محور كج زمين، عامل عصر يخبندان!

يك استاد دانشگاه هاروارد موفق به اثبات نظريه يكصد ساله در مورد تأثير تغييرات آرام محور زمين بر عصر يخبندان شده است.

به گزارش ايسنا پيتر هويبرز، ‌استاد علوم زمين‌شناسي دانشگاه هاروارد با استفاده از الگوهاي رايانه‌اي به آزمايش نظريات مختلف در مورد عامل عصر يخبندان در زمين پرداخته و دريافت كه محور كج زمين از عوامل موثر در اين امر بوده است.

اين يافته‌ها مي‌تواند پيامدهاي عميقي در درك انسان از شرايط آب‌وهوايي زمين داشته و در تغييرات آب‌وهوايي آينده نيز نقش مهمي ايفا كند.

دو نوع چرخه در شيوه گردش محور زمين تاثير دارند، ‌يكي از آنها 10 هزار سال و ديگري حدود 40 هزار سال دوام داشته‌اند.

هنگامي كه اين چرخه‌ها همتراز مي‌شوند، يخها آب شده و در حالت ديگر يخچال‌هاي طبيعي پيشرفت مي‌كنند.

نظريه ارتباط اين چرخه‌ها با يخبندان براي اولين بار توسط ميلوتين ميلانكوويچ، متخصص ژئو فيزيك صرب در نيمه اول قرن بيستم ارائه شد.

به گفته هويبرز، اين دوره‌هاي يخبندان با تعييرات آب‌وهوايي عظيمي روبرو بوده‌اند. سطح آب درياها تا 130 متر افزايش يافته، دما تا پنج درجه سانتيگراد بالا رفته و دي‌اكسيدكربن در جو، از 180 به 280 بخش در ميليون رسيده بود.

وي اظهار كرد: ما بايد علت ايجاد اين تغييرات عظيم در گذشته را براي پيش‌بيني تغييرات طولاني آينده درك كنيم.

هنگامي كه چرخه‌ها به درستي همتراز مي‌شوند، يخچالها عقب‌نشيني مي‌كنند. در اين زمان، تابش دريافتي در نيمه شمالي در طول تابستان تا دهها وات در متر مربع افزايش داشته و يخها محو مي‌شوند.

البته هويبرز بر اين مسأله تاكيد دارد كه اين عامل تنها يكي از موارد مؤثر در ايجاد يخبندان بوده است.

به گفته اين استاد هاروارد، شايد نيروي مداري باعث افزايش دي‌اكسيدكربن در جو و اين افزايش منجر به كاهش يخهاي قطبي شده ‌است.