اين روزها اگر به دنبال يافتن يك منزل مسكوني با امكانات رفاهي نسبتا مناسب باشيد، شايد به هيچ‌وجه زير بار تاييد آپارتماني كه شومينه نداشته باشد، نمي‌رويد.
به نوشته جام جم، حال هر چه مي‌خواهند از ايمن‌نبودن اين وسيله گرمايشي كه غالبا جنبه تزئيني هم دارد بگويند اما آيا واقا تجمل گرايي ارزش آن را دارد كه ايمني و سلامت خود و خانواده را فداي آن كنيم؟!
آنها كه به حفظ سلامت خود و خانواده‌شان، بخصوص فرزندان كوچكشان علاقه‌مند هستند، بايد بدانند كه شومينه يك وسيله غيرايمن گرمايشي است كه نه‌تنها مصرف بالا ، هزينه زياد و گرمادهي اندكي دارد بلكه حتي اگر تمام نكات ايمني در ساخت و استفاده از آن به كار گرفته شود نيز به دليل باز بودن محوطه جلوي آن، مونوكسيدكربن منتشره از آن به طور كامل از طريق هواكش دفع نمي‌شود و به اين دليل در بهترين شرايط هم وسيله‌اي است كه ميتواند سلامت اعضاي خانواده را به خطر اندازد.
ظاهري زيبا با باطني زشت
دكتر فرهاد رضواني، متخصص داخلي و رئيس اداره آموزش و پژوهش اورژانس كشور در گفت‌وگو با جام‌جم با تاكيد بر خريد وسايل گرمايشي كه مهر استاندارد دارند، مي‌گويد: استفاده از شومينه در ميان وسايل گرمايشي به‌هيچ‌وجه توصيه نمي‌شود، چرا كه اگر در ساختمان‌ها سيستم خروجي هوا وجود نداشته باشد، يا اين‌كه اين سيستم به هر دليلي درست كار نكند، گاز سوخته، اكسيژن مي‌سوزاند و مونوكسيدكربن را پس مي‌دهد. در چنين شرايطي، مونوكسيدكربن كه رنگ و بوي خاصي هم ندارد، به جاي انتقال به بيرون از خانه، داخل آن پخش مي‌شود و بلافاصله پس از استنشاق علائمي چون سردرد، تهوع، استفراغ و در صورت ادامه خواب‌آلودگي، كما و در نهايت، مرگ را براي شخص به همراه مي‌آورد.
وي تاكيد مي‌كند: از آنجا كه جلوي شومينه باز است، حتي اگر اين وسيله داراي دودكش هم باشد، باز هم مقاديري از گاز مونوكسيدكربن در داخل محيط خانه پخش مي‌شود. بعلاوه در منازلي كه فرزند كوچك دارند، احتمال سوختگي و آتش‌سوزي نيز مطرح است. احتراق حاصل از اين وسيله گرمايشي همچنين منجر به كثيف شدن سريع وسايل خانه مي‌شود.
از بخاري‌هاي استاندارد استفاده كنيد
دكتر رضواني اضافه مي‌كند: بهترين توصيه براي گرم‌كردن خانه‌ها در فصول سرد سال، استفاده از شوفاژ يا بخاري‌هاي استاندارد است. البته بايد دقت كنيد كه بخاري هميشه بايد با شعله آبي بسوزد. همچنين از بازبودن خروجي يا دودكش بخاري هم بايد اطمينان حاصل كنيد. بر اين اساس، لوله خروجي بخاري بايد هميشه گرم باشد تا از خروج مونوكسيد كربن اطمينان حاصل كنيد.
شومينه‌هاي روشن را دوست داريد!
حال اگر به هر دليل مايليد كه از گرماي شومينه نيز در فصول سرد سال بهره ببريد، از نكاتي كه دكتر رضواني بر آن تاكيد مي‌كند غافل نشويد: ابتدا بايد به خروجي لوله دودكش شومينه دقت كنيد. اين خروجي‌ها بايد هميشه باز باشند. براي اطمينان از اين قضيه، يك كبريت را روشن و در مبدا خروجي قرار دهيد. در چنين شرايطي كبريت بايد به سرعت خاموش شود.حتي مي‌توانيد رشته نخي را از پشت‌بام وارد خروجي كنيد. اين رشته بايد تا پايين به داخل شومينه راه پيدا كند. فراموش نكنيد كه به هر حال، وجود شومينه در منزل، براي فرزندان كوچك خطرآفرين است. براي كاهش اين خطرات مي‌توانيد جلوي شومينه از نرده‌هاي محافظي كه امكان واردكردن دست در آنها وجود ندارد، استفاده كرد.
وي تاكيد مي‌كند: بعلاوه در طولاني‌مدت، نبايد از شومينه استفاده كرد و هنگام روشن‌بودن شومينه بايد حتي‌المقدور گوشه يكي از پنجره‌ها را براي جريان پيدا كردن هوا باز گذاشت. فراموش نكنيد كه شومينه را به هيچ‌وجه در شب‌ها نبايد روشن گذاشت، چرا كه در صورت مسموميت احتمالي با مونوكسيدكربن، به علت خواب‌بودن اطلاع نخواهيد يافت كه اين مساله خطر مرگ را به همراه خواهد داشت.
نشانه‌هاي گازگرفتگي را بشناسيد
دكتر رضواني با اشاره به نشانه‌هاي مسموميت با مونوكسيدكربن مي‌گويد: قدرت اتصال مونوكسيدكربن با هموگلوبين خون حدود 200 برابر بيشتر از اتصال اكسيژن با هموگلوبين است و به اين ترتيب با تركيب مونوكسيدكربن با خون، اكسيژن‌رساني كافي به بدن صورت نمي‌‌گيرد. بر اين اساس حتي مقادير كم مونوكسيدكربن نيز ميتواند بسيار خطرناك و كشنده باشد. از نشانه‌هاي اوليه مسموميت با اين گاز، سردرد، بي‌حالي و ضعف است كه نبايد به هيچ‌وجه با بيماري‌هاي ديگري چون آنفلوآنزا كه در فصول سرد سال شايع است، اشتباه گرفته شود.در ادامه هم شخصي كه دچار مسموميت شده دچار تهوع، استفراغ، تنگي نفس و خواب‌آلودگي مي‌شود و اگر به خواب برود، احتمال به كما رفتن و مرگ او زياد است.
وي تاكيد مي‌كند: ابتدا لازم است هركسي كه در فضاي بسته مشكوك به آلودگي با مونوكسيدكربن قرار دارد، حتي افرادي كه ظاهرا علائمي ندارند، از آن مكان خارج‌شده و در فضاي باز قرار گيرند. يقه پيراهن و لباس‌هاي تنگ افراد مسموم نيز لازم است باز شده و از ازدحام و شلوغي در اطراف اين افراد خودداري شود. در شرايط بحراني‌تر كه فرد بيهوش است، بايد از تنفس دهان به دهان و در صورت امكان، دستگاه اكسيژن بهره گرفت. بعلاوه در كوتاه‌ترين زمان بايد از طريق تماس با اورژانس 115 يا 125 وي را به مراكز درماني رساند.
