فعال ترین دولتمردان در فیس بوک

روزنامه ابتکار: فعاليت دولتمردان جديد در شبکه‌هاي اجتماعي خبرساز شده و توجه خيلي‌ها را به اين فعاليت‌ها جلب کرده است.

در حال حاضر اسحاق جهانگيري، معاون اول رئيس‌جمهور و محمد ظريف نيز از اعضاي دولت تدبير و اميد هستند که از مدتها قبل در اين شبکه اجتماعي فعال بوده اند و بعد از حضور در دولت نيز تاکنون به فعاليت خود ادامه داده اند.

فعال ترين افراد مي‌توان به ظریف و اسحاق جهانگيري اشاره کرد.

پر کار ترين وزير در فيس بوک

محمدجواد ظريف، رئيس دستگاه ديپلماسي کشور که در سال 2009 صفحه خود را در فيس‌بوک ايجاد کرد و در حال حاضر بيش از 120 هزار کاربر فيس‌بوک صفحه او را لايک کرده و بيش از 55 هزار و 500 کامنت براي او گذاشته‌اند، مي‌گويد: تا آنجا که بتوانم کامنت‌هايي که در صفحه فيس‌بوکم از سوي خوانندگان گذاشته مي‌شود را مي‌خوانم.

محمدجواد ظريف در هفدهم دي ماه 1338 در تهران به دنيا آمد. مادرش دختر مرحوم حاج‌ميرزا علي تقي کاشاني از تجار بزرگ تهران است و پدرش از تجار به نام اصفهان بوده است. پدر او بعد از فوت همسر اولش از اصفهان به تهران کوچ مي‌کند و با مادر ظريف ازدواج مي‌کند که حاصل ازدواج اين دو محمدجواد ظريف است.

ايسنا نوشت، خانواده محمدجواد ظريف خانواده‌اي مذهبي، سنتي و اهل تجارت بودند و در کودکي در خياباني در پشت باغ شاه زندگي مي‌کردند.

ظريف دوران دبستان و دبيرستان خود را در مدرسه علوي گذراند؛ گرچه در اواسط دبيرستان مجبور به تغيير مدرسه خود شد و به دبيرستان خوارزمي رفت. البته بعد از چند ماه به دلايل سياسي و امنيتي و فعاليت‌هايي که ظريف در اين ارتباط داشت او در ژانويه 1977 از ايران به سانفرانسيسکو رفت و ادامه تحصيلات خود را در دبيرستاني در سانفرانسيسکو گذراند.

پس از اتمام تحصيلات دبيرستان در ابتدا در دانشگاه ايالتي سانفرانسيسکو در رشته کامپيوتر مشغول به تحصيل شد ولي بعد از مدتي تصميم به تغيير رشته تحصيلي خود گرفت و در رشته روابط بين‌الملل مشغول به تحصيل شد و در سال 1988 مدرکت دکتراي خود در رشته حقوق و روابط بين‌الملل را از دانشگاه دنور آمريکا دريافت کرد.

وي از ابتداي حضور در آمريکا با دانشجويان انقلابي ايران در اين کشور ارتباط برقرار کرد و به انجمن اسلامي دانشجويان ايراني شمال آمريکا در بريکلي پيوست. در ابتداي تحصيل در دانشگاه برحسب ضرورت ماه‌هاي اول انقلاب در کنسولگري ايران در سانفرانسيسکو مشغول به کار شد و به تدريج مدارج ترقي را طي کرد و در آخر از سال 1381 تا 86 با موافقت مقام معظم رهبري به عنوان نماينده دائم جمهوري اسلامي ايران در سازمان ملل مشغول به کار شد.

او يک هفته بعد از روي کار آمدن دولت نهم همانطور که خود در کتابش گفته است درخواست کناره‌گيري از مسئوليتش از وزارت خارجه مي‌کند و از طريق دفتر رهبري اين موضوع را به مقام معظم رهبري منتقل مي‌کند که اين موضوع در آن زمان مورد موافقت رهبري قرار نمي‌گيرد و او تا سال 86 در نمايندگي ايران در سازمان ملل به فعاليت خود ادامه مي‌دهد. بعد از آن با انتخاب جايگزين وي او به تهران بازگشت و در دانشگاه‌هاي تهران، امام صادق(ع) و دانشکده روابط بين‌الملل در مقطع فوق‌ليسانس مشغول به تدريس شد و استاد راهنمايي حدود 25 رساله در مقطع فوق‌ليسانس را بر عهده گرفت و در همين زمان با کمک دوست و همکارش دکتر سجادپور به نگارش چندين کتاب درسي در حوزه بين‌الملل از جمله کتاب ديپلماسي چندجانبه و همچنين سازمان‌هاي بين‌المللي مشغول شد.

وي در سال 1388 درخواست بازنشستگي از وزارت خارجه را کرد که اين درخواست با مخالفت وزير خارجه وقت مواجه مي‌شود ولي با پيگيري‌هاي او در مرداد 89 با تقاضاي بازنشستگي‌اش موافقت مي‌شود و متکي در پايين برگه درخواست ظريف براي بازنشستگي مي‌نويسد که باتوجه به اصرار آقاي دکتر با اين امر موافقت مي‌شود.

ظريف در کتاب”آقاي سفير" (انتشارات نشر ني) که حاصل 40 ساعت گفت و شنود محمد مهدي راجي با وي است در مورد ازدواجش نيز مي‌گويد در سن 19 سالگي از آمريکا براي مدت کوتاهي به ايران مي‌آيد و با کمک خواهرش که در اصفهان اقامت داشته با دختري از ديار زاينده رود از يک خانواده مذهبي و انقلابي آشنا شده و با او ازدواج مي‌کند.

ظريف در موقع ازدواج آن طور که خود مي‌گويد 19 سالش بوده است و همسرش 17 ساله و حاصل اين ازدواج يک دختر و يک پسر است که هر دو در حال حاضر متاهل هستند.

ظريف در همان کتاب اشاره مي‌کند که دخترش نيز در سن 17 سالگي و پسرش در سن 19 سالگي ازدواج کرده‌اند.

وي در مورد همسرش نيز مي‌گويد همسر من از يک خانواده مذهبي و متدين است و او ده سال شاگرد مرحوم اسماعيل دولابي بود و اکنون باتوجه به تسلط خوبي که به زبان انگليسي دارد به عنوان معلم اخلاق به کشورهاي مختلف از جمله آمريکا، اروپا و حتي ژاپن سفر مي‌کند.

بعد از روي کار آمدن حسن روحاني به عنوان رئيس جمهور گزينه‌هاي مختلفي در مورد وزير خارجه‌ دولت تدبير و اميد مطرح بود ولي با توجه به نزديکي محمد جواد ظريف به حسن روحاني و همکاري اين دو در جريان مذاکرات هسته‌يي بسياري از کارشناسان پيش بيني مي‌کردند که ظريف از سوي روحاني به عنوان وزير پيشنهادي جهت تصدي مسئوليت دستگاه ديپلماسي کشور معرفي شود و اين موضوع در مراسم تحليف رئيس‌جمهور محقق شد و حسن روحاني ظريف را به عنوان وزير پيشنهادي معرفي کرد.

پس از معرفي وي حرف و حديث‌هاي زيادي در مورد ظريف مطرح شد و عده‌اي به حمايت جدي از وي پرداختند و عده‌اي ديگر نيز در موضع مقابل قرار گرفتند و حتي برخي او را غرب‌زده و جزء حلقه نيويورکي وزارت خارجه معرفي کردند ولي ظريف در مراسم راي اعتماد در مجلس شوراي اسلامي با سخنوري به خوبي از خود دفاع کرد به نحوي که بسياري از کارشناسان به تعريف و تمجيد از مواضع اصولي و ديپلماتيک ظريف و قدرت سخنوري وي پرداختند.

البته آنطور که ظريف در کتاب خاطرات خود بيان مي‌کند از همان دوران نوجواني قدرت سخنوري خوبي داشته و در مدرسه نيز در بسياري از مواقع در مناسبت‌هاي خاص به نمايندگي از سوي دانش آموزان به ايراد سخنراني مي‌پرداخته است.

محمد جواد ظريف از جمله معدود سياست‌مداران ايراني است که در فضاي مجازي نيز از جمله فيس بوک حضوري فعال داشته و علاقمندي خود را به اين موضوع به صورت آشکارا ابراز کرده است.

او در کتاب خاطرات خود مي‌گويد که وقت زيادي را پاي کامپيوتر مي‌گذراند و اولين بار او کامپيوتر را به وزارت خارجه آورده است و اولين مسئول کامپيوتر وزارت خارجه توسط وي با کامپيوتر شخصي ((pc) آشنا شده است و در سال 1982 نيز اولين کامپيوتر شخصي خود را خريده است. در حال حاضر صفحه‌ فيس بوک وزير خارجه مخاطبان زيادي دارد به نحوي که بيش از 120 هزار نفر صفحه‌ او را لايک کرده‌اند و همانطور که در ابتداي گزارش آورده شده بيش از 55 هزار و 500 کامنت نيز در صفحه‌ي او گذاشتند. اين جدا از هزار و 700 پيام خصوصي است که براي وي ارسال شده است.

بسياري از کاربران فيس بوک در پاي مطالب ظريف در صفحه‌ شخصي‌اش ديدگاههاي خود را در ارتباط با مسائل خارجي و حتي مسائل داخلي بيان مي‌کنند و عده‌اي نيز با استقبال از حضور يک عضو موثر دولت تدبير و اميد در اين شبکه‌ اجتماعي از او مي‌خواهند که ديگر اعضاي دولت را نيز براي حضور در اين شبکه‌ اجتماعي جهت تعامل بيشتر با مردم ترغيب کنند و حتي برخي از کاربران به جدي يا شوخي از ظريف مي‌پرسند که با توجه به فيلتر بودن فيس بوک در ايران او چگونه صفحه‌ خود را به روز مي‌کند؟!

وي که صفحه فيس بوکش را به کمک فرزندانش به روز مي‌کند، در روزهاي تعطيل حضور پررنگ‌تري در اين شبکه اجتماعي دارد، به نحوي که در روز جمعه هفته گذشته سه مطلب در صفحه خود قرار داد که دو مورد آن به زبان فارسي و ديگري به زبان انگليسي بود و از کاربران اين شبکه اجتماعي خواست که نظرشان را درباره جنگ و اينکه آيا جنگ راهکار مناسبي براي حل موضوع سوريه است بيان کنند.

او در روز دوشنبه نيز چهار مطلب در فيس بوک خود گذاشت و در يکي از آنها اعلام کرد که در اينستاگرام حسابي ندارد و از کساني که براي او پيام خصوصي ارسال کرده‌اند و هنوز نتوانسته جواب آنها را بدهد عذرخواهي و اعلام کرد که در توييتر نيز حساب دارد که در حال حاضر فعال نيست و به زبان انگليسي در آن مطلب خواهد نوشت.

او دو هفته پيش نيز سخنراني مهم و تاريخي خود در نهم مرداد 1385 در شوراي امنيت سازمان ملل متحد در مخالفت با تصويب قطعنامه عليه ايران در اين شورا را به دو زبان فارسي و انگليسي در صفحه فيس بوکش گذاشت و جالب اين است که بدانيد در حال حاضر خبرگزاري‌هاي رسمي برخي از مطالب مهم و موضع‌گيري‌هاي جواد ظريف در ارتباط با تحوالات بين‌المللي را از طريق صفحه فيس بوکش منعکس مي‌کنند.

حضور يک ديپلمات ايراني باتجربه در صفحه فيس بوک آنقدر قابل توجه بود که روزنامه انگليسي فايننشيال تايمز نيز در مقاله‌اي به اين موضوع پرداخت.

از زماني که به عنوان وزير انتخاب شده است و حضور او در فيس بوک به يکي از موضوعات داغ تبديل شده تلاش داشتم تا درفرصتي از او درباره حضورش در اين شبکه اجتماعي بپرسم و بالاخره در روز يکشنبه بعد از پايان جلسه هيات دولت و در حاليکه محمد جواد ظريف به سرعت در حال ترک حياط ساختمان سفيد دولت بود از او پرسيدم که چه ميزان کامنت‌هايي را که در صفحه فيس بوکش توسط کاربران گذاشته مي‌شود را مطالعه مي‌کند که او در پاسخ گفت: تا آنجا که مي‌توانم سعي مي‌کنم اين نظرات را بخوانم.

وي در پاسخ به اين سوال که اين نظرات تا چه حد مي‌تواند در تصميم‌گيري‌هاي وي در عرصه ديپلماتيک کشور موثر باشد گفت: اميدوارم که تاثير داشته باشد.

او که سعي داشت به اين سوالات جواب محافظه‌کارانه‌اي بدهد در پاسخ به اينکه آيا به ديگر وزرا هم پيشنهاد مي‌کنيد که در اين شبکه اجتماعي صفحه‌اي براي خود ايجاد کنند گفت: اين موضوع به تصميم خودشان بستگي دارد.

در آخر اين گفت‌وگو فقط يک افسوس براي من باقي ماند که چرا فرصت نشد از وزير بپرسم که با چه فيلترشکني به فيس بوک مي‌آييد، سوالي که خيلي از کاربران از او مي‌پرسند.

يادداشت”تلخ" معاون اول در فيس بوک

در حال حاضر اسحاق جهانگيري، معاون اول رئيس‌جمهور نيز يکي از اعضاي دولت تدبير و اميد است که از مدتها قبل در اين شبکه اجتماعي فعال بوده و بعد از حضور در دولت نيز تاکنون دو مطلب در اين شبکه اجتماعي قرار داده است.

معاون اول رئيس جمهور طي مطلبي در صفحه خود در فيسبوک با اشاره به ديدارهاي خود با مديراني که به گفته وي طي 8 سال اخير به اجبار خانه نشين شده بودند، از آن به عنوان واقعيتي تلخ ياد کرد که کشور طي سال‌ها اخير گرفتار آن شده بود.

يادداشت اسحاق جهانگيري که با عنوان اتاق فکر منتشر شده به اين شرح است:

در اين روزها با حدود چهل تن از مديراني که در نهاد و دفتر رئيس جمهور توسط دولت نهم و دهم بيکار شده اند ديدار داشتم. در ميان اينها افراد شايسته و باتجربه اي بودند که با دريغ و افسوس طي اين سالها خانه نشين و يا به گوشه اي رانده شده بودند. تعدادي از آنها که با حکم ديوان عدالت توانسته بودند به کار بازگردند در محيط کار مهجور واقع شده و در نهايت به همه آنها يک اتاق اختصاص داده بودند که به شوخي به آن «اتاق فکر» مي‌گفتند.

آنطور که گفته شد سهم هرکدام از اين اتاق، در حد نيم متر مربع بوده و به ناچار به نوبت در اين اتاق حضور به هم مي‌رساندند بدون اينکه کاري داشته باشند يا از فکر آنها کسي استفاده اي کند و يا سفارش کاري به آنها داده شود. در اين ميان داستان از کار برکنار شدنشان هم شنيدني بود؛ از جمله يکي از آنها که در دولت آقاي خاتمي دبير کميسيون مهمي بود تعريف مي‌کرد که ابتداي دولت نهم يک نفر را از بيرون براي تعمير تلفن‌هاي نهاد آوردند اينجا، ولي بچه‌هاي فني زير بار او نرفتند و قبولش نکردند. بعد از مدت کوتاهي ايشان را به جاي من به عنوان دبير کميسيوني که اعضايش معاونين چند وزارتخانه مهم بودند معرفي کردند. از آن به بعد من هم به ناچار به «اتاق» فکر منتقل شدم. (خنده حضار)!

اين داستان نيست، از جمله واقعيت‌هاي تلخي است که ميهن عزيز ما طي اين سال‌ها گرفتارش بوده است، اتفاقا فرد برکنار شده را من به خوبي مي‌شناسم. هنگام تحصيل در دانشگاه پيش نماز ما بود و به راستي و درستي شهره است.با خود گفتم بر او که چنين رفته باشد؛ واي به حال ديگران...