امام خمينى(س) قبل از اينكه به عنوان استاد بزرگ حوزه علميه قم و سپس به عنوان يكى از مراجع بزرگ پس از وفات آيتالله بروجردى(قدس سره) مطرح شود و شناخته گردد؛ به عنوان عالمى ربانى و عميقاً اهل معنى و معلم بزرگ اخلاق و مهذِّب و مهذَّب نفوس شناخته مىشد.
او به معناى واقعى كلمه به خودسازى قيام كرد و جان خويش را به اكسير "اخلاص" دگرگون ساخته بود و از همين رهگذر كه جان او دگرگون شده بود، توانست جامعه و جريان را در مسير دگرگونى قرار دهد و تحولات سازندهاى بوجود آورد.
او علىرغم همه مراقبتها و گريز از شهرت و فرار از معروفيت نزد نفوس مستعده و شائق خودسازى و كمال شناخته شده بود و جذبه جان با صفا و وارسته او چنان شورى در جانها بوجود آورده بود كه به واقع دلداده و عاشق استاد خود بودند و از حركات و سكنات او درسها مىگرفتند.
آيتالله ابراهيم امينى يكى از شاگردان شيداى امام و تربيت يافته مكتب تربيتى روحالله است كه اكنون پس از حدود هفتاد سال وقتى از درس اخلاق دگرگون كننده حاج آقا روحالله در سال 1321 سخن مىگويد تو گويى هم اينك از محضر استاد برخاسته و با جانى لبريز از فيوضات استاد آن محفل معنوى را گزارش مىكند.
در آستانه بيست و دومين سالگرد رحلت آن سفر كرده كه صد قافله دل را نيز با خود برد، روزنامه جمهوری اسلامی گفت و شنودى با آيتالله امينى انجام داد که مهمترین بخشهای آن به شرح ذیا است.
* درس اخلاق امام كه در سالهاي دهه 20 در مدرسه فيضيه ميگفتند بقدري گيرا بود كه اكثر افرادي كه در آن شركت ميكردند، زار زار گريه ميكردند.
* امام خميني، در حجره خودشان از دوستان براي جلسات انس پذيرائي ميكرد ولي مقيد بود كسي غيبت نكند و اگر كسي غيبت ميكرد به او پيغام ميداد كه در جلسه بعدي شركت نكند.
* بعد از رحلت آيتالله بروجردي، همه مراجع رساله منتشر كردند ولي امام خميني در برابر اين پيشنهاد كه فتاوايشان در حاشيه عروه الوثقي بشرط آنكه 500 جلد آنرا خودشان بخرند چاپ شود، حاضر به قبول نشدند و گفتند هركس مقلد من است خودش برود رساله چاپ كند.
* همه مراجع براي آيتالله بروجردي مجلس ختم برگزار كردند و من به امام عرض كردم مگر شما با آقاي بروجردي مخالف بوديد كه براي ايشان مجلس فاتحه نگرفتيد؟ امام فرمودند من به قدري از فوت آقاي بروجردي ناراحتم كه حتي طاقت ندارم سر قبرش بروم. بعد از آنكه متوجه شدند مجلس فاتحه نگرفتن ممكن است مفهوم منفي داشته باشد، دستور دادند مجلسي از طرف ايشان برگزار شود ولي گفتند اسمي از من برده نشود.
* مداومت به اخلاص خيلي سخت است ولي اخلاص امام در طول زندگي بود و بعد از انقلاب همه جا ظاهر بود و رمز محبوبيت امام هم همين بود.
* در جامعه ما سياست حتي اخلاق را تحت الشعاع قرار داده است.
* اگر كسي غيبت ميكرد امام او را از مجلس بيرون ميكرد اما حالا غيبت و تهمت و دروغ چقدر راحت صورت ميگيرد!