شعري كه حاج منصور در بيت رهبري خواند

السلام ای ثمر عمر پیمبر زهرا *** داده طه لقبت حضرت مادر زهرا

کفو و همتای علی فاتح خیبر زهرا *** به ائمه شده ای حجت اکبر زهرا

التماسیم و به الطاف شما محتاجیم *** با همان دست دعا کن به خدا محتاجیم

وقت آن است که از خاک تو زر جمع کنیم *** چادرت را بتکانی و قمر جمع کنیم

باید از بین کلام تو نظر جمع کنیم *** باز هم خطبه بخوانی و گوهر جمع کنیم

آنکسانی که به آئین خدا محتاجند *** به بیانات تو در دین خدا محتاجند

بگو از راه خدایی که فراموش شده *** بگو از راهنمایی که فراموش شده

از رسول دو سرایی که فراموش شده *** بگو از حق ولایی که فراموش شده

پهلویت گرچه شکسته است ولی حرف بزن *** باز هم فاطمه از حق علی حرف بزن

تو همان جمع فضائل تو همان جمع صفات *** تو همان جلوه توحید همان جلوه ذات

احتجاجات تو لبریز دلیل و آیات *** راه بیراهه شود گر ندمی تو هیهات

بگو این فتنه با رایت اسلام از چیست *** بی تفاوت شدن امت اسلام از چیست

از تو ما یاد گرفتیم که رحمت باشیم *** اهل بنده شدن و اهل اطاعت باشیم

در خوشی های زمان یاد قیامت باشیم *** همه جا گوش به فرمان ولایت باشیم

چیست فرمان ولایت همه با هم بودن *** همه در دایره فاطمه با هم بودن

ای به زخم رخ و پهلوی تو اکرام و سلام *** ای که خون پسرت گشته قوام اسلام

فرصت گفتن از تو شده در این ایام *** کربلا شرح غم توست به معنی تمام

از علی و غم او تو سخن آغاز نما *** سفره درد غریبانه خود باز نما



غم علی، غصه علی، ناله علی، آه علی، نور الله علی، شمس علی، ماه علی،

اول و آخر معراج علی، راه علی، پهلوی داغ شهادت ولی الله علی

خوشترین درد علی خسته ترین مرد علی

به زمین خوردن من نیز صدا کرد علی