کشف راز مهاجرت بزرگ پروانه‌های شهریار

دانشمندان توانستند راز یکی از مهم‌‌ترین سفرهای طبیعت را بفهمند. این سفر، مهاجرت بزرگ پروانه‌های شهریار از کانادا به مکزیک است. پروانه‌های شهریار تنها حشره‌هایی هستند که چنین مسافت‌های درازی را مهاجرت می‌کنند.
 

محققان قبلا می‌دانستند که این پروانه‌ها با آگاهی از زمان روز و موقعیت خورشید در افق جهت‌یابی می‌کنند. اما آنها نمی‌دانستند که مغز پروانه‌ها این اطلاعات را چگونه جمع‌آوری و پردازش می‌کند. اما حالا محققان دانشگاه‌های واشینگتن، میشیگان و ماساچوست می‌گویند مدلی از مکانیسم‌های کنترل عصبی مغز این پروانه‌های شهریار ساخته‌اند.

شهریارها به خورشید نگاه می‌کنند، اما این برای رسیدن به مقصدشان کافی نیست. آنها همچنین به آگاهی از زمان هم نیاز دارند. پروانه‌های شهریار هم مثل انسان‌ها نوعی ساعت درونی دارند که فعالیت روزمره را با آن تنظیم می‌کنند. اما بر خلاف انسان‌ها، ساعت آنها در آنتن‌شان متمرکز شده.

محققان سیگنال‌های عصبی آنتن این پراونه‌ها را ثبت کردند تا اطلاعات ساعت درونی پروانه‌ها و همچنین اطلاعات گرفته شده از چشم این حشره را زیر نظر داشته باشند. آنها از این داده‌ها برای ایجاد مدلی استفاده کردند که مکانیسم‌های کنترل عصبی برای «ساعت» و «موقعیت خورشید» را نشان می‌دهد. مدل دانشمندان حتی نشان می‌دهد که پروانه‌های شهریار در صورت منحرف شدن چگونه به مسیرشان بازمی‌گردند.

این مدل نشان می‌دهد که اگر پروانه‌ها بخواهند به سمت شمال برگردند، مکانیسم عصبی همین مسیر را معکوس می‌کند. وقتی این اتفاق می‌افتد، قطب‌نمای آنها به جای اینکه جنوب غرب را نشان دهد، به سمت شمال شرق اشاره می‌کند. این یک سیستم ساده و کارآمد است که به نسل‌های مختلف پروانه‌های شهریار کمک می‌کند که این مهاجرت خارق‌العاده را انجام دهند.