قیمت کالا‌های اساسی کجا و آمار مسئولان کجا؟!

روزنامه همدلی نوشت: تورمی که در کالاهای اساسی جریان دارد در حالی مطرح است که برخی از مسئولین هنوز این قیمت‌ها را قبول ندارند و در اظهاراتشان از کاهش نرخ کالاهای اساسی حکایت می‌کنند.

در کنار اظهارنظرهای سکانداران اقتصادی مبنی بر کاهش نرخ تورم، رئیس‌جمهور نیز گاهی مطالبی را مطرح می‌کند که نمک بیشتری را روی زخم مردم می‌پاشد. همین چند روز پیش بود که حسن روحانی، در جلسه‌ای با مدیران ارشد بخش مسکن، اقدامات انجام شده در دولت‌های یازدهم و دوازدهم از جمله مسکن شهری و روستایی، تکمیل پروژه‌های مربوط به طرح مسکن مهر و احیای بافت فرسوده را مورد بررسی قرار داد و گفت: «براساس آمار وزارت راه و شهرسازی در بخش مسکن استیجاری به طور متوسط در تهران میزان اجاره بها ۳۰درصد افزایش یافته که این رقم امیدوارکننده است.

البته مطلوب نبوده اما در عین حال با آمار و ارقامی که این روزها منتشر می‌شود، متفاوت است».

این آمار در حالی از سوی رئیس جمهور بیان شد که بررسی‌های میدانی، به وضوح حکایت از افزایش قیمت حداقل دو برابری نرخ اجاره بهای مسکن در سال جاری دارد و نرخ ۳۰درصدی، برای هیچ کس قابل باور نیست.

این اظهارات در حالی مطرح می‌شود که آمارهای رسمی از رشد قابل‌توجه هزینه‌ها نسبت به سال‌های گذشته خبر می‌دهند. اواخر تیر امسال بود که معاون آمار و اطلاعات سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی استان تهران در حاشیه نشست با معاون طرح‌های آماری و طرح‌های ثبتی مرکز آمارایران در جمع خبرنگاران گفت: «خانوارهای استان تهران در خرداد ۹۸ به‌طور میانگین ۵۱.۲ درصد بیشتر از خرداد ۹۷ برای خرید هزینه کرده‌اند». آن‌روزها مهر به نقل از مسعود افشین نوشت: «این میزان ۱.۳ درصد بیشتر از متوسط کشور است، در واقع خانوارهای استان تهران به‌طور میانگین ۵۱.۲ درصد بیشتر از خرداد ۱۳۹۷ برای خرید هزینه کرده‌اند و این هزینه نسبت به خرداد ماه ۹۸ به میزان ۱.۲ درصد افزایش یافته است».

حالا روند رو به افزایش قیمت کالاهای اساسی که از ابتدای سال جاری آغاز شده است، طبق آمار به دست آمده همچنان ادامه دارد تا جایی که تغییر قیمت برخی کالاهای اساسی در سبد خانوارها، در دی‌ماه نسبت به فروردین‌ماه امسال‌ بیش از 100 درصد رشد داشته است. این‌که مسئولان کشور نمی‌توانند یا نمی‌خواهند بازار کالاهای اساسی را تنظیم کرده و از افزایش بی‌رویه قیمت‌ها جلوگیری کنند، سوال بی‌پاسخی است که تاوان آن را معمولا اقشار متوسط و رو به پایین جامعه می‌پردازند. بدیهی است که با افزایش سرسام‌آور قیمت کالاهای اساسی در بازار، سبد غذایی خانوارها روزبه‌روز کوچک‌تر شده و قدرت خرید آنها به‌شدت کاهش می‌یابد.

در این میان معلوم نیست چرا با وجود اختصاص ۱۴میلیارد دلار از درآمدهای نفتی به کالاهای اساسی، این کالاها نه‌تنها ارزان به دست مردم نمی‌رسد، بلکه هر روز اقلام مورد نیاز خانواده‌ها با قیمت‌های جدیدی در بازار و در غیاب ناظران و مسئولان نظارتی عرضه می‌شود. نکته دیگری که وجود دارد این است که با ارائه چنین آمارهای نادرستی که از زبان برخی از سکانداران اقتصادی به گوش می‌رسد، سیاست‌‌گذاری‌های درستی در زمینه کنترل قیمت کالاهای اساسی اتخاذ نخواهد شد و اقتصاد کشور روز به روز بیشتر از گذشته در باتلاق تورم فروخواهد رفت.