گل به خودی مقتدا صدر در صدر

واقعیت این است که کناره گیری اسد در شرایط فعلی، با توجه به نتایج و دستاوردهای میدانی و نظامی علیه تروریست ها به خصوص در جبهه حلب و آزاد سازی آن، شکستی برای سوریه و مقاومت خواهد بود.در عین این که موضع گیری های بی سابقه صدر در صورتی که ادامه یابد می تواند باعث تضعیف روحیه رزمندگان مقاومت شود که شش سال  است در این کشور در حال مبارزه با تروریست ها هستند. علاوه بر این که باید آن را به مثابه تقویت جبهه ضد سوری دانست چرا که چنین اظهاراتی می تواند دستاویزی برای مخالفان سوری برای پافشاری بر مواضع خود باشد.جالب آن که اتخاذ چنین مواضعی از سوی صدر یک روز پس از حمله موشکی آمریکا به سوریه می تواند به معنای تأثیرگذاری ضربه شست ترامپ به سوریه تلقی شود. عجیب آن که این اظهارات از سوی شخصی بیان می شود که با تأسیس یک نیروی نظامی، سال ها علیه اشغالگری آمریکا در عراق مبارزه کرد.همچنان که اصل اتخاذ چنین رویه ای از سوی صدر را باید تلاش دشمنان برای ایجاد اختلاف میان طیف مقاومت و تبعات بعدی آن به شمار آورد.از سویی به نظر می رسد این موضوع تلاشی از سوی صدر یا اطرافیان او برای ارائه  چهره ای جدید از خود در جهان عرب و منطقه باشد. در عراق، صدر معترضان خیابانی مخالف با فساد را رهبری می کند و حتی جریان های غیر دینی و مخالفان دولت در میان آن ها به چشم می خورد. رسانه های رسمی و غیر رسمی جریان صدر و سخنگویان آن نیز مدتی است که در مکاتبات و متون تنها از عنوان رهبر عراقی برای صدر استفاده می کنند. بنابراین اتخاذ چنین مواضعی که بتواند چهره ای فرا عراقی و حقوق بشری از او در منطقه ارائه بدهد احتمالا مطلوب و هدف جریان صدر است. آیا میان این تحرکات داخلی و مواضع مشترک او با ریاض و آنکارا درباره اسد ارتباطی وجود دارد؟