعات اقتصادی( داده- ستانده) اجرای طرح یورو3 :

الف- فرض می کنیم:

اولاً- بنزین استاندارد یورو 3 موجود بوده و توزیع سراسری می شد.

ثانیاً- خودروسازان باهزینه کردن حدود 700 یورو، برای هر دستگاه خودرو لوازم وتجهیزات موتوری را از خارج از کشور خریداری کرده و با نصب آنها روی هر یک از خودروهای تولیدی خود، قادر به پاس کردن استاندارد یورو 3 می شدند .

ب- جمع هزینه های تحمیلی به اقتصاد کشور برای تولید 2/1 میلیون دستگاه خودروی یورو 3 معادل 840 میلیون یورو معادل 1200 میلیارد تومان ظرف یکسال می بود

ج- در مقابل داده 1200 میلیارد تومانی ظرف یکسال ، ستانده ما یعنی میزان کاهش گازهای آلاینده در طول سال 89 برابر 720 تن می بود.

به عبارت دیگر با اجرای طرح یورو 3 با صرف هزینه 1200 میلیارد تومانی در طول یکسال ، ماشاهدکاهش گازهای آلایند ه به میزان 720 تن می بودیم

6- حال به واقعیات باز می گردیم. باید ببینیم با وجود عدم امکان تامین و توزیع سوخت استاندارد ،آیا می توان راه حل دیگری برای حصول به همان نتیجه ( کاهش آلایندگی به میزان 720 تن) پیدا کرد یا خیر؟

جدول زیر مشخص می کند که با خروج فقط 1066 دستگاه خودروی کاربراتوری تولید قبل از سال 80 که هزینه ای برابر 5/1 میلیارد تومان دارد، همان میزان کاهش آلایندگی بدست می آید.

7- حال در مقام تصمیم گیری، باید راه حل اول یا راه حل دوم را انتخاب کنیم .

راه حل اول - صرف هزینه 1200 میلیارد تومانی برای دستیابی به کاهش 720 تن گازهای آلاینده

راه حل دوم- صرف هزینه 5 /1 میلیارد تومانی برای دستیابی به کاهش 720 تن گازهای آلاینده

عقل سلیم کدام راه حل را انتخاب می کند؟

8- انجمن خودروسازان پیشنهاد کرده است: با توجه به عدم امکان توزیع سراسری بنزین با استاندارد یورو3، موافقت فرمایند استاندارد یورو 2 به مدت دو سال تمدیدشده و در عوض از اول سال 91 ( بشرط تامین سوخت استاندارد) ، خودروسازها ، خودروهای تولیدی خود را به استاندارد یورو 4 ارتقاء دهند. به این ترتیب زمان بندی اعلام شده در مصوبه 27/4/84 محترم دولت یعنی رعایت استاندارد یورو 4 از اول سال 91، کماکان پا دار بوده و هیچ تاخیری در اجرای آن پیش نخواهد آمد.

9- از نظر کارشناسی/ اقتصادی پیشنهاد انجمن خودروسازان مبتنی بر واقعیات است یا برای فرار از مسئولیت؟