|
برترین ها: سوریه از 8سال قبل درگیر نبردی همهجانبه بوده است، در این دوره ایران پشتیبان نخست نظامی و سیاسی سوریه بود و حالا بعد از 8سال تروریستهای سوریه ضعیفتر از همیشه هستند و سفارتخانههای کشورهای عربی یکبهیک در دمشق در حال بازگشایی هستند و دیپلماتهای خارجی در حال بازگشت به سوریهاند و مهمترین موضوع سوریه مسئله بازسازی و نقش ایران در این پروسه سیاسی است.
روزنامه جام جم در این باره نوشت: با اینكه ایران مهمترین حامی كشور سوریه در جنگ با داعش بود، اما هنوز روابط تجاری دو كشور در سطح مطلوبی نیست و بیم آن میرود كه در فرآیند بازسازی این كشور كه بیش از 300 میلیارد دلار برآورد میشود، ایران سهم درخوری نداشته باشد. فعالان اقتصادی نسبت به روند آهسته رفع مشكلات و موانع تجاری دو كشور هشدار میدهند و ضرورت تشكیل سریعتر اتاق بازرگانی مشترك ایران و سوریه، بانك مشترك دو كشور و انعقاد پیمان پولی دوجانبه را یادآور میشوند.
براساس برخی گزارشها كه رسانههای خارجی منتشر كردهاند، ایران هشت میلیارد دلار در این زمینه اختصاص داده، در حالی كه عربستان و تركیه به عنوان رقبای ایران قصد دارند سرمایهگذاریهای بیشتری در دوران بازسازی سوریه انجام دهند.پیش از جنگ داخلی سوریه، ایران سرمایهگذاریهای مهمی در حوزه نیروگاههای برق و همچنین صنایع خودرو در این كشور انجام داده بود. با اینكه عربستان و تركیه مبالغ بالایی برای سرمایهگذاری در بازسازی تركیه در نظر گرفتهاند، اما ترجیح دولت سوریه بر سرمایهگذاریهای ایران است و این واقعیت، ایران را در سوریه بعد از جنگ نسبت به سایر كشورها در موقعیت مناسبی قرار داده است.
در همین رابطه جواد ترکابادی، سفیر ایران در سوریه درباره شایعات حضور ایران در سوریه به «روزنامه همشهری» میگوید: بهطور یقین آنچه در تدابیر جاری روابط اقتصادی دو کشور است منافع هر دو طرف را تأمین میکند و منافع اقتصادی ایران همانقدر محقق است که منافع سوریه و این یک روند طبیعی در تعاملات بین کشورهاست.
وی در ادامه گفت: سرمایهگذاری ایران در سوریه یک نیاز است؛ همچنانکه ما نیازمند سرمایهگذاری طرفهای دارای تکنولوژی برتر هستیم. ما خودمان در صنعت سرمایهگذاری ظرفیت قوی و مهمی داریم که این ظرفیت میتواند در حوزههایی مثل عراق و سوریه خود را نشان دهد و بازده مثبت برای اقتصاد داشته باشد.
صنعت همانطور که به بازار خوب داخلی نیازمند است به بازار خوب خارجی هم نیاز دارد و این دو از هم تفکیکناپذیر هستند. نباید این نگاه را داشت که ما کمک بلاعوض میکنیم؛ اتفاقی که میافتد این است ما ظرفیتهای خود را در کشورهای دیگر برآورده میکنیم؛ بهگونهای که برای طرفین هم بهرههایی تعریف شود؛ مثلا در سوریه کارخانجات زیادی وجود دارد که نیازمند بازسازی هستند و شرکتهای مهندسی ما ظرفیت خوبی برای بازسازی این صنایع دارند و این یک فرصت است و این نوع سرمایهگذاری بازده مثبت است و اگر چنین نکنیم گویی بخشی از ظرفیت خود را معطل نگاه داشتهایم.