|
روزنامه اصولگرای جوان نوشت: سلبریتیها و چهرههایی که قریب به یک سال پیش با دستبندهای بنفش در تجمعات و میتینگهای مختلف مردم را به بهانهی فردایی بهتر و با شعار به عقب باز نمیگردیم به نوشتن نام حسن روحانی بر روی تعرفههای رای فرامیخواندند حال با عملکرد اقتصادی ضعیف دولت و مشکلات معیشتی پیش آمده به یکی از چالشهای دولت دوازدهم تبدیل شدهاند. چالشی که با ضربات خود به سرمایههای اجتماعی اصلاحطلبان، قطعا روحانی و تَکرارکنندگان را دل نگران انتخاباتهای پیشرو خواهد کرد.
نخستین فریاد دست جمعی سلبریتیها در برابر مشکلات معیشتی را میتوان در جنجال ایجاد شده بر سر مراسم افطاری دولت که با هشتگ #ما_به_افطارى_نخواهیم_رفت به راه انداختند، یافت. تقریبا دو هفته پیش بود که بسیاری از سلبریتیهای با انتشار عکسهایی از کارت دعوتهای خود در صفحات فضای مجازیشان اعلام کردند که به نشانه اعتراض به عملکرد دولت، عدم اهتمام رئیسجمهور به وعدههای انتخاباتیش و وضعیت معیشتی مردم در این مراسم شرکت نمیکنند. اتفاقی که خبر از کاهش محبوبیت دولت حسن روحانی در میان طرفداران پر و پا قرص دیروزش داشت.
این بار علی کریمی به راه انداخت است و از همهی کاربران فضای مجازی خواسته است تا با انتشار تصویر زیر در صفحاتشان با این کمپین همراهی کنند.
سلبریتیها هم حال که ظاهرا از حمایتی که با ترساندن مردم از دلار 7000تومانی و بر باد رفتن روح برجام شکل گرفت، دچار عذاب وجدان شدهاند پیش قدم ماجرا گشتهاند و با فراری رو به جلو به تبعیت از علی کریمی با هشتگهای اتحاد، همراهشو عزیز، کنار هم برای هم، نخریم و... به این کمپین پیوستند.
این حرکت را ضربه حامیان سابق روحانی به سرمایههای اجتماعی اصلاحات میتوان قلمداد کرد. ضرباتی که شاید از ضربات این روزهای منتقدین اقتصادی و سیاسیِ اصلاحطلب دولت که سعی دارند با زیرکی بین اصلاحات و اعتدال فاصله بیندازند تا از گزند عملکرد نامقبول دولت در انتخاباتهای آینده در امان بمانند سختتر است زیرا که متاسفانه این ضربه از سوی طبقهای وارد میشود که با وجود جایگاه علمی پایینتر در میان طبقه متوسط مرجعیت بالاتری دارند.
متاسفانه در چند ماهه اخیر با وجود مشکلات معیشتی فراوان آنچه که تنها از دولتیها شنیده شد، لفظ "حباب" بوده است! به حدی که این عبارت دستمایهی شوخیهای مجازی شد و لطیفهها و طنزهای بسیاری در این خصوص شکل گرفت که به اقتصاد حبابی شهرت یافت. هر بار حضور دولتیها در رسانه نیز بیش از آن که تسکین دهنده مشکلات باشد و به تحلیل ریشههای مشکلات و موانع پیشرو پرداخته شود خود به دست مایههای طنز بدل شده و موجب ناآرامی بیشتر بازار گشته است.