ایسنا: اصلاح بین مردم و برقراری صلح و آشتی، خواسته خداوند متعال است و پیامبران الهی نیز یکی از مسوولیتها و مأموریتهای خویش را برپایی صلح و زدودن اختلاف از جامعه بشری قرار دادند و در این راه از هیچ کوششی فروگذار نکردند.
خداوند متعال در آیه 27سوره مبارکه بقره درباره کسانی که قطع ارتباط می‌کنند، می‌فرمایند:" فاسقان کسانی هستند که پیمان خدا را، پس از محکم ساختن آن، می‌شکنند و پیوندهایی را که خدا دستور داده برقرار سازند، قطع نموده و در روی زمین فساد می‌کنند؛ این‌ها زیانکارانند".
از مصادیق این قطع رابطه، قطع رابطه با خویشان است. در همین آیه، چنین عملی را، نشانه فسق و از مفاسد در زمین می‌داند1".
پیامبر خدا(ص) در خصوص اهمیت و ارزش برقراری صلح و صفا میان مردم فرمودند: "آیا شما را به چیزی با فضیلتتر از نماز و روزه و صدقه (زکات) آگاه نکنم ؟ آن چیز اصلاح میان مردم است؛ زیرا تیره شدن رابطه میان مردم مُهلک و دین برانداز است2".
امام صادق(ع) نیز می‌فرمایند: "اصلاح میان مردم هر گاه با هم دچار اختلاف و دشمنی شوند و نزدیک کردن آنها به یکدیگر هرگاه از هم دور گردند، صدقهای است که خداوند آن را دوست دارد3".
امیرمؤمنان علی(ع) در یکی از وصایای خود به فرزندانش می‌فرماید:" از جد شما شنیدم که اصلاح و آشتی دادن میان مردم از یک‌سال نماز و روزه (مستحبی)برتر است4".
حضرت امام باقر(ع) نیز فرمودند: "به راستی که شیطان دشمنی افکند میان مؤمنان تا بر نگردد یکیشان از دینش و چون چنان کنند به پشت بخوابد و واکشد و سپس گوید: پیروز شدم. پس خدا رحمت کند کسی را که الفت دهد دو تا دوست ما را، ای گروه مؤمنان با هم دوست شوید و با هم مهر ورزید5".
منبع:
1- سوره بقره،27
2- کنز العمّال: 5480 منتخب میزان الحکمة: 324
3- الکافی: 2 / 209 /1 منتخب میزان الحکمة: 324
4- نهج‌البلاغه فیض‌الاسلام، ص977، وصیت47
5- کلینی، محمدبن یعقوب؛ اصول من الکافی، ج72، ص 187
