غذا با طعم سرطان در ظروف يک بار مصرف

روف غيراستاندارد
در صورتي که اين ظروف از مواد غيراستاندارد تهيه شده باشد، استفاده از آن سلامت مصرف کننده را به شدت تهديد مي کند و خطر آن مضاعف مي شود. دکتر مجيد غيورمبرهن، متخصص تغذيه در گفت وگو با خراسان با بيان اين مطلب مي گويد: واقعيت اين است که بر ساخت اين ظروف در کارگاه ها و فروشگاه هاي بي نام و نشان نظارتي وجود ندارد و افراد مي توانند با ضايعات پلاستيک و مواد دست دوم ظروف يک بار مصرف ارزان توليد کنند. متاسفانه استفاده از اين ظروف به علت کاربرد آسان و کمتر شدن کار شست و شو حتي در منازل رواج پيدا کرده است و خانواده ها بدون توجه به مضرات آن براي سرو انواع غذاها از اين ظروف استفاده مي کنند.

وي مي افزايد:يک بار ديگر تاکيد مي کنيم، استفاده از اين ظروف حتي در صورتي که استاندارد باشد خطرناک است و نبايد به هيچ عنوان در آن ها غذاهاي داغ يا نوشيدني هاي گرم ريخت. البته در بسياري از موارد اين ظروف استاندارد نيست و به همين دليل شاهد شيوع گسترده برخي از سرطان ها در کشور هستيم. به اين ترتيب پيش بيني مي شود در صورتي که اقدامات کافي براي جلوگيري از توليد ظروف غيراستاندارد انجام نشود، بيماري هاي سرطاني و بيماري هاي قلبي - عروقي بيش از اين گسترش يابد.


ظروف يک بار مصرف فقط براي غذاهاي سرد
همچنين دکتر اروميه اي، عضو هيئت علمي پژوهشکده پليمر با تاکيد بر اين که اين ظروف کاربردهاي مخصوص به خود را در تمام دنيا دارد، به مهر مي گويد: اين در حالي است که در ايران به هيچ عنوان به کاربرد اين ظروف توجه نمي شود. اين ظروف بيشتر براي فست فودها و غذاهاي سرد مناسب است. به علت ترکيبات اين ظروف که حاوي پلي استالين است، در دماي ۴۰ درجه سانتي گراد ترکيبات شيميايي آن آزاد و وارد مواد غذايي مي شود. بنابراين به هيچ عنوان نبايد ماده غذايي را که دماي بالاتر از ۴۰ درجه دارد در اين ظروف نگهداري کرد.

وي ادامه مي دهد: ظروف يک بار مصرف فومي سفيدرنگ که در بسياري از رستوران ها و نهادهاي اداري استفاده مي شود، مقاومت بيشتري نسبت به ظروف پلي استالين شفاف دارد و تا دماي ۷۰ تا ۸۰ درجه مواد سمي و مونومري آن تجزيه نمي شود. اما چنان چه دماي غذا بيشتر از اين باشد يا زمان نگهداري غذا در آن بيشتر از ۴ ساعت باشد، آثار سمي آن وارد مواد غذايي مي شود و بر سلامت اثر سوء مي گذارد.


قيمت ارزان ظروف
وي با تاييد اين نکته که ظروفي که از مواد دست دوم تهيه شده باشد، بيشترين تاثير منفي را بر سلامت افراد مي گذارد، مي گويد: ظاهرا اين ظروف شکننده است و ضايعات، دانه هاي سياهرنگ يا موادرنگي در آن قابل تشخيص است. اما مهم ترين ويژگي آن قيمت بسيار ارزان است که مصرف کننده بايد بداند که هزينه واقعي اين ظروف را در آينده در قالب هزينه هاي هنگفت درماني پرداخت مي کند.


مداخلات چند جانبه
به گفته غيور مبرهن اطلاع رساني و آگاه کردن مردم براي استفاده صحيح از اين ظروف، نظارت بر نحوه توليد اين ظروف، پيگيري از جمله اقدامات مهمي است که بايد انجام شود. ما چاره اي نداريم جز اين که براي کنترل بيماري هاي مزمني مثل سرطان برنامه ريزي جامع و دراز مدتي داشته باشيم. در ديگر کشورها شرکت هاي بيمه که هزينه هاي سلامت مردم را پرداخت مي کنند با رصد کردن بازار موادغذايي و محصولات جديد در صورت شيوع دسته اي از بيماري ها، از کارخانه هاي توليدکننده محصولات غذايي مضر طرح شکايت مي کنند و خسارت مي گيرند، حتي در بسياري از کشورها تلاش مي شود که مصرف برخي محصولات را که نقش قطعي آن ها در بروز بيماري ها آشکار شده است، ممنوع کنند.

در واقع شرکت هاي بيمه به اين نتيجه رسيده اند که بايد به فکر پيش گيري از بيماري ها باشند زيرا هزينه هاي بخش درماني با وجود بيماري هاي مزمن سرسام آور است. به عنوان مثال يک بيمار سرطاني سالانه چندين ميليون تومان هزينه درمان مي کند بخشي از آن را دولت، بخشي را بيمه و بخشي از جانب خود بيمار پرداخت مي شود و در واقع اين جامعه است که هزينه اين بيماري را متحمل مي شود.

به اين ترتيب مي بينيد که زنجيره پيشگيري از بيماري هاي مزمن حتي به بيمه ها کشيده شده است و کشورهايي در پيشگيري از بيماري هاي مزمن مثل سرطان موفق عمل کرده اند که همکاري هاي بين بخشي و برنامه هاي درازمدت داشته اند. اين پژوهشگر و متخصص تغذيه به نبود عزم ملي براي پژوهش در حوزه هاي مرتبط با سلامت مردم و حمايت نکردن از پژوهشگران در اين زمينه اشاره و تصريح مي کند: بدون شک ادامه اين رويه به ضرر سلامت جامعه است و در درازمدت هزينه هاي بخش درمان را افزايش مي دهد و دولت، شرکت هاي بيمه و مردم از اين امر متضرر خواهند شد. در تمام دنيا پژوهشگران تغذيه با توليدکنندگان موادغذايي در ارتباط تنگاتنگ هستند و به علت تاثير پژوهش ها در اقبال مردم به استفاده از يک محصول غذايي و يا رو گرداندن از آن، به اين حيطه توجه خاص و ويژه اي مي شود و بودجه هاي سنگيني به آن اختصاص داده مي شود. اين در حالي است که متوليان سلامت در کشور ما هزينه اي به پژوهش اختصاص نمي دهند. حمايت نکردن صنايع از پژوهشگران هم باعث انحراف پژوهش از مسير اصلي خود يا نتايج ناکارآمد يا غيرصادقانه که به نفع مردم نيست، مي شود.


استفاده از پاکت هاي کاغذي به جاي نايلون هاي پلاستيکي
مصرف مواد پلاستيکي در زندگي نه فقط به سلامت جسمي بلکه به محيط زيست صدمه جدي مي زند. دکتر غيور برهن با بيان اين مطلب به خراسان مي گويد: مي توان به جاي استفاده از اين همه نايلون پلاستيکي که در انواع فروشگاه هاي محصولات غذايي يا حتي پوشاک دست مشتريان داده مي شود از پاکت هاي کاغذي استفاده کرد که به راحتي قابل بازيافت است. در بسياري از کشورها به جاي استفاده از نايلون پلاستيکي از پاکت هاي کاغذي استفاده مي شود و چقدر خوب است که در کشور ما نيز فرهنگ استفاده از اين پاکت ها باب شود. همه مي دانيم که پلاستيک به محيط زيست آسيب جدي مي زند و قابل تجزيه هم نيست بنابراين بهتر است از همين امروز در استفاده از نايلون هاي پلاستيکي تجديدنظر کنيم.