تشکیل ستاد دیه در مدرسه

  مدرسه‌ای که شاید با این کارش الگویی شود برای سایر مدارس و حتی مراکز دیگر که البته تا حدودی تأثیر خودش را هم گذاشته است به طوری که دانش‌آموزان یک مدرسه دخترانه نیز با همین سبک توانستند یک مادر زندانی را از بند آزاد کنند. 

«دبیرستان استعدادهای درخشان علامه حلی سه، دوره اول» نام مدرسه‌ای است که در سه سال متوالی بازارچه‌ای برگزار کرده و در آن بازارچه با ارائه خدمات و کالاهای گوناگون از سوی دانش‌آموزان، مبلغی جمع‌آوری و سپس جمع این مبلغ را صرف آزاد کردن زندانی‌های جرائم غیرعمد کرده‌اند. معمولاً نیز برگزاری این بازارچه اواخر اسفندماه است تا عیدی باشد برای خانواده‌هایی که یکی از اعضای آنها به دلیل بدهی اندک در زندان به سر می‌برند. دانستن چگونگی شکل‌گیری این بازارچه طی سه سال اخیر حتماً حس کنجکاوی بسیاری را برانگیخته است؛ به همین منظور با مدیر مدرسه و تعدادی از دانش‌آموزان آن به گفت‌وگو پرداختیم که در ادامه خواهید خواند و متوجه خواهید شد دانش‌آموزان این مدرسه علاوه بر برگزاری بازارچه در فعالیت‌های خیرخواهانه دیگر نیز دستی بر آتش دارند. 

آقای محمدرضا دهرویه، مدیر مدرسه استعدادهای درخشان علامه حلی سه است. ابتدا از او درباره شکل‌گیری ایده برگزاری بازارچه خیریه سؤال کردیم که اینگونه پاسخ داد: «بازارچه خیریه و کار خیر کردن تقریباً در تمامی مدارس شایع است؛ اما در مدرسه‌هایی که دانش‌آموزانش از تیزهوشان‌اند با توجه به جنس کار و جنس دانش‌آموزان به این نتیجه رسیدیم بچه‌ها به داشتن روحیه خیرخواهانه و ایثارگرانه نیاز دارند تا بتوانند با مفهوم فداکاری از نزدیک آشنا شوند. چنین اتفاقی موجب خواهد شد تا در شخصیت آنان رفتار متواضعانه و اخلاق‌مدارانه شکل بگیرد. 

به همین دلیل از سه سال پیش در جلسه شورای مدرسه موضوع بازارچه‌ای مطرح شد که در یک روز برگزار شود و مبالغ جمع‌آوری‌شده از این بازارچه را صرف کارهای خیریه کنیم. زمان برگزاری بازارچه را روزهای آخر سال در نظر گرفتیم و به دلیل زمان برگزاری این فکر به ذهنمان رسید مبلغ جمع‌آوری‌شده را صرف افرادی که در بندند و به واسطه یک اشتباه غیرعمد در زندان‌اند صرف کنیم. این کار موجب خواهد شد تا این زندانیان شب عید بتوانند در کنار خانواده‌هایشان باشند.»

 مدیر مدرسه می‌گوید در این سه سال توانسته‌اند سال اول با هشت میلیون، سال دوم با 18 میلیون و سال سوم با 23 میلیون تومان در مجموع 170 زندانی آزاد کنند که چنین فعالیت‌هایی از سوی دانش‌آموزان مدرسه‌اش قابل تقدیر است:‌ «هر سال وقتی این مبالغ جمع می‌شود به دادسرای نظامی منتقل شده و سپس دانش‌آموزان پرونده‌ها را مطالعه و تعدادی زندانی را با گزینش خودشان آزاد می‌کنند. حتی امسال زندانی را آزاد کردند که برای دو میلیون تومان در زندان بود و پس از آزاد شدن بابت تشکر به مدرسه‌مان آمد که همین اتفاق انگیزه بچه‌ها را برای سال بعد چند برابر کرد.» 

همت یک‌روزه برای آزادی زندانیان
به گفته آقای دهرویه بسته به پایه‌های دبیرستان مدرسه هریک وظیفه‌های متفاوت برای انجام کارهای خیر دارند. برگزاری بازارچه ویژه بچه‌های پایه هفتم مدرسه است که البته سایر پایه‌ها هم در صورت تمایل می‌توانند غرفه‌ای داشته باشند. دهرویه درباره نحوه برگزاری بازارچه گفت:‌ «بازارچه هر سال دو نوبت در یک روز فروش دارد. 

نوبت اول از صبح ساعت هشت صبح است تا سه بعد از ظهر که ساعت برقراری کلاس‌های درس در مدرسه است. در این مدت فقط دانش‌آموزان مدرسه که دو پایه دیگرند از بازارچه استفاده می‌کنند. نوبت دوم بعدازظهر است که اولیا، خانواده‌ها و هر کسی که از بیرون مدرسه تمایل داشته باشد می‌تواند در بازارچه حضور پیدا کند. یک‌سری از طریق سایت مدرسه و یک‌سری هم از طریق بنرهایی که روی دیوارهای مدرسه نصب شده از وجود چنین بازارچه‌ای مطلع می‌شوند.

همچنین دعوت‌نامه‌هایی هم در اختیار بچه‌ها قرار می‌دهیم تا هرکس را دوست داشته باشند برای حضور در بازارچه دعوت کنند. همچنین پایه‌های دیگر هم دوست داشته باشند می‌توانند دارای غرفه باشند. امسال علاوه بر غرفه بچه‌های خودمان از یک مدرسه دیگر هم دانش‌آموزی آمده بود و یک غرفه راه‌اندازی کرد و نان می‌فروخت که مبلغ آن هم صرف آزاد کردن زندانی‌ها شد. امسال یک مدرسه دخترانه هم بازارچه‌ای راه‌اندازی کرد به این نیت که زندانی مادر آزاد کنند و با این کارشان توانستند یک مادر زندانی را آزاد کنند.» 

نواختن ساز، فروش گل و گلدان و سواری دادن با فرغون!
علیرضا، دانش‌آموز پایه هفتم مدرسه است و درباره بازارچه‌ای که اسفندماه سال گذشته برگزار کردند می‌گوید: «آنطور که مدیر و معاونان مدرسه در نظر گرفته‌اند در یک روز بچه‌های پایه هفتم به تعاونی‌های سه‌نفره تقسیم می‌شوند که امسال ما 69 نفر بودیم. بعد از تقسیم شدن تعاونی‌ها هر‌یک اساسنامه‌ای تنظیم کردند تا بدانند در بازارچه قرار است چه خدماتی ارائه دهند. حالا هرکدام بسته به توانایی و هنری که دارند برنامه‌ریزی می‌کنند در آن روز چه کارهایی انجام دهند. 

برای همین فقط فروش کالا مد نظر گروه‌ها نیست. مثلاً یکی از دوستانم در آن روز فال‌فروشی می‌کرد. آنانی که در کار ساز و موسیقی بودند سازهایشان مانند سنتور و ویولن را آورده بودند و در ازای موسیقی که می‌نواختند پول می‌گرفتند. حتی یکی از همکلاسی‌هایم فرغونی را که در مدرسه بود، نقش و نگار داد و کسانی که تمایل داشتند سوار می‌کرد و بابت همین سواری از آنان مبلغی می‌گرفت.» هومن، دانش‌آموز دیگری است که در غرفه‌شان غذایی که مادرش به شکل ساندویچ درست کرده بود را با کمک دوستانش می‌فروخت. او می‌گوید: «بازارچه ما دم عید برگزار می‌شود به همین دلیل بسیاری از غرفه‌هایی که برپا شده بودند وسایل مربوط به عید بود مانند گل، گلدان و تابلوهای نقاشی که مادران می‌کشیدند. 

به جز اینها یک‌سری هم غذاهایی مانند آش و ساندویچ درست کرده بودند و می‌فروختند. چون در روز بازارچه بوفه مدرسه هم تعطیل است و به جای خرید از بوفه بچه‌های مدرسه از ما خرید می‌کردند.» 

عیادت بیماران 
کار انسان‌دوستانه و خیرخواهانه‌ای که دانش‌آموزان پایه نهم انجام می‌دهند هم با دو پایه دیگر متفاوت است. امیرحسین، دانش‌آموزان پایه نهم است و درباره کارهایی که می‌کنند، می‌گوید: «کار خیریه پایه نهم با یک جشن همراه است. ما بسته‌های فرهنگی را همراه شربت و شیرینی آماده و بین مردم در خیابان و ماشین‌ها توزیع می‌کنیم. همچنین با شیرینی و شربت به عیادت بیمارانی می‌رویم که در بیمارستان شهدای تجریش بستری‌اند. همچنین چفیه و چیزهایی را هم که متبرک به بارگاه امام‌زاده صالح(علیه‌السلام) کرده‌ایم، تقدیم این بیماران می‌کنیم تا هرچه سریع‌تر شفا پیدا کنند.»