|
به گزارش خبرگزاري فارس، در اواخر تيرماه سالجاري صندوق بين المللي حمايت از كودكان (يونيسف) وابسته به سازمان ملل، با اجراي تحقيقي درميان كودكان 22 كشور صنعتي به بررسي وضعيت كودكان اين كشورها و ميزان توجه به آنان پرداخت كه بر اساس نتايج حاصله،كودكان انگليس فقيرترين كودكان كشورهاي صنعتي هستند و آنها در بدترين شرايط زندگي در بين اين كشورها قرار دارند به گونهاي كه انگليس مرتبه 21 را در بين اين كشورها كسب كرد.
اين اولين گزارش يونيسف با اين مضمون نيست.اين سازمان در گزارشي در اسفند 85 نيز اعلام كرد انگليس در بين كشورهاي توسعه يافته بدترين و ضعيف ترين عملكرد را در زمينه مبارزه با فقر در بين كودكان داشته است.
برخي از سازمانهاي خيريه حمايت ازكودكان، از گوردون براون نخست وزير جديد خواستند در100روز اول نخست وزيري خود حل مشكلات كودكان و نوجوانان را در اولويت برنامههاي خود قرار دهد.
وي در دوران نخستوزيري بلر وزارت دارايي اين كشور را بر عهده داشت و موفقيتهايش در همين زمينه مقدمات نخستوزير بودنش را فراهم كرد.
كارشناسان پرونده اقتصادي براون را بينقص ميدانند و عنوان ميكنند كه در دوران وزارت وي انگليس از رشد اقتصادي پايدار برخوردار بوده و ركورد اشتغالزايي را شكسته است.در عين حال تورم را تحت كنترل در آورده و با اتخاذ سياستهاي صرفهجويانه فضا را براي يك دوران پر رونق مصرف آماده كرده است.
اما نتايج يك پژوهش نشان ميدهد كه 12 ميليون كودك و نوجوان انگليسي غمگينترين و ناسالمترين كودكان در بين كشورهاي ثروتمند اروپا هستند.
پژوهشگران دانشگاه "يورك" انگليس در بررسي وضع كودكان اين كشور از حيث مسكن ، بهداشت، امنيت ، آموزش و ارتباطات كه نتايج آن در پايگاه اينترنتي روزنامه انگليسي "اينديپندنت"، منتشر شد اعلام كردند كه كودكان انگليسي با سطح بالايي از فقر دست به گريبان هستند.
نتايج اين پژوهش حاكي است كه كودكان انگليسي با سطح ميانگين فقر دست به گريبان هستند و 17 درصد آنان در خانههايي زندگي ميكنند كه بزرگترهايشان بيكار هستند كه اين بالاترين رقم در اروپا است.
اين پژوهش همچنين مشخص كرد كه ساختار خانوادگي در انگلستان بدترين شرايط را در اروپا دارد، چنانكه كه تنها 60 درصد كودكان انگليسي به طور منظم با والدين خود حرف ميزنند و يك سوم كودكان انگليسي با والدين خود غذا نميخورند.
پژوهشگران دانشگاه "يورك" انگليس با مقايسه دادههايي از 25 كشور عضو اتحاديه اروپا در باره وضع جسمي و روحي كودكان، دريافتند كه تنها كودكان كشورهاي لتوني، استوني ، اسلواكي و ليتواني وضعي بدتر از كودكان انگليسي دارند.
انگليس به رغم رشد اقتصادي كه از سال 1997 به اين طرف داشته، جامعهاي با نابرابريهاي بسيار بوده و به قول "آنتوني گيدنز" تئوريسين راه سوم جلوي فرصتها را براي پايين دستيها گرفته است.
هيات دولت توني بلر نخستوزير سابق انگليس در سال 1998 قول داده بود كه تا سال 2011 ميزان فراگيري فقر كودكان را به نصف برساند اما در فروردين ماه سال جاري آماري كه سازمان مشاغل و مقرري بازنشستگي منتشر كرد نشان داد كه براي نخستين بار در يك دهه اخير بر شمار كودكان انگليسي فقير افزوده شده و تعداد اين افراد در سال گذشته ميلادي يكصد هزار نفر افزايش يافته است.
در سال منتهي به مارس 2006 حدود 8/3 ميليون كودك انگليسي با احتساب نسبت هزينه مسكن و درآمد خانوار آنان در فقر نسبي به سر ميبردند. آمار اين افراد بدون احتساب هزينه مسكن، 8/2 ميليون نفر گزارش شده كه يكصد هزار نفر نسبت به سال پيش از آن افزايش نشان ميدهد.
علاوه بر اين مشكلات، از سوي ديگر، نتايج يك نظرسنجي از كودكان و نوجوانان11 تا 16 ساله انگليسي نيز نشان داد كه 80 درصد ازپرسش شوندگان، خشونت را مشكل اصلي خود ميدانند و 42 درصد نيز از خشونت رنج ميبرند و از آن نگران هستند .همچنين 38 درصد بسياري از كارشناسان، دولت انگليس را به بي تفاوتي در سياست آموزشي خود و آسيب رساندن به كودكان متهم ميكنند .آنها معتقدند كودكاني كه در فضاي خشونت رشد ميكنند درآينده گرفتار پيامدهاي رواني اين خشونتها خواهند بود.
نهادهاي حمايت از كودكان انگليس سياستهاي نادرست دولت و عدم حمايتهاي اجتماعي را عاملي براي افزايش فقر كودكان ميدانند.گزارشي از اين نهادها نشان ميدهد كه سياستها و طرحهاي اقتصادي دولت سبب شده تا كودكان ضمن روي آوردن به مشاغل سخت ، عمر خود را در كنار خيابانها و بعضا مراكز فساد سپري نمايند. نهادهاي حمايت از كودكان اعلام كردهاند كه به رغم وعدههاي داده شده ، همچنان دولت از حمايت از اين كودكان خودداري كرده كه نتيجه آن افزايش آمار كودكان خياباني و قرار گرفتن آنها زير خط فقر ميباشد.