قرائتی:گفتندشمابدون عمامه برنامه اجراکن!

سایت شیعه آنلاین خاطرات حجت الاسلام و المسلمین قرائتی را در مورد شهید مطهری و حضورش در تلویزیون منتشر كرده است.

در بخشهایی از این خاطرات آمده است:

* در مشهد كه اولین كارمان بود، تخته سیاه نداشتیم، رفتیم یك مقوا پیدا كردیم و با زغال نوشتیم و با جورابمان پاك كردیم! دور تا دور هم آخوند نشسته بود.

*از همان بیست سالگی - حدود چهل و چند سال است - نشاطم فرقی نكرده. اگر برگردم به 50 سال پیش، همان كاری را می كنم كه تا الان كرده ام، پشیمان نشده ام.

*وایت بورد تازه پیدا شده. ما از قدیم تخته سیاه داشتیم. نیتم این است كه به مردم بگویم كه با ساده ترین وسیله هم می شود ده ها سال كار كرد.

*رابط بین ما و انقلاب هم تقریبا آقای مطهری بود. من اولین دفعه ایشان را در اهواز دیدم. سالها قبل از انقلاب بود. وقتی می خواست برود، این كلمه را از ایشان شنیدم كه اگر من بروم تهران و به ما بگویند اهواز چه خبر است؟ می گویم كشف من قرائتی است! بعد تلفنش را داد و گفت خانه ما بیا . پنج شنبه ها در قم درس داشت و مرتب خانه ما می آمد. خیلی به من لطف داشت. یك روز هم به من زنگ زد كه من مقدار زیادی نوار تفسیر دارم، بیا بنویس. گفتم: من در خدمت آقای مكارم برای تفسیر نمونه هستم. می خواهید آن را تعطیل كنم و بیایم؟ گفت: نه تعطیل نكن. گفتم: دو تا را نمی توانم. گفت:پس هیچی.

*انقلاب كه شد، آقای مطهری به من زنگ زد كه، سریع برو تلویزیون. رفتم كه یك جوان قدبلندی آمد به استقبال. همان جوانی كه مجری برنامه"قرآن در صحنه " با آقای طالقانی بود. پرسید قرائتی شمایید؟ گفتم بله. ایشان ما را تحویل گرفت و برد آنجا. ورودم در تلویزیون هم این طور بود كه گفتم: می توانم شما را با حرف منطقی ، دو ساعت بخندانم كه هر چه بخواهید لبتان را جمع كنید نمی توانید. گفتند باید امتحان بدهی. آمدند نشستند و ما شروع كردیم به حرف زدن. گفتند ما می خواستیم دو تا آخوند بیشتر در تلویزیون نباشد ، یكی امام، یكی آقای طالقانی و حالا شما باید عمامه ات را برداری كه هم در تلویزیون از شما استفاده كنیم و هم قراری كه داریم بهم نخورد. گفتم: نه ، من عمامه ام را بر نمیدارم.

*آقای مطهری در مورد رفتن به تلویزیون می گفت من به امام گفته ام كه شما باید به آنجا بروید، از قول امام می گویم، چون تلویزیون فقط نسبت به امام تمكین می كردند. وقتی ما رفتیم تلویزیون، امام بحث های ما را دید و خوشحال شد. یك سالی گذشت حاج احمد آقا می گفت امام از برنامه تو تو خوشش می آید.

* من در راه برگشت از جبهه، نزدیك خرم آباد بودم كه رادیو را روشن كردم و دیدم امام می گوید تو نماینده من در نهضت سوادآموزی هستی.