مهر: بخشی از سازه های آبی شوشتر به عنوان دهمین اثر ثبت جهانی ایران در فهرست آثار جهانی فرو ریخت تا این ارزشمند تاریخی کشور در خطر حذف از آثار جهانی قرار بگیرد.
به دنبال بارندگیهای اخیر در شهرستان شوشتر و نشت آب به برخی از آثار این سازه های آبی، بخشی از پل گرگر که یکی از بخش های 13 گانه سازه های آبی به شمار می رود نیمه شب شنبه فرو ریخت.
به گفته شاهدان عینی محل ریزش بخشی از پل گرگر تا 10 متر تخمین زده شده که به علت وجود آب و عدم اجرای اقدامی عاجل در حال افزایش یافتن است.
یک دوستدار میراث فرهنگی پیش از این در گفتگو با خبرنگار مهر با بیان اینکه شکافهای موجود در دیواره غربی ساحل رودخانه گرگر باعث ریزش بخشهای متعددی از سازه های آبی شوشتر می شود، گفت: تشکیل کمیته بین المللی رفع مخاطرات این سازه های ثبت شده در فهرست آثار جهانی ضروری است.
سخنگوی انجمن دوستداران میراث فرهنگی خوزستان افزود: تناسب نداشتن میزان امکانات لازم و کارشناسان خبره در سازمان میراث فرهنگی با تعدد آثار تاریخی ـ فرهنگی کشور، موضوع حفاظت و صیانت از این آثار را از چارچوب سازمان متولی فراتر برده و به موضوعی فراسازمانی و فرا دولتی تبدیل کرده است.
مجتبی گهستونی با تاکید اینکه وضعیت سازه های شوشتر هر روز به سمت بحرانی تر شدن پیش می رود افزود: در جلسه کمیته فنی پایگاه های جهانی کشور از پایگاه میراث جهانی شوشتر به عنوان بحرانی ترین پایگاه جهانی کشور نام برده شد.
وی با اعلام اینکه از زمان به ثبت جهانی رسیدن سازه های آبی شوشتر در فهرست آثار جهانی مشکلات در حوزه سازه ها شکل جدی تری به خود گرفت بیان کرد: دو سال از ریزش بخش شمالی دیواره پل بند گرگر می گذرد اما برای رفع ایرادات آن چاره اساسی صورت نگرفت به نحوی که امروز شاهد گسترش شکاف به بخشهای دیگری از سازه ها و دیواره ها هستیم که کل سازه های پایین دست پل بند گرگر از بالای خانه مرعشی تا سطح آن که آسیاب های سیکا قرار دارند را در خطر قرار داده است.
قائم مقام انجمن دوستداران میراث فرهنگی تاریانا خوزستان اظهار داشت: از دو سال پیش تا ماه گذشته با وجود همه هشدارها شاهد عبور ماشین از روی یک بخش پل بودیم اما اکنون عبور عابرین پیاده هم باعث فشار آمدن به سازه پل می شود.
پیش از این نیز مدیر عامل شرکت آبفای خوزستان با تکذیب نشت آب و فاضلاب به پل گرگر در شوشتر گفت: ریزش پل باستانی گرگر ارتباطی به اقدامات شرکت آب و فاضلاب ندارد.
محسن پویا با تاکید بر اینکه قبل از هرگونه حفاری در زیر زمین، باید هماهنگیهای لازم با دستگاه های خدمات رسان از جمله آب و فاضلاب، گاز و مخابرات صورت گیرد، اظهار داشت: متاسفانه سازمان میراث فرهنگی بدون هیچگونه هماهنگی اقدام به حفاری چاهک با عمق 12 متر کرده است.
رئیس هیئت مدیره آبفای استان در ادامه افزود: سازمان میراث فرهنگی بدون هیچگونه توجیه فنی و علمی کانالهای باستانی را که با هدف دفع آبهای سطحی در زمان بارندگی و به صورت سنتی در زیر زمین در شهرستان شوشتر ایجاد شده اند، مجاری فاضلاب تلقی می کند این در حالیست که این کانالها هیچ ارتباطی با شرکت آب و فاضلاب ندارند و این شرکت فقط مسئولیت شبکه های فاضلابی را برعهده دارد که به صورت مدرن اجرا شده باشند.
پویا تصریح کرد: در ضلع جنوبی پل گرگر تاسیسات فاضلاب وجود ندارد و تاسیسات آب مرتبط به این شرکت نیز از 37 سال پیش دو خط فولادی مجزا به صورت مرئی بر روی خاکریز شمالی و دیگری در ضلع شمالی حد فاصل سواره رو و پیاده رو قرار دارد که به دلیل اهمیت آن در تامین آب شرق شهر شوشتر روزانه توسط اکیپ عملیاتی این شرکت مورد بازرسی قرار می‌گیرد که تا به حال نیز گزارشی مبنی بر نشت آب در این دیواره دریافت نشده است.
مدیرعامل شرکت آب و فاضلاب خوزستان با تاکید دوباره بر ارتباط چاهکهای احداث شده توسط میراث فرهنگی در ریزش پل گرگر، افزود: لازم است سازمان میراث فرهنگی این موضوع را به صورت تخصصی بررسی و علت این موضوع را اعلام کند.
بزرگترین رودخانه دست‌کند جهان که شاخه‌ای مصنوعی از رودخانه کارون است به دلیل آنچه آلودگی ناشی از نشت انواع فاضلاب نامیده می شود به شدت آلوده و بد بو است. این رودخانه گَرگَر یکی از شاخه‌های رودخانه کارون در جنوب غربی ایران است که در ابتدای شهر شوشتر توسط بند میزان جدا شده و در منطقه بند قیر جنوب شوشتر به شاخه اصلی باز می‌گردد.
