خصوصی سازی صنعت خودرو کشور تنها راه گریز از شرایط کنونی است

به گزارش خبر خودرو ، عضو انجمن قطعه سازان با بیان اینکه تولید ملی همواره مورد بی مهری بوده است گفت : عدم اعتماد و رغبت به سرمایه گذاری در صنعت قطعه سازی ناشی از عدم کمک رسانی به تولید ملی است چرا که کمک به تولید ملی هیچگاه در الویت برنامه های دولت قرار نگرفته و همواره مورد بی مهری مسئولین بوده است .

جوانروح در گفتگو با خبرنگار خبر خودرو با اشاره به ساختار قدیمی اقتصادی ایران اظهار داشت : تاکنون نظام  اقتصادی کشور فاقد الگویی مطابق با الگوی کشورهای پیشرفته دنیا بوده است و ساختاری قدیمی دارد لذا این ساختار نیازمند تدوین است .

وی از واگذاری صنعت خودروسازی به بخش خصوصی به عنوان بهترین راه حل در شرایط کنونی قطعه سازان و خودروسازان یاد و تصریح کرد : در حال حاضر صنعت خودروسازی به ظاهر خصوصی است در حالیکه مدیران آن از سوی دولت تعیین می شوند چنانچه این صنعت به سمت خصوصی سازی واقعی پیش رود قطعات داخلی نیز در این راستا از ارزش نسبی نسبت به قطعات وارداتی برخوردار خواهد بود و این امر منجر به رشد صنعت قطعه سازی خواهد شد .

وی افزود : هنگامی صنعت قطعه سازی به طور چشمگیری رشد خواهد داشت که خارج از فضای سیاسی بتواند به عنوان بخشی صنعتی و اقتصادی به کار خود ادامه دهد .

وی در خصوص تأثیر نوآوری در صنعت خودروسازی و قطعه سازی بر صادرات گفت : تکرار تولید برخی از خودروها منجر به محدودیت تولید قطعات خواهد شد و قطعه سازان تنها قطعاتی را تولید خواهند کرد که مورد نیاز خودروسازان است لذا صادرات نیز نمی تواند در این صنعت نقش ایفا کند زیرا تنوع و نو آوری در تولیدات قطعه بسیار کم است .

عضو انجمن قطعه سازان در پایان به روی آوردن خودروسازان به مونتاژ اشاره کرد و اظهار داشت : در حال حاضر مونتاژ به دلیل راحتی و عدم نیاز به خلاقیت مورد استقبال خودروسازان قرار گرفته است در حالیکه خصوصی سازی نیازمند خلاقیت است در غیر این صورت امکان سقوط و ورشکستگی خواهد داشت .

جوانروح در پایان در خصوص استفاده از افراد تحصیلکرده در کارخانجات خودروسازی و قطعه سازی گفت : در تمام دنیا بین صنعت و دانشگاه رابطه دوسویه دیده می شود چنانکه مدیران خودروساز و قطعه ساز در دانشگاه مشغول به تدریس هستند و اساتید نیز به صورت علمی پروژه های خودروسازان را دنبال می کنند اما در ایران این ارتباط تنها در صورت پرداخت هزینه های هنگفت از سوی خودروسازان و قطعه سازان صورت می گیرد و عملاً به صورت تئوری باقی می ماند و قابلیت اجرا ندارد در حالیکه صنعت خودروسازی و قطعه سازی پس از تدوین ساختار اقتصادی مناسب نیازمند به استفاده از افراد لایق و تحصیلکرده جهت ارتقای تولیدات خود است .