وصیت سعید حدادیان به پسرش

 عقیق، سعید حدادیان كه امسال مجلس روز پنجمش با حال و هوای خاصی برگزار شد، گفت: به یكی از دوستانی كه راهی كربلا بود، گفتم برو از طرف من از امام حسین تشكر كن و بگو آقا ممنوتم كه به من توان دادی در این سن و سال، اینگونه روضه بخوانم.
 
حدادیان كه بین ذاكران اهل بیت به ارادت به امام حسن مجتبی(ع) مشهور است، به روایتی درباره  امام حسن(ع) اشاره كرد و ادامه داد: شهید مطهری نقل كرده كه روزی امام حسن و امام حسین در حال كشتی گرفتن بودند. حضرت فاطمه می گفت جانم حسین، امیرالمومنین می گفت جانم حسین، اما دیدند كه پیامبر می گوید جانم حسن. سوال كردند كه یا رسول الله، حسین برادر كوچك تر است، شما چرا برادر بزرگ را تشویق می كنید؟ پیامبر فرمود: به زمین نگاه كردم، دیدم می گوید حسین، آسمان را نگاه كردم، ملائك می گفتند حسین. دیدم حسنم غریب است.
 
این ذاكر اهل بیت یك نكته را هم به بچه های هیئت گوشزد كرد كه: بچه ها! توصیه من به شما این است كه شب عاشورا هم حتما برای امام حسن(ع) كمی اشك بریزید.
 
او در ادامه یك خاطره جذاب هم تعریف كرد: من بعد از جنگ و رحلت امام، اصلا دوست نداشتم زنده بمانم. جدی می گویم. دوستانم  شهید شده بودند و واقعا ادامه حیات برایم مشكل بود. سال 70 برای نخستین بار عازم سفر حج بودم و از خدا خواستم كه در عرفه جانم را بگیرد. اما وقتی در مدینه و در قبرستان بقیع غربت امام مجتبی را دیدم، از خدا خواستم تا مرا زنده نگه دارد تا برای غربت امام دوم بخوانم.