کاش پايم مي شکست هنگام فرارخانه

خراسان: بازي با اينترنت و پرسه زني در فضاي چت روم بلاي جانم شد و با اشتباهاتي که مرتکب شدم خودم را به سياه چال بدبختي و فلاکت انداختم. کاش روزي که تصميم گرفتم از خانه فرار کنم پاهايم مي شکست و...

دختر ۱۶ ساله با چشماني اشک بار در دايره اجتماعي کلانتري نواب صفوي مشهد افزود: پدرم آدم تحصيل کرده اي است و از نظر شرايط شغلي و اقتصادي، وضعيت خوبي دارد. او تمام امکانات را برايم فراهم کرد تا بتوانم درس بخوانم و آينده ام را بسازم اما من با ناديده گرفتن موقعيت خوبي که داشتم تنها به مشکل کوچک جسمي ام توجه نشان مي دادم و هميشه خودم را سرزنش مي کردم که چرا بايد هنگام راه رفتن، پاي راستم را کمي بکشم!

دختر نوجوان ادامه داد: مادرم خيلي با من صحبت کرد تا واقعيت هاي زندگي را درک کنم. او مي گفت تو با اين استعداد خوبي که داري و شرايطي که پدرت در اختيارت گذاشته مي تواني در آينده آدم مهمي بشوي و هميشه راضي به رضاي خدا باش. اما افسوس که زودرنج بار آمده بودم و هيچ کس جرأت نمي کرد بگويد بالاي چشمت ابرو است.

من با احساس حقارتي که داشتم در فضاي چت روم فريب چرب زباني هاي پسر جواني را خوردم که خودش را مهرداد معرفي مي کرد. او در مشهد زندگي مي کند و پس از آن که کمي با هم درددل کرديم تشويقم کرد از خانه فرار کنم. من با برداشتن مبلغ ۲ ميليون تومان، بدون اطلاع خانواده ام از خانه بيرون زدم. طبق نقشه اي که کشيده بوديم مهرداد در پايانه مسافربري تهران منتظرم بود تا مرا به مشهد بياورد. البته يکي از دوستانش نيز همراه او آمده بود. آن ها خودروي شخصي داشتند و ما به طرف مشهد به راه افتاديم اما در طول مسير به روستايي رفتيم که نمي دانم کجا بود. مهرداد و دوستش به بهانه استراحت در منزل يکي از آشنايان مرا به داخل خانه باغي بردند و در آن جا با توسل به زور و تهديد، طعمه هوس هاي پليدشان شدم.

دختر نوجوان افزود: ما ۲ روز در آن جا بوديم و سپس به مشهد آمديم. اگرچه از کرده خودم خيلي پشيمان شده بودم اما نمي دانستم چه خاکي بايد بر سرم بريزم. اين ۲ جوان شيطان صفت مرا به ساختماني قديمي که مسافرخانه اي غيرمجاز بود بردند و من چند روز هم در آن جا زنداني بودم تا اين که ماموران انتظامي با ورود به محل دستگيرمان کردند.

حالا مي فهمم چه غلطي کرده ام و اين حرف مادرم که آدم بايد داراي سيرت زيبا باشد نه صورت زيبا چقدر درست و منطقي است. واقعيت اين است که ديگران به مشکل جسمي کسي نگاه تحقيرآميز نمي کنند اما مشکل شخصيتي و حيثيتي افراد خيلي زود به چشم مي آيد.