کمخوابی و بیخوابی، احتمال مرگ زودهنگام را در مردان تا چهار برابر افزایش میدهد.
به گزارش ایران، مطالعات گذشته حاکی از آن بود که بیخوابی مزمن و خواب کوتاه مدت سلامت فردی را به مخاطره میاندازد.
اما پژوهشهای جدید نشان داده است که بیخوابی، رایجترین اختلال خواب، با مرگ و میر در مردان ارتباط مستقیم دارد.
بیخوابی زمانی اتفاق میافتد که شخص به سختی به خواب میرود و پس از به خواب رفتن نیز چندین بار از خواب بیدار میشود و دوباره در به خواب رفتن با مشکل روبهرو میشود.
کیفیت خواب در افراد مبتلا به بیخوابی تا حدی کم است که عملکرد روزانه آنها را نیز تحت تأثیر قرار میدهد.
عنوان بیخوابی مزمن هنگامی به بیماری اطلاق میشود که این مشکل حداقل یک سال طول بکشد.
پژوهشگران در مطالعات خود هزار زن را با میانگین سنی 47 سال و 741 مرد را با میانگین سنی 50 سال تحت بررسی قرار دادند و با در نظر گرفتن سابقه خواب، آنها را برای مدت یک شب در آزمایشگاه مورد آزمایشهای فیزیکی قرار دادند و دوره زمانی خواب آنها را با پلی سمنوگرافی (poly somnography) یا تست خواب اندازهگیری کردند.
تجزیه و تحلیل نتایج مطالعات نشاندهنده ارتباط مستقیم بین دوره خواب در افراد بیخواب و احتمال مرگ و میر در مردان بود.
احتمال مرگ و میر نیز با در نظر گرفتن خطر بالقوه سن، نژاد، تحصیلات، شاخص توده بدنی، مصرف سیگار، افسردگی و اختلال تنفس وابسته به اختلال خواب محاسبه شد.
علاوه بر این فاکتورهای دیگری مانند دیابت و فشار خون نیز مورد توجه قرار گرفتند.
بررسیها در یک دوره حدود 14 ساله در مردان و 10 ساله در زنان انجام گرفت و در طول مدت تحقیق 248 نفر از شرکتکنندگان، که 145 مرد و 103 نفر زن، جان خود را از دست دادند.
در این میان 8 درصد زنان و 4 درصد مردان از بیخوابی مزمن با دوره خواب کمتر از شش ساعت رنج میبرند.
نرخ مرگ و میر در این مدت 14 سال در مردانی که طول دوره خواب آنها حداقل شش ساعت بود 1/9 درصد و در بین مردانی که از اختلال خواب با دوره زمانی کمتر از شش ساعت رنج میبردند، 1/51 درصد بود.
علاوه بر این در بین زنان ارتباط بین میزان مرگ و میر و دوره خواب کوتاه مشاهده نشد.
اگرچه خطر مرگ در بین شرکتکنندگان مبتلا به بیخوابی مزمن و یا دارای دوره خواب کوتاه که از دیابت و یا فشار خون بالا رنج میبرند بیشتر بود.
مطالعات دیگر انجام گرفته با استفاده از دادههای این دسته از شرکتکنندگان نیز نشان داد بیخوابی مزمن و دوره خواب کوتاه با افزایش خطر ابتلا به دیابت نوع دو فشار خون بالا و همچنین نواقص شناختی- عصبی وابسته است.
با در نظر گرفتن خطرات یاد شده، اهمیت خواب کافی، تشخیص زودهنگام اختلالات خواب و سپس درمان آنها را مشخص میکند. بزرگسالان برای هوشیار بودن در طول روز به هفت تا هشت ساعت خواب نیاز دارند.