دورخیز5ساله‌ بهرام رادان برای سیمرغ

بهرام رادان بازیگر سینما دوره بازیگری خود را در سال 78 در آموزشگاه "هیوا فیلم" گذرانده و زیردست ثریا قاسمی، میکائیل شهرستانی و فهیمه راستکار آموزش دید و سپس به "شکوفا فیلم" رفت که در همان‌جا از سوی داریوش بابائیان و نادر مقدس برای نقش اول "شور عشق" انتخاب شد و از همان‌جا برای آٍثار دیگری چون "ساقی"، "آبی" و "آواز قو" انتخاب شد و بخوبی توانست از عهده بازی در نقش‌های متفاوت برآید.

وی که به گفته خود ابتدا بازیگری را یک تفریح می‌دانست اما کم کم زوایای پنهان کار برایش آشکار شد و با مطالعه بسیار به دنبال کشف زوایای مختلف این هنر برآمد.

شاید بینندگان در زمان دیدن فیلم "شور عشق" با نگاه به بازی او در کنار "مهناز افشار" که حالا هردویشان جزو سوپر استارهای سینمای ایران هستند آینده‌ای برای آنان در نظر نمی‌گرفتند اما هردویشان به ویژه رادان ثابت کردند که از نکات ریزی که یک بازیگر باید هنگام ایفای نقش از آن آگاه باشند آگاه هستند تا جایی که با دیدن فیلم "آواز قو" همه به بازی زیبای او آفرین گفتند و به تمجید از او پرداختند و پس از آن برای بازی در فیلم سینمایی "شمعی در باد" به کارگردانی پوران درخشنده در جشنواره بیست‌ودوم فجر موفق به دریافت سیمرغ بلورین شد و پس از آن در سال 84 دومین سیمرغ خود را برای بازی در فیلم سینمایی "سنتوری" ساخته داریوش مهرجویی به عنوان بهترین بازیگر نقش مرد موفق به دریافت سیمرغ بلورین دوره بیست‌وچهارم شد که البته حاشیه‌هایی هم در پی داشت.
"بهرام رادان" پس از دریافت سیمرغ جایزه خود را بر روی زمین گذاشت و این حرکت را این گونه برای مخاطبانش توضیح داد:
من اصولا با مقدس کردن هر چیزی و شیء و اسمی مخالفم و آن را توهین آشکار به مقدسات واقعی می‌دانم در ثانی نمی‌خواستم زمان صحبت کردن سیمرغ را در آغوش بگیرم، چون آن را متعلق به همه عوامل فیلم می‌دانستم از طرفی چون در کنار میکروفون میزی تعبیه نشده بود در این فکر بودم که جایی برای جایزه‌ام پیدا کنم پس از آن که شکیبایی نازنین هنگام رفتن روی سن آن را بوسید، به این فکر کردم که سن برای اهل هنر، مکان با ارزشی است و بسیاری از بزرگان و پیشکسوتان زیباترین تواضعشان بوسیدن خاک صحنه بود، پس قراردادن جایزه روی سن و فرش قرمز پهن شده روی آن نه‌ تنها توهین نیست بلکه کاری در باب احترام و ارزش گذاشتن به سیمرغ است.


رادان فیلم به فیلم به دانش سینمایی خود افزود و توانست فوت‌وفن بازیگری را بیاموزد تا این که در چهارمین نقش آفرینی‌اش کاندید دریافت تندیس بهترین بازیگر نقش اول مزد برای فیلم "آواز قو" و پنجمین جشن خانه سینما و همچنین موفق به دریافت تندیس فلامینگو جشنواره ارومیه و موفق به دریافت جایزه حافظ مجله دنیای تصویر شد.

این بازیگر جوان سینمای ایران که طی سال‌ها بازیگری خود موفق به دریافت سیمرغ بلورین شد. سیمرغی که خیلی‌ها دوست دارند به آن برسند و حتی گاهی اوقات برای هر بازیگری جزء آرزوهایش به شمار می‌رود از طرفی او طی این مدت در 22 فیلم بازی کرد که رکوردهای عالی برای یک بازیگر جوان در سینمای ایران است.