| |
- مهار آتش سوزی انبار ضایعات مدیران خودرو در بم
- تیگو ۹ ٬ پرچمدار جدید چری ٬ رونمایی شد
- ارائه خدمات به مشتریان با ربات «مورنین»
- خدمات ویژه امدادخودرو سایپا همزمان با تعطیلات عید سعید فطر
- رشد ۲۰ درصدی تولید در ایران خودرو همراه با کاهش ۱۲ درصدی هزینه تمامشده محصولات/ ارتقای کیفیت برای مشتریان ملموس می‌شود
- دیدار مدیرعامل سایپایدک با کارکنان سایپایدک، امداد خودرو و همراه خودرو
- برنامه افزایش ظرفیت تولید روزانه پارس در سال جدید
- ادامه محدودیتها و ممنوعیتهای ترافیکی نوروزی در جاده‌های مازندران
- نیسان کیکس مدل 2025 سرانجام به نسخه چهار چرخ محرک تبدیل شد
- ادامه فراخوان متقاضیان محصول پارس پس از تعطیلات نوروزی
- کیفیت خدمات و تیراژ قطعات یدکی سایپا افزایش می یابد
- تاکید مدیرعامل ایرانخودرو بر ارایه محصول و خدمات باکیفیت به مشتریان
- در خدمات پس از فروش باید نگاه تحولی و عملکرد جهادی داشته باشیم
- زمان آغاز مرحله سوم طرح کالابرگ الکترونیک
به گزارش خبرخودرو ، اين روزها ديدن زناني كه پشت فرمان خودروهايشان نشسته و زل زده‌اند به ماشين‌هاي جلويي و از آينه داخل ماشين، سواري‌هاي عقبي را زير نظر دارند، چيز عجيبي نيست. كمي كه در اطرافتان دقيق شويد در كوچه و خيابان‌هاي محل كار يا زندگي‌تان حضور زنان راننده را پررنگ‌تر از هميشه حس مي‌كنيد، زنان و دختراني كه در خيابان‌هاي شلوغ و پرترافيك، با حوصله فراوان سعي مي‌كنند راهي براي رسيدن به مقصد پيدا كنند.
هيچ‌كس نمي‌داند زن‌ها از چه زماني شيفته اين مهارت هيجان‌انگيز شدند، اما با گذشت چند سال از عمر رانندگي در ايران مي‌توان گفت هر روز بر تعداد زنان راننده افزوده مي‌شود.
گرايش روزافزون زنان در سالهاي اخير به آموختن مهارت رانندگي را مي‌توان از تعداد گواهينامه‌هاي صادر شده براي آنها جستجو كرد، جايي كه آمارها از روند صعودي گرايش بانوان به اين مهارت خبر مي‌دهد.
اين در حالي است كه گشتي در آموزشگاه‌هاي رانندگي بيانگر اين است كه تعداد قابل توجهي از هنرجويان را بانوان تشكيل مي‌دهند. گويي براي آنها نيز مانند مردان، گرفتن گواهينامه رانندگي فقط به فراگيري يك مهارت ختم نشده و راهي است براي اثبات توانايي‌هايشان به خود و ديگران.
زنان بسياري پس از گرفتن گواهينامه رانندگي پا به خيابان‌هاي شلوغ شهر مي‌گذارند در حالي كه نمي‌دانند بايد خود را براي شنيدن حرف‌هاي آزاردهنده و تكراري رانندگان مرد آماده كنند.
شايد هر يك از شما در غروبي زمستاني راننده زني را كه در يكي از خيابان‌هاي شلوغ و پرترافيك شهر سعي مي‌كند از ميان ازدحام خودروها، راهي براي خود پيدا كند، ديده باشيد.
در اين شرايط و در فضاي شلوغ و عصبي‌كننده خيابان‌ها، همه دنبال يك مقصد مي‌گردند تا مشكلات ترافيكي را گردن او بيندازند و در اين ميان چه سوژه‌اي بهتر از رانندگان زني كه در آن محدوده مشغول رانندگي است.
آنها به عدم مهارت و توانايي لازم براي رانندگي و حركت كند و لاك‌پشت‌وار متهم مي‌شوند! براي زناني كه سال‌هاست تجربه رانندگي در شهر شلوغ تهران را دارند، چنين برخوردهايي از سوي جامعه مردان، دردي آشنا و تكراري است.
قضاوت‌هاي ناعادلانه
زهره، جوان 26 سالهاي است كه سال گذشته موفق به دريافت گواهينامه رانندگي شد، با تاكيد بر اين كه معتقدم خانم‌ها هيچ مشكلي در يادگيري مهارت رانندگي ندارند و باورهاي غلطي كه امروزه در جامعه ما از جانب قشر مردان در اين زمينه وجود دارد، نه‌تنها واقعيت ندارد، بلكه فقط ريشه در همان باورهاي فرهنگي گذشته ما دارد، مي‌گويد: بسياري از خانواده‌ها، خودروي خود را براحتي در اختيار پسران قرار مي‌دهند و حتي در صورت بروز تصادف كه ممكن است از بي‌احتياطي، هيجان‌طلبي يا سرعت بالاي پسران در رانندگي باشد، براحتي اين مساله را مي‌پذيرند، اما در مقابل خدا نكند كه دختر خانواده با ماشينش در يك خيابان تصادف كند. آن وقت است كه ديگر براي بقيه فرقي نمي‌كند كه چه كسي به چه كسي زده است. انگار در تصادف هميشه اين زن‌ها هستند كه مقصرند.
دختر جوان ديگري نيز با انتقاد از رفتارهاي نادرست و غيراخلاقي كه از سوي برخي رانندگان مرد در جامعه ما در مواجه شدن با رانندگان زن سر مي‌زند، مي‌گويد: انگار براي مردان عادت شده كه هر وقت يك راننده زن جلويشان حركت مي‌كند حتي اگر ترافيك يا چراغ قرمز باشد، باز هم دستشان را روي بوق بگذارند و مرتب با بوق زدن تمركز زنان را در رانندگي از آنها بگيرند و به جاي آن يك دنيا استرس و دلشوره تحويلشان دهند.
اين راننده زن ادامه مي‌دهد: به‌رغم اين كه سال‌هاست در خيابان‌هاي شلوغ و پرترافيك شهرمان رانندگي مي‌كنم، در بسياري مواقع شده كه وقتي برخي رانندگان مرد كه كلي هم ادعايشان مي‌شود با بوق زدن يا حرف‌هاي ناپسند براي من ايجاد ناراحتي و مزاحمت مي‌كنند، ناخواسته تا حدودي اعتماد به نفسم را از دست مي‌دهم. چه مي‌شود كرد؟ چرا كه فكر مي‌كنم بروز اين رفتارها هم ريشه در عقب‌ماندگي فرهنگ جامعه در قبال پيشرفت‌هاي زنان دارد.
چرا رانندگي زنان با مردان فرق دارد؟!
براستي چرا رانندگي زنان با مردان متفاوت است؟ در جايي كه روش صدور گواهينامه براي مردان و زنان يكسان و برابر است، پس چرا براي رانندگي زنان اين همه حرف و حديث وجود دارد؟! چرا فقط مردها مي‌توانند راننده خوبي باشند؟
فرهنگ مردسالاري حاكم بر جامعه، مقررات نانوشته رانندگي، محتاط بودن بيش از حد زنان يا خطر‌پذيري مردان يا فقط باز هم همان باور اجتماعي قديمي كه زنان هيچ‌وقت نمي‌توانند مثل مردها باشند!
به ياد سخنان يك استاد جامعه‌شناس مي‌افتم كه مي‌گفت: اگر چه بسياري از عادات اجتماعي همراه با تحولان زمان تغيير مي‌كند، اما نگاه به زن در جامعه ما و در ابعاد مختلف موضوعي نيست كه همراه با تحولات زماني جلو آمده باشد و لازم است آنها را با آموزش تغيير دهيم.
درست مثل رانندگي بانوان كه اگر چه نسبت به چندين سال قبل عادي‌تر شده، اما به نظر مي‌رسد رفتارهاي اجتماعي متناسب با آن هنوز در جامعه شكل نگرفته است.
مهارتي كه از انحصار مردان خارج شد
دكتر فربد فدايي، روانپزشك و دانشيار دانشگاه علوم بهزيستي و توانبخشي، بروز رفتارهاي اينچنيني از سوي جامعه مردان در قبال رانندگي زنان را ناشي از نوعي پيشداوري غيرمنصفانه دانسته و معتقد است: واقعيت اين است كه زنان، رانندگان دقيق‌تري نسبت به مردان بوده و در مورد آمار تصادفات رانندگي نيز سهم مردان ده‌ها برابر زنان است، بويژه در تصادفات منجر به مرگ، تقريبا مي‌توان گفت ميزان ارتكاب مردان به تصادفات رانندگان منجر به مرگ، قابل مقايسه با زنان نيست.
به گفته وي، در واقع اين گونه رفتارها واكنش‌هاي واپس‌گرايانه يك جامعه مرد‌سالار است كه در طول سالهاي آينده بتدريج تعديل خواهد شد.
وي حضور پابه‌پاي زنان جامعه در كنار مردان در عرصه‌هاي مختلف اجتماعي، سياسي، فرهنگي و اقتصادي طي سالهاي اخير را كه ناشي از افزايش سطح تحصيلات زنان جامعه و آگاهي آنها نسبت به حقوق خود و به تبع آن درخواست استفاده از اين حقوق بوده را يكي از دلايل مهم گرايش روزافزون زنان جامعه ما به آموختن مهارت رانندگي بخصوص طي سالهاي اخير دانسته و تصريح مي‌كند: تحصيلات بالاتر به معناي امكان يافتن شغل نيز است كه استقلال مالي زنان را در پي دارد و به اين ترتيب زنان با استفاده از هويت مساوي اجتماعي و امكانات اقتصادي خود مي‌توانند در فعاليت‌هايي كه سابق بر اين در انحصار مردان يا محدود به زنان خانواده‌هاي مرفه بوده، وارد شوند كه نمونه آن امكان زنان براي آموزش رانندگي و خريد اتومبيل شخصي است.
اين روانپزشك ميل به آموختن رانندگي در زنان را ناشي از آگاهي آنها از اين حق اجتماعي دانسته و معتقد است: خريد خودرو نيز توسط زنان نماينده استقلال مالي بيشتر آنها و آگاهي مردان از حقوق مساوي زنان در عرصه‌هاي اقتصادي است كه اين مساله به نوبه خود موجب افزايش عزت نفس زنان و اعتماد به نفس آنها نيز شده و در مجموع اين افراد، همسران و مادران بهتري براي همسر و فرزندان خود خواهند بود.
اما در اين ميان، صحبت‌هاي سردار محمد رويانيان، رئيس پليس راهنمايي و رانندگي نيروي انتظامي در خصوص رانندگي زنان جامعه ما بسيار شنيدني است: براي اين كه بدانيم زنان چگونه رانندگي مي‌كنند و قضاوت مردان در مورد رانندگي زنان درست است يا خير، بايد ابتدا بدانيم رانندگي خوب چه ويژگي‌هايي دارد.
وي معتقد است: رانندگي صحنه مسابقه، جنگ و تخليه قواي دروني نيست كه انسان بخواهد هنگام رانندگي عقده‌هاي خود را خالي كند، بلكه رانندگي يك هنر است و خوب رانندگي كردن به مفهوم هنرمند و قانونمند بودن و حفظ احترام همنوع و احتياط در سلامت راندن و سالم به مقصد رسيدن از ويژگي‌هاي يك راننده خوب است.
به اعتقاد رويانيان، مردان در تصادفات منجر به فوت بيشتر از زنان مقصر هستند و در عين حال بيشتر مرگ
پرهيز از خشونت در رانندگي
سردار رويانيان با تاكيد بر اين كه به اعتقاد من زنان به دليل وسواس بيشتر و دقت نظري كه دارند بهتر از مردان رانندگي مي‌كنند، تصريح مي‌كند: رفتارهاي پرخطر مانند حركت مارپيچ، سرعت غيرمجاز، سبقت ممنوع و ... معمولا از برخي روحيه‌هاي خشن و مضطرب بروز مي‌كند و اين افراد داراي اختلالات روحي‌اند، در حالي كه زنان جامعه ما اين گونه عمل نمي‌كنند.
ويژگي خشونت‌طلبي، اختلالات رواني، عقده‌هاي خشونت‌زا در رفتارهاي زن ايراني و رانندگان زن جامعه ما نيست و كمتر مي‌توان زني را پيدا كرد كه كورس بگذارد يا با خشونت رانندگي كند.
رئيس پليس راهنمايي و رانندگي نيروي انتظامي در پاسخ به اين پرسش كه آيا تفاوتي بين مردان
پيش به سوي افق‌هاي روشن
اين روزها وقتي خوب به خودروهايي كه از كنارت عبور مي‌كنند نگاه مي‌كني مي‌بيني كه از هر سه چهار خودرو، راننده يكي از آنها
اين اميدواري وقتي بيشتر مي‌شود كه مي‌بيني هنوز هم هستند كشورهايي كه به زنانشان حتي مجوز رانندگي در خيابان را نمي‌دهند، اگرچه هنوز هم تا رسيدن به افق‌هاي روشن راه طولاني در‌پيش‌است.
الگوي رانندگي سالم
در حالي‌كه روند رو به افزايش رفتارهاي تهاجمي در بسياري از رانندگان جوان و كم‌تجربه، امنيت رواني و حتي جاني شهروندان تهراني را مورد تهديد قرار داده، اما در مقابل بيشتر رانندگان زن به دليل نحوه صحيح رانندگي، الگوي رانندگي سالم در پايتخت هستند.
يك كارشناس برنامه‌ريزي شهري با تاكيد بر اين‌كه بررسي آمارهاي به دست آمده از تصادفات رانندگي در تهران بيانگر اين واقعيت است كه ميزان تصادفات رانندگان زن به هيچ‌وجه قابل مقايسه با رانندگان مرد نيست، معقتد است: آمارها بيانگر اين حقيقت است كه زنان راننده به طور كلي بسيار كمتر از مردان تصادف مي‌كنند و در صورت بروز تصادف نيز اغلب مقصر نيستند.
شهرام جباري‌زادگان، رعايت قوانين و مقررات، توجه به نظم و انضباط، حفظ آرامش و خونسردي و نيز احتياط و دقت هنگام رانندگي را از جمله ويژگي‌هاي رانندگي سالم بر مي‌شمرد و تصريح مي‌كند: رانندگي آرام، دقيق و منضبط در كنار توجه به علائم ترافيكي، احترام به حقوق عابران پياده و رعايت سرعت مجاز در كنار ملزم‌كردن خود به رعايت دقيق قوانين و مقررات راهنمايي و رانندگي از جمله مواردي هستند كه تا حد زيادي در نوع رانندگي بانوان وجود دارد.
به گفته اين كارشناس شهري، برخوردهاي پرخاشگرايانه‌اي كه پس از وقوع تصادفات از سوي برخي رانندگان مرد سر مي‌زند را در رانندگي زنان نمي‌توان ديد و اين يعني همان نقطه مثبت.
