گزيده سرمقاله هاي روزنامه هاي صبح امروز ايران

*سياست روز

پايان بودجه؛ آغازي ديگر عنوان سرمقاله روزنامه سياست روز به قلم محمدمهدي شيرمحمدي است كه در آن آمده است: يكم)نارضايتي همگاني؛ نمايندگان مجلس شوراي اسلامي ديروز پس از 12 روز پر كر و بررسي لايحه بودجه سال آتي آن را به تصويب رساندند. اما همه آنان از محصولي كه به پيشگاه ملت ارزاني مي كنند ابراز ناخشوندي مي كنند.

دوم) محصول كارفرماي بزرگ؛ الگوي بودجه نويسي شبه مدرن كنوني همزمان با تأسيس و ناضج گرفتن دولت مدرن در ايران عصر پهلوي و با هدايت كارشناسان آمريكايي پديد آمد زماني كه ابوالحسن خان ابتهاج همراه با جمعي از مستشاران آمريكايي مأمور شد سازمان برنامه و بودجه اي در خور دولت پهلوي و براي گشايش درهاي ايران به روي تمدن بزرگ بنا كند اينگونه بودجه نويسي در ايران نيز متولد شد. بر اين اساس جامعه ايراني موجودي بي روح و كاركنان يك سازمان تجاري سرمايه اي فرض شد كه كارفرما اگر به آنان امتياز كمتري مي داد سود بيشتري از مناسبات اقتصادي مي برد محصول دولت شبه مدرن و مديريت برنامه اي و بودجه اي آن هنوز هم جامعه ايراني را تهديد مي كند.

سوم) نيازها و آرمانها؛ پس از پيروزي انقلاب اسلامي اميد ملت به ايجاد دولتي كارآمد كه نيازها و آرمان هاي آنان را در برنامه ها و بودجه هاي خود منظور كند ايجاد شد. اما جنگ تحميلي و اقتصاد جنگي اجازه گام برداشتن دولت بدين سو را نمي داد. در دوران سازندگي دولت اراده تحقق اين اميد ملي را داشت اما هيچگاه نتوانست براي احياي مديريت اقتصادي كشور بر مبناي فرهنگ ايراني اسلامي گام بردارد و تحت تأثير تمناي گريز از اقتصاد جنگي گرفتار كارشناسان نا اهل شد و مجددا به اقتصاد ليبرالي و شبه مدرن روي آورد.

چهارم) اراده طرحي نو ظهور دولتي با شعارهاي مردمگرايانه و عدالات خواهانه به واقعه يادآوري تكرار تمناي مردم براي تحقق اقتصادي مبتني بر نيازها و آرمان هاي ايران بود.افقي كه با تدوين چشم انداز 20 ساله بيش از پيش نمايان مي شد و اين اميد ملي را دو چندان مي كرد. بحمدالله مجلس شوراي اسلامي نيز چون دولت جديد در اين اميد با مردم هماهنگ است.

پنجم) تاريخ و تاريخدان ؛نويسندگان بودجه سالهاست بر همان راه پيشين مي نويسند و عهده دار بودجه نويسي در دولت دوران جنگ و دولت سازندگي و دولت توسعه سياسي بوده اند طرفه آنكه متولي اصلي تدوين تمام اين بودجه ها متخصص تاريخ است! شيوه بودجه نويسي شبه مدرن و غيربومي پاسخگوي نيازهاي فرهنگي اقتصادي ايران نيست و به تاريخ پيوسته است، دولت و مجلس براي سال 1386 طرحي نو دراندازند.

* اعتماد ملي

سرزمين شگرف! عنوان سرمقاله روزنامه اعتماد ملي است كه در آن آمده است: ايران سرزميني است شگرف، با تاريخي هزار پيچ و تو در تو فرو افتاده است و برآمده است. گويا ققنوس است كه از پس هر خاكستر سر بر مي آورد و همچون درختان سپيدار سر به آسمان مي سايد

تورق اين هزار پاره هزار رنگ به ما مي آموزد كه از پس حوادث روزمره، جرياني عميق در لايه هاي زيريتن در جريان است پيدايش تمدن ايران و برخورد آن با تمدنهاي ديگر به تواتر به ما آموخته است وجود مردمي صبور و هوشمند در كنار رهبراني فرصت ساز كشور را از كورانهاي مهم گذر داده است

... امروز ايران ما در آستانه تصميمي بزرگ و حياتي قرار گرفته است. بدون ترديد وجدان جمعي و هوش تاريخي و ادارك تمدني ايرانيان، ما را قادر به گذر از پيچ هاي خطرناك مي سازد. اما هزينه هاي اين تصميم است كه مي تواند برايمان اثر آفرين باشد.

اما رهبران امروز ايران بايد بدانند كه تصميمات آنها با چه تناسبي از هزينه و فايد همراه و همساز خواهد بود. اميد كه آنها به رسالت تاريخي خود به نحو مطلوب عمل نمايند.

* جمهوري اسلامي

آستانه مقاومت عنوان سرمقاله روزنامه جمهوري اسلامي در سرمقاله خود آورده است: ملت ايران براساس هوشمندي ذاتي و دشمن شناسي خود همواره نسبت به خطرات و تهديداتي كه موجوديت و هويت آنان را در معرض مخاطره قرار داده حساسيت داشته و از آستانه تحريك مناسبي برخوردار بوده است.

اين حساسيت، يك مولفه اساسي در بيداري يك ملت به حساب مي آيد در تايخ ايران مداخلات خارجي زيادي بويژه در قرون معاصر به وقوع پيوسته كه همواره با حساسيت به موقع و مقاومت مثال زدني ملت ايران مواجه شده است مردم ايران هيچگاه نپذيرفته اند كه بيگانگان بخواهند درباهر سرنوشت آنها تصميم گرفته و برايشان تعيين تكليف كنند. به همين دليل در بهمن سال 57 با مقاومتي نستوه و كاري مردانه توانستند طومار دخالت خارجي ها را در امور داخلي ايران در هم پيچيده و بر مقدرا خود مسلط شوند.

.... در راستاي اين رويارويي، آمريكاي جهانخوار از راههاي مختلف با هدف براندازي و يا حداقل ضربه زدن به نظام جمهوري اسلامي ايران تلاش بسياري را تدارك ديد و طرحهاي مختلفي را به مورد اجرا گذاشت.

.... بركسي پوشيده نيست تلاشهاي نظام مند زيادي كه در سالهاي اخير از آنسوي آب ها انجام شده تا انقلاب را در جبه هاي مختلف درگير و ضربه پذير كند، يك هدف عمده را دنبال مي كرده و آن شكستن مقاومت ملت و ايجاد فاصله ميان مردم و مسئولن نظام بوده است. در تازه ترين تلاشهايي كه از سه سال پيش تاكنون در قالب محدود سازي جمهوري اسلامي ايران و محروم كردن آن از دستاوردهاي علمي صورت پذيرفته، اين هدف در بطن اين حركت كارسازي شده است.

در موضوع محروم كرد ايران از حق فناوري هسته اي و دستيابي به خودكفايي انرژي اهداف چند پهلو و چند منظوره اي تعبيه شده كه مهمترين آن، محروم كردن ايران از مزيت خودكفايي در عرصه انرژي است.

ايران تاكنون در معادلات مختلف سياسي و رويارويي هاي گوناگون از نفت به عنوان پشتوانه بزرگ سياسي و اقتصادي و يك برگ برنده در رويارويي هاي بين المللي استفاده كرده و اگر اين مزيت با پايان يافتن منابع نفتيدر دهه هاي آينده، در قالب دستيابي به انرژي هسته اي ادامه يابد براي آمريكائيها و دشمنان انقلاب قابل تحمل نخواهد بود لذا توطئه تحميل محروميت ايران از مزيت انرژي هسته اي در دستور كار آنها قرار دارد.

اقدام ايران در دستيابي به فناوري هسته اي كه در حقيقت يك اقدام حق طلبانه برار رهايي ملت هاي ستمديده از زير يوغ انحصار طلبي هاي استعمارگران است هم اكنون به يك فرايند مبارزه، مقاومت و پايداري نهضت جهاني استفاده صلح آميز از فناوري هسته اي تغيير داده است.

هر چند اين بار ملت ايران مورد هجوم گسترده و بي سابقه تبليغاتي و سياسي سلطه گران قرار گرفته ولي ملت ايران با شناخت ابعاد هجوم دشمنان و برخورداري از روحيه دشمن ستيزي آماده است تا آخر بايستد و از رويارويي با هيچ توطئه اي ابا نداشته باشد. هر چند ممكن است در اين رويارويي، استعمارگران از قدرت تحميل برخوردار باشند ولي چون در كاخ شيشه اي نشسته اند، شكننده تر از همه بوده و از آستانه تحمل و مقاومت كمتري برخوردار خواهند بود.

*ايران

خطاي تشخيص عنوان سرمقاله روزنامه ايران است كه در آن آمده است: جك استراو وزير امور خارجه انگليس روز دوشنبه اين هفته در دو سخنراني، اظهاراتي را در مورد ايران ، سياست داخلي و خارجي آن و نيز برنامه هاي هسته اي مسالمت آميزش ايراد كرد كه به صراحت نشانه دخالت در امور داخلي يك واحد سياستي مستقل و نقض و تخطي فاحش از پيمانها و مقررات جهاني و از جمله منشور ملل متحد در خصوص اصل استقلال دولت ها است.

... استراو همچنين غافل از « اراده ملت ها» كه ساخت سياسي جديد جهان را بايد مبتني بر آن دانست، ملت ايران را مردماني ساده فرض مي كند كه مي توان با تبليغات آنها را فريفت. سخنان استراو در عين اعترافاتي كه به توان و قدرت ملت و دولت ايران و همبستگي و وحدت قوي ملي ايرانيها دارد، خالي از تهديد نيز نيست. او از« غير قابل تصور بودن عملياتي نظامي عليه ايران» سخن گفته است و اينكه« نمي توان براي يك لحظه ايران را مشابه عراق در زمان رژيم سابق آن تصور كرد» و در ادامه نتيجه گرفته است كه وقتي اين گزينه نمي تواند در نيل به اهدافي كه مورد نظر او و برادر بزرگ ! است، موثر باشد، بايد دست به اقداماتي زد كه نتايج وخيم اقتصادي براي ايران به بار بياورد كه خود نشانه ديگري از «خطاي تشخيص» رئيس دستگاه ديپلماسي رژيم لندن است كه سخت گرفتار رسوايي هاي داخلي و در پي بهانه هايي براي فرافكني مي باشد.

... ايران در برنامه هاي هسته اي اش كه در كمال شفافيت صورت مي گيرد، تنها يك هدف را تعقيب مي كند و آن دسترسي به انرژي براي توسعه اقتصادي خود است و اين امر را بازرسان آژانس بين المللي انرژي هسته اي كه به واسطه كثرت رفت و آمد آنها مي توان گفت دائما در ايران حضور دارند ، تائيد كرده اند و دبير كل اين اژانس نيز بارها اذعان داشته كه هيچ نشانه اي از انحراف برنامه نيافته است.

... احمدي نژاد منتخب ملتي است كه آگاهانه و با شعور سياسي بالا، او را بر اساس شعارها و برنامه هايش و در انتخاباتي كاملا دموكراتيك برگزيده است. احمدي نژاد تا زماني كه اين ملت و اين ايده را نمايندگي مي كند، طبيعي است كه مذاكره با او بايد سخت باشد و در غير اين صورت جاي تعجب دارد . اما اينكه وضع مردم ايران با رياست جمهوري آقاي احمدي نژاد خوب شده است يا بد! باز هم مردم ايران به آن پاسخ مي دهند. رئيس جمهوري ايران ميهمان مردم استان گلستان است، آقاي استراو اين فرصت را خواهد داشت تا اگر قبلا نديده ، اين بار گزارشهاي تصويري استقبال مردم از رئيس جمهوري خود را كه تاييد او و برنامه ها و اقداماتش است ، ببيند.

*رسالت

- تجربه شوراي امنيتي عنوان سرمقاله روزنامه رسالت به قلم صالح اسكندري است كه در آن آمده است: در ارديبهشت ماه سال 1330 ( او مه 1951 ) وقتي دكتر محمد مصدق به نخست وزيري ايران برگزيده شد و مقدمات قانون ملي شدن صنعت نفت كه حاصل تلاش خستگي ناپذير آيت الله كاشاني ، فدائيان اسلام و همه مردم ايران بود را فراهم ساخت.

انگليسي ها كه با قانون ملي شدن صنعت نفت و خلع يد از شركت سابق نفت ايران و انگليس رو به رو شدند براي وادار ساختن ايران به قبول شرايط خود، از يك سو خريدنفت را از طرف كمپاني ها و دولت هاي خارجي تحريم كردند و از سوي ديگر به دادگاه لاهه ( ديوان داوري بين المللي) شكايت كردند. اما موجه بودن دلايل و پذيرفتن استدلال هيات نمايندگي ايران مبني بر اينكه اختلاف ايران و انگليس ، اختلاف بيندو دولت نيست بلكه اخلاف بين دولت ايران و يك شركت تجاري است موجب شد كه دادگاه الهه راي به عدم صلاحيت خود بدهد اما انگليسي ها كه با اين شكست و با به بن بست رسيدن مذاكرات نفت، بار ديگر با تهديد ايران و به اين بهانه كه اقدام يكجانبه دولت ايران در لغو امتياز نفت، صلح جهاني را به خطر افكنده است به شوراي امنيت سازمان ملل متحد شكايت كردند.

بيش از نيم قرن از اين تجربه گذشت و بار ديگر و به شكلي خفيف تر پرونده ايران به شوراي امنيت رفته است. آن روز دعوا بر سر نفت بود و امروزه بر سر دانش هسته اي، آن روز ملي شدن صنعت نفت حق ايرانيان بود و امروز فناوري هسته اي حق مسلم آنهاست .

...ملت ايران با هوشمندي بي نظير در فراز و فرودهاي سال هاي پس از پيروزي انقلاب اسلامي با حضور در همه ميادين مبارزه با استكبار جهاني مقتدرانه از حق خود دفاع كرد رهبران انقلاب اسلامي نيز با پشتوانه اين ملت حتي اندكي در احقاق حقوق ملت ترديد نكردند. 22 بهمن امسال يك روز فراموش نشدني در تاريخ ايران است. روزي كه ملت با صداي بلند حمايت خود را از دانشمندان جوان خود اعلام كرد و پاسخ همهه تهديدهاي مثلت شرارت در جهان را داد. رئيس جمهور شجاع، مومن و با تدبير ما از روي صدق همان صدا را در سخنان خود تكرار كرد اكنون ملت ايران در اوج وحدت و همبستگي ملي است و فاصله فهم دولت و ملت به ويژه در انرژي صلح اميز هسته اي به صفر رسيده است ؛بنابراين ترساندن ملت با تحريم با لولوي شوراي امنيت يك شوخي سياسي است.

*آفرينش

روزنامه آفرينش در سرمقاله امروز خود با عنوان كدام يك زودتر مي رسد؟! آورده است :روزانه، يك ميليون نفر در پايتخت تهران به وسيله مترو جا به جا مي شوند.

بر اساس اعلام كارشناسان، با راه اندازي هر خط مترو ، نه تنها زمينه براي نقل و انتقال راحت و ارزان تعداد پرشماري از شهروندان فراهم مي شود، بلكه با كاهش بار ترافيك ، كساني هم كه از مترو، استفاده نمي كنند، از ثمرات آن بهره مند مي شوند.

با توجه به اينكه تحت هيچ شرايطي نمي توان به موازات ورود خودروها به تهران به اسقاط كردن خودروهاي قديمي تر پرداخت، مي توان به سادگي پيش بيني كرد كه در سال هاي آينده ، تهران از نظر ترافيكي به معناي قفل خواهد شد.

اگر قرار باشد متروي تهران، با همين اعتبارات اندك كنوني احداث شود، ساليان سال طول خواهد كشيد تا شبكه متروي پايتخت ، به حد قابل قبولي رسد و حجم پذيرش مسافر را به 5 الي 6 ميليون نفر در روز برساند.

راه اندازي تمايلات سياسي و جناحي به پروژه مترو از سوي مسوولان دولت و شهرداري، اختصاص بخشي از حساب ذخيره ارزي به تسريع در توسعه مترو، تقويت گروه هاي كاري و فني و مهندسي شاغل در مترو ، افزودن بر تعداد اين گروه ها براي گسترش كار و ... از جمله مسائلي است كه « بايد» عملياتي شوندتا پيش از فرا رسيدن بحران قفل شدن تهران ، مترو به داد شهر برسد. راستي كدام يك زودتر مي رسند ، مترو يا بحران؟!