کلامی با شهردار مسئول
1. معمولاً در کشورهای توسعه یافته ، شهردار هر شهر همه کاره شهر است . مسئولیت مدیریت ارائه تمام خدمات اعم از آب و برق و گاز و تلفن و مدرسه ، ناوگان حمل و نقل عمومی و درمانگاه و آتش نشانی و ایستگاههای سوخت رسانی، حتی پلیس راهنمایی و رانندگی و پلیس انتظامی بر عهده شورای شهر و شهردار است . شهردار موظف است تمهیداتی بیندیشد که آحاد شهروندان امکان دسترسی کافی برای خدمات مورد نیازشان را داشته باشند.
2. درکشورهایی نظیر ما ، اختیارات شهرداران بسیار محدود است و هیچ یک از ادارات و نهادهای عرضه کننده خدمات شهری پاسخگوی شهرداری نیستند و هیچ کنترلی و نظارتی بر عملکرد آنها از طرف شهرداری وجود ندارد. بی سبب نیست که شهردار هم خود را مسئول حل مشکلات شهروندان نمی داند. تا جائیکه جناب آقای دکتر قالیباف به خبر نگار خبرگزاری فارس فرمودند: " بحث مشکل کمبود جایگاه های بنزین ربطی به شهرداری تهران ندارد. ما اگر بخواهیم پمپ بنزین ، ورزشگاه و حتی مسجد بسازیم ، شهروندان می گویند جلوی در خانه ما نسازید، آنطرف تر بسازید."
3. شایان ذکر است که اختلاف بین دولتیان و شهرداران مسبوق به سابقه ای 50 ساله است . اما چون جناب آقای قالیباف شهردار پر کار تهران می خواهند گوی کار آمدی را از شهردار قبلی و رئیس جمهور فعلی بربایند تا ... بنابراین اختلافات تشدید شده است. اختلافات راهنمایی و رانندگی با شهردار تهران بر سر صدور مجوز طرح با پار کومترها و یا اختلاف وزارت کشور با شهردار تهران در توسعه ناوگان حمل و نقل عمومی اعم از تاکسی رانی و اتوبوسرنی و بدتر و شدیدتر از آن بحث مترو و منوریل ، و حتی اخیراً با وزارت بازرگانی بر سر توزیع مایحتاج عمومی و برگزار نکردن نمایشگاه ها در تهران ، اختلافات با وزارت نفت تخصیص زمینی برای ساختن پمپ بنزین های جدید را از یاد نبرده ایم . نتیجه این اختلافات گروکشی کردن هر یک از طرفهای درگیر است . و روز به روز شدیدتر می شود.
4. باید خدمت شهردار عزیز عرض کنیم که در تمام دنیا اختصاص دادن زمین برای واحدهای ارائه کننده خدمات اولیه مانند پارک ، نانوایی، آتش نشانی ، جایگاه سوخت رسانی ، مسجد ، مدرسه، بیمارستان و حتی تعمیر گاه های مجاز و ... از روزی که هر شهر جدیدی طراحی می شود و یا طرح توسعه شهری آن به تصویب می رسد از الزامات اولیه شهر سازی است ضمن اینکه شهرداری از محل فروش یا اجاره زمینهایی که اختصاص می دهند، در آمدی مستمر برای شهرداری ایجاد می کنند. اگر در سالیان گذشته و حتی هم اکنون در توسعه شهر تهران این اصول در نظر گرفته نشده است تقصیر خود شهرداری است نه مردم. چگونه ممکن است که مدیریت تداوم و توسعه خدمات رسانی در هر شهر بزرگی از وظایف شهرداران نباشد؟ آیا در سفر به شهرهای بزرگ دنیا و دیدار با شهرداران آنها کسی چیزی به شما نگفته که این معنا در فکر شما جای گرفته که حل مشکل شهروندان وظیقه شما نیست ؟ اگر شهرداران آن شهرها می دانستند شما چنین می اندیشیدید ، آیا حاضر به ملاقات با شما بودند؟
5. خوشبختانه بالاخره پس از 30 سال وزارت نفت از خواب گران بیدار شده و متوجه شده که جمعیت مملکت 3 برابر و تعداد خودروها و موتور سیکلت ها حداقل 6 برابر شده اند. حالا می خواهد جبران مافات کند . می خواهد پالایشگاه هایی که بر خلاف رأی و دستور نمایندگان مجلس شورای اسلامی نساخته بوده است را بسازد . می خواهد کیفیت سوخت را از 8000 پی پی ام به 50 پی پی ام (استانداردجهانی ) برساند. می خواهد تعداد پمپ بنزینها را تا حد اقل 2 برابر کند تا به استاندارد جهانی نزدیک شود. گفتنی است که در بخش آخر به علت گران بودن نجومی قیمت زمین در شهرهای بزرگ و کارمزد ناچیزی که وزارت نفت به صاحبان جایگاه ها می پردازد ، سرمایه گذاری بخش خصوصی در ایجادها امری نا شدنی و دور از ذهن است.
6. درست در چنین زمانی که مردم تهران و سایر شهرها از ساعتها در صف بنزین و گاز به ستوه آمده و ناراحت و عصبانی هستند، عدم همکاری شهرداری با وزارت نفت چه معنایی می تواند داشته باشد؟ مردم تهران تا کی باید دردسر و ناراحتی دعوای سیاسی شما با دولتیان و آنها با شما را تحمل کنند؟ برای مردم اصلاً مهم نیست که ریشه این اختلافات در کجاست. به شما ظلم شده و می شود و یا مقصر اصلی کیست مقصر فرعی کی ؟ ناراحتی مردم آنقدر زیاد که انتظار رفع فوری مشکلاتشان را دارند. مهرورزی حکم می کند ، باسعه صدر و فارغ از تنشهای شدید موجود بین شما و دولتیان هر چه سریعتر مشکلات مردم را کاهش دهید.
7. در کلام آخر آنکه اگر به فکر رفع مشکلات مردم نیستید لااقل به فکر رأی تهرانی ها در انتخابات ریاست جمهوری آینده باشید!
میر خانی رشتی دبیرپیشین انجمن خودروسازان
