پاسخ توکلی به شبهه تحصیلی سال88

به گزارش شفاف، جستجوها نشان می‌دهد که افشاگری مربوط به احمد توکلی، شامل سند جدیدی نیست و حتی این اسناد کمتر از افشاگری یکی از سایت‌های منسوب به دولت در سال ۱۳۸۸ است. به نظر می‌رسد که سکوت سایت الف به همین دلیل باشد.

دکتر احمد توکلی از ۱۲ تا ۱۸ اسفند ۸۶ در یک مصاحبه اینترنتی که آفلاین به سوالات رسیده از سوی بینندگان الف پاسخ داد، در پاسخ به یکی از سوالات اینگونه نوشت(+):

دوره دکتری در الگوی آمریکایی (مانند دانشگاه های ایران) ۴ ساله و شامل حدود ۲ سال کلاس با گذراندن ۱۸ تا ۳۰ واحد درسی است. در الگوی انگلیسی، گذراندن دروس پیش نیاز اجباری نیست. اساتید ذيربط دانشکده پس از ارزيابي مدارك تحصيلي و علمي داوطلب، به ويژه طرح تز وي، و قبول آن‌ها، با دانشجوی داوطلب دوره دکتری مصاحبه علمی مي‌كنند. موضوع مصاحبه عمدتا طرح تز است تا اطمنان كنند كه دانشجوي داوطلب دوره دكتري مي‌داند چه مي‌خواهد بكند. بعد در باره پذيرش يا رد تصميم مي‌گيرند. دانشجوي پذيرفته شده بلافاصله تحقيق در باره طرح خويش را آغاز مي‌كند. البته دانشجوی پذیرش شده بسته به موضوع تز و نظر استاد راهنما باید چند واحد درسی را بگذراند یا در حوزه های مشخصی مطالعه و مقاله علمی ارایه کند. ۹ ماه تا ۱۲ ماه بعد از شروع كار، يك سمينار اجباري بايد ارائه شود. چند ماه بعد نيز امتحان Master of Philosohy) Mphil درجه‌اي علمي بين كارشناسي ارشد و دكتري كه در نظام آموزش عالي از نوع انگلستان مرسوم است)اجباري است. اين امتحان كه شفاهي و بدون حضور استادان راهنما برگزار مي‌شود، سه نتيجه احتمالي دارد: ردي، كه دانشجو از تحقيق باز مي‌ماند؛ تائيد در حد ام‌فيل، كه همين درجه را به وي مي‌دهند و فارغ‌التحصيل مي‌شود؛ ارتقاء به دوره دكتري و ادامه تحقيق. وقتي تحقيق پايان يافت، امتحان شفاهي و دفاع از تز بدون حضور استادان راهنما به دست يك ممتحن از دانشكده و يك ممتحن از دانشگاهي ديگر انجام مي‌شود. در اين‌جا نيز سه نتيجه رد، تائيد با اصلاحات كلي تز كه مجددا بايد ممتحنان راضي شوند، و قبول با اصلاحات جزئي كه تنها جلب رضايت ممتحن داخلي كافي است.

تز دوره دکتری بنده در دانشگاه ناتینگهام، تورم در اقتصاد ایران بود و برای گذراندن آن ۶ واحد گذراندم و يك مقاله علمی ارائه کردم و پس از ۱۴ ماه ام‌‌فيل را با موفقيت گذراندم. سه سال پس از آغاز تحقيق امتحان دفاع از تز را با اصلاحات جزئي به پايان بردم، الحمدلله.
۲- بنده در کنکور سال ۱۳۴۸ شرکت کردم. چون به دلايل سياسي(زنداني سياسي پيش از انقلاب) تحصيلم ناتمام ماند، با موافقت كميسيون موارد خاص در سال ۱۳۶۸ در دانشگاه شهيد بهشتي پذيرفته شدم، ۲۳ واحد از دوره مهندسي‌ام را قبول كردند. در اين دوره دانشجوي نمونه دانشكده شدم.
۳- یا باید از درس شان بزنند یا از کارشان، بستگی به سطح دانشگاه و همینطور وجدان کاری شان دارد. به نظر من پذیرش و درس خواندن در دانشگاه همزمان با مسئولیت در سمت‌هاي سياسي( وزارت، معاونت وزارت، نمايندگي، استانداري و سفارت) باید ممنوع شود.