|
وي از آغاز جواني به مطالعه در طبيعت علاقه داشت و پس از چندي به فراگيري هنر نقاشي و مجسمهسازي پرداخت. داوينچي سپس راهي ميلان شد و به خلق آثار هنري و ساختن و اختراع وسايل مكانيكي مشغول شد.
او چند سالي نيز در فرانسه زندگي كرد و كارهاي هنري و علمي خود را ادامه داد. داوينچي علاوه بر نقاشي و مجسمهسازي، در رشتههاي رياضي، مهندسي راه و ساختمان، ستارهشناسي، زمينشناسي، كالبدشناسي و هواشناسي استاد بود و اختراعات متعددي در هر زمينه انجام داد.
وي در يادداشتهاي روزانه خود طرحهاي جالبي از زير دريايى، تانك جنگي، لباس غواصي، چتر نجات، رطوبتسنج، بالگرد و كيلومتر شمار و... كشيد كه بسياري از آنها، راهنمايى براي ساخت اين وسايل در سالها و قرنهاي بعدي گرديد.
با اينكه داوينچي در قرون وسطي زندگي ميكرد، اما اختراعات، اكتشافات و نوآوريهايش، وي را در زمره پيشگامان رنسانس قرار داده است. اختراعات و اكتشافات او به قدري زياد است كه باعث حيرت انسان ميگردد.
داوينچي در علم و هنر از همعصران خود، دهها و گاهي صدها سال پيش افتاده بود و به جايى رسيد كه با مردم قرن بيستم، فاصله چنداني نداشت.
داوينچي هنرمند بزرگي بود كه آثارش را با نبوغ و آيندهنگري ژرفي به وجود ميآورد. از وي آثار بسياري برجاي مانده كه تابلوهاي شام آخر و لبخند ژوكونْدْ (موناليزا) شهرتي جهاني دارند. همچنين ساختمان كليساي جامع ميلان، از آثار برجسته معماري اوست. لئوناردو داوينچي سرانجام در دوم ماه مه 1519م در 67 سالگي درگذشت.