| |
سال قبل در چنين روزي در 21 ژوئن 1948 در لابراتوارهاي دانشگاه منچستر انگليس اولين رايانه مبتني بر سيستم صفر و يک دنيا با نام "بچه" پا به عرصه وجود گذاشت.در اين روز اولين مغز الکترونيکي که توانايي ذخيره و پيگيري برنامه ها را داشت روشن شد.
اين ماشين محاسباتي "ماشين آزمايشگاهي در مقياس کوچک" (Small Scale Experimental Machine) نام داشت اما بيشتر با نام " Baby" (بچه) شناخته مي شد. اين نام را مخترعان آن براي اين رايانه برگزيده بودند شايد به اين دليل که جاي بچه آنها را داشت!
اين محاسبه گر ديجيتالي از ذهن دو محقق انگليسي به نامهاي "تام کيلبرن" و "فردي ويليامز" متولد شد. 60 سال قبل اين دو دانشمند با اميد اينکه دستگاهي متفاوت از آنچه که تا آن زمان وجود داشت اختراع کنند، اولين ضربه هاي ورود به اين ماشين اسرارآميز را زدند و به اين ترتيب "بچه" اطلاعات را پردازش کرد و درپي اين رويداد مهم اولين رايانه ديجيتالي واقعا کاربردي متولد شد.
با مقايسه ميان آنچه که به عنوان رايانه شناخته مي شود و "بچه" مي توان فهميد که رايانه "کيلبرن" و "ويليامز" همانند يک ماشين ابتدايي است.
اين رايانه مجهز به يک حافظه (رم) هزار و 24 بود که نه تنها براي جمع آوري اطلاعات محاسبه شده استفاده مي شد بلکه دستورالعملهاي برنامه را نيز ذخيره کرده و اطلاعات را با سرعت 2/1 دستور العمل در ميلي ثانيه پردازش مي کرد. اين سرعت حدود يک ميليون برابر کندتر از پردازشگر يک رايانه روميزي مدرن است.
تصور کنيد که يک "آي- پاد" 80 گيگابايتي 640 ميليون برابر هوشمندتر از نمونه آزمايشي "بچه" دانشگاه منچستر است.
"بچه" اولين مغز الکترونيکي دنيا است که از کد دوتايي "صفر و يک" استفاده مي کند درحالي که نمونه قبلي رايانه که ENIAC (ماشين حساب الکترونى) که در سال 1946 در دانشگاه پنسيلوانيا ساخته شد برپايه کد "ده دهي" عمل مي کرد.
در سال 1998 به مناسبت تولد 50 سالگي "بچه"، دانشگاه منچستر يک کپي کاملا مشابه اين رايانه را ساخت.
