|
«در بالای اسکناس هایی که در بانک تهران به دست مردم می داد مهری زده بودند بدین مضمون: «فقط در تهران ادا خواهد شد» و همین طور هر شهری که بانک در آن شعبه داشت مهری به همین مضمون بود، به همین جهت اسکناس که بالای آن نوشته شده بود «فقط در تبریز ادا خواهد شد» در بازار تهران قدری کمتر ارزش داشت و به اصطلاح آن روز «صرف داشت.» یعنی در موقع خرد کردن قدری کمتر می دادند و معمولا تومانی یک عباسی یا چهار شاهی صرف می گرفتند.»
«سکه های طلای کشورهای بیگانه نیز در دست مردم بسیار بود؛ مانند لیره عثمانی و لیره انگلیسی و بیست فرانکی و ده فرانکی طلای فرانسه و سکه طلای ده مناتی روسیه که به آن یک امپریال می گفتند و سکه پنج مناتی طلا که به آن نیم امپریال می گفتند و این سکه های طلای روسیه از همه مرغوب تر بود.»1
جالب انکه بدانیم حتی در دوره رضاشاه که بانک ملی تاسیس و نشر اسکناس به شکلی ملی و زیر لوای حکومت ایران انجام می شد نیز، باز هم مستشاران خارجی و من جمله آلمانی ها نقش بزرگی در بانکداری ایران داشتند. امری که حتی یک بار به اختلاس آنها از بانک ملی نیز منجر شد.
1-سعید نفیسی، خاطرات سیاسی، ادبی، جوانی، به کوشش علیرضا اعتصام، تهران، نشر مرکز، 1381، ص 530-531