به ميمنت ازدواج خديجه(س) با امين مكه

نهم شوال در چنين روزي در سال28 قبل ازهجرت ،پيامبرگرامي اسلام درسن 25 سالگي با حضرت خديجه(س) ازدواج کرد .

خديجه دختر خويلد بن اسد بن عبد العزى بن قصى بن کلاب ‏بود که نسب وى با رسول خدا( ص‏) در قصى بن کلاب يکي مى‏شود.

دکتر محمد ابراهيم ايتي در کتاب چکيده تاريخ پيامبر اکرم اورده است که خديجه به سبب ثروت بسيار و کمالات ديگرى که داشت‏ خواستگاران زيادى ‏پيدا کرد ، چنانچه در برخى از روايات آمده که عقبة بن ابى معيط و صلت ‏بن ابى اهاب و ابو جهل و ابوسفيان از او خواستگارى کردند‏ و او همه را رد کرد و به همسرى رسول خدا( ص) رضايت داد.

حجت الاسلام اديب يزدي کارشناس مذهبي درباره اين ازدواج مي گويد :‌امر ازدواج بانوي مجلله صدر اسلام حضرت مستطاب خديجه کبري و وجود ارزشمند رسول اکرم (ص) از اموري است که گويا در اسمانها پيش از هر جاي ديگر محقق شده است .

وي معتقد است : اين دو شخصيت متفکر هر کدام توانستند ايينه تمام نماي شخصيت مقابل خود باشند و در اين ازدواج پيوند مبارکي را تشکيل دادند که حاصل ان ايجاد مقدمات براي نسلي بود که سلسله الذهب عالم هستي قرار گرفت و در صدر ان نسل ، وجود سيده النساء العالمين حضرت فاطمه زهرا (س) بود که خودشان مادر و اصل و ماهيت عصمت و بنيان همه نيکي ها و ارزشهاي الهي در همه عوالم وجود قرار گرفت .

حجت الاسلام اديب يزدي اين ازدواج را امري معمولي و ظاهري نمي داند و از ان به عنوان اموري الهيه تعبير مي کند و مي گويد : بزرگترين اراده پروردگار جهانيان در ضمن اين ازدواج تحقق يافته است.

به اعتقاد اين کارشناس در حوزه تاريخ اسلام ، اطلاعات تاريخي و شناسنامه اي درباره اين ازدواج اگر چه مهم است اما باطن مطلب سر به اسمانها مي سايد و دريا دريا معنويت به همراه دارد .

حجت الاسلام اديب يزدي درباره اغاز اشنايي اين دو بزرگوار مي گويد :‌حضرت خديجه به راهنمايي دايي خود ورقه ابن نوفل ، پيامبر اکرم (ص) را شناسايي کرد و متوجه شد ايشان پيامبر خاتم است ، ورقه خطاب به خديجه عرضه داشته است کيست که محمد مصطفي را نشناسد؟ ، من او را از کتابهاي عهد عتيق مي شناسم و همه نشانه هاي اشاره شده درباره پيامب خاتم در تورات و انجيل را در وجود ايشان مي بينم ." از اين رو به تو اي خديجه توصيه مي کنم ارتباطات تجاري خود را به او محکم تر کن و پيشنهاد هاي ديگري هم به تو خواهم داد .

صحبتهاي ورقه ابن نوفل حضرت خديجه (س) را بيش از بيش کنجکاو و شيفته رسول اکرم (ص) کرد و لذا حضرت خديجه ماموريتهاي تجاري بيشتري به پيامبر محول مي کرد و در ضمن ان غلامانش را مامور کرده بود که همه رفتار و سکنات پيامبر را زير نظر داشته باشند .

به گفته اديب يزدي، غلامان انچنان شيفته رفتار پيامبر شده بودند که در زمان مواجهه با حضرت خديجه اينگونه اظهار کردند که تا کنون فردي اين چنين نديده اند و گويي زماني که دستانش را به اسمان بلند مي کند همان موقع پاسخش را مي گيرد .

اين کارشناس مذهبي مي افزايد :‌اين بود که حضرت خديجه (س) دست از دامان پيامبر اکرم برنداشت تا روزي که به عموي بزرگوار پيامبر پيشنهاد ازدواج با رسول اکرم را داد اما براي اينکه ابرويش نيز حفظ شود از حضرت ابوطالب خواست به خواستگاري اش بيايند .

اديب يزدي اضافه مي کند : در تاريخ امده است که ابوطالب پس از درخواست خديجه از پرداخت مهريه ان حضرت ابراز ناتواني کرد و گفت : اي خديجه هزاران شتر مال التجاره تو را حمل مي کنند و ما از دادن مهريه تو ناتوانيم که حضرت خديجه پس از اين سخنان اظهار داشت که مهريه را خودم مي دهم و شما در شهر بگردانيد تا همگان ببينند و سپس به خانه من اوريد .

اين ازداوج مبارک با وساطت حضرت ابوطالب در نهم شوال و در سن 25 سالگي پيامبر رخ داد .البته مشهور ان است که خواستگارى و خطبه عقد به وسيله ابوطالب‏عموى رسول خدا(صلى الله عليه و آله) خوانده شد و پذيرش و قبول آن نيز از سوى عمرو بن اسد ، عموى خديجه( س) ، صورت گرفت.

مرحوم شيخ صدوق در کتاب من لا يحضره الفقيه و شيخ کلينى درکتاب شريف کافى، خطبه عقدى را که‏ابوطالب ايراد کرده ، نقل کرده‏اند که ترجمه متن آن طبق روايت ‏شيخ صدوق(ره) اين گونه است : """سپاس خداي را که ما را از ثمره ابراهيم و ذريه اسماعيل قرار داد و براى ما خانه مقدسى را که مقصود حاجيان است و حرم امنى است که ميوه هر چيز بسوى آن گرد آيد، بنا فرمود و ما را در شهرى که هستيم حاکمان بر مردم قرارداد. سپس برادر زاده‏ام محمد بن عبد الله بن عبد المطلب مردى‏است که با هيچ يک ازمردان قريش هم وزن نشود و او اگر چه از نظر مالى کم مال است ولى مال ،‌پيوسته درحال دگرگونى و بى‏ثباتى و همچون سايه‏اى رفتنى است ، و او نسبت ‏به خديجه راغب و خديجه نيز به او مايل است و مهريه او را نيز هر چه نقدى و غيرنقدى بخواهيد آماده است و محمد را داستانى بزرگ و شانى والا و شهرتى عظيم خواهد بود.""

دکتر محمد ابراهيم آيتي در کتاب چکيده تاريخ پيامبر اکرم (ص) اورده است : ام المؤمنين حضرت خديجه در چهل سالگى به ازدواج رسول خدا در آمد و از ايشان صاحب سه پسر و چهار دختر شد و همه فرزندان رسول خدا جز "ابراهيم " از وى تولد يافتند.

وى حدود بيست و پنج سال با رسول خدا زندگى كرد و در شصت و پنج سالگى (سال دهم بعثت ) وفات كرد .

خديجه زني است که پيامبر خدا در حق او مي گويد :اي خديجه!خداوند متعال هر روز به وجود تو چندين بار به ملائکه اش مباهات مي کند .

پيامبر (صلي الله عليه و آله )فرمود: جبرئيل نزد من آمد و گفت : اي رسول خدا!اين خديجه است ، هرگاه نزد تو آمد، بر او از سوي پروردگارش و از طرف من ، سلام برسان .

آري خديجه زني بود که در اثر ايمان و فداکاري به جايي رسيد که خداوند به اوسلام رساند .

او نه تنها اين همه ناملايمات را تحمل کرد،بلکه همه تلخي هاي سياسي و اجتماعي آن روز را که قلب نازنين پيامبر خدا (صلي الله عليه و آله وسلم ) را مجروح مي ساخت ترميم کرد و وي را در ادامه سيرالهي اش ياري داد و مايه آرامش شوهر شد .

حضرت خديجه نخستين ام المؤمنين است که در قرآن مجيد به عنوان يکي از زنان پيامبر مورد توجه و در سوره «ضحي» آيه هشتم به نام و اوصاف او اشاره شده است .

حضرت خديجه پس از ازدواج با پيامبر همه اموالش را قبل از اسلام وبعد از آن ، در اختيار پيامبر گذاشت ، تا آن حضرت هرگونه که خواست آن اموال را در راه خدا به مصرف برساند.